4-5 sene kadar önce lisedeyiz, bir kız var aynı sınıftayız hoşlandık çıktık tam tdıbına 11 ay ! ikimizin de hataları 11 ay boyunca rahat 6-7 kez ayrılıp tekrar barışmışızdır belki de ( küsmek gibi diyelim, fazla uzun sürmedi ayrılık zaten )..

Ama kızın ergensi hareketleri yüzünden ve benım inadıma en sevmediğim şey olan kıskandırma olayının takunu çıkarması bardağı taşıran son damla olmuştu, en sonunda okul çıkışında çektim bir köşeye dedim böyle böyle artık yapamıyorum sende çok iyi biliyorsun bunu, ama şunuda bilmeni isterim senden şimdi ayrıldıktan sonra deli gibi özleyeceğim, hatta defalarca seni arayacağım ama sakın bana telefonda veya internetten benım yazdıklarıma geri dönüş yapma, buna rağmen ayrılalım , bu sefer tam bitsin anlamında biraz daha konuştum ağladı tabi doğal olarak..

Aradan o kadar sene geçmiş ben yinede unutamıyorum, çok nadir olarak 1- 2 kez whatsapptan konuştuk, telefonum bozulana kadar mesajları silmedim 1-2 sene mesajlar kaldı öyle..

Yeşil gözlerini, kumral saçlarını, kendine has kokusunu, hiçbirini unutamıyorum, onun gözlerine bakıp sarıldığımda kokusunu içime çektiğim anda ki kendimi tamamen o'na bağlı hissetme duygusu, kendimi tamamen güvende hissetme içgüdüsü paha biçilemez bir şey benim için.

ikimizde birbirimizi deli gibi seviyorduk ve yüzde yüz eminim o'da hala bana karşı tamamen bitmiş durumda değil.
Ben ayrıldıktan sonra 2-3 kişiyle çıkmış ve ilk çıktığı kişide bendim o , benimde ilk çıktığım ilk sevdiğim kız o idi, o yüzden diyorum bana karşı bitmiş durumda olamaz diye..

1-1.5 sene kadar önce whatsapptan yazdığımda biraz atarlıydı bana, giblemiyorum ayakları yaptı, bende pek giblemedim açıkcası zaten..Herhalde erkek arkadaşı vardı o dönemde, ondan da olabilir.

giblemezsiniz diye Über derecede özetledim kardeşlerim, okuyupda benimle dertleşecek olan kardeşlerim varsa şimdiden onlardan Allah razı olsun..

EDiT: https://www.youtube.com/watch?v=0hQCKkqmDlw