zengin babasının parasıyla lise hayatını Starbucks ve türevi kafelerde Berkecanlarla vakit öldürerek geçirdi. Arta kalan zamanlarda da çuval dolusu para harcanmış özel ders aldı. Ama özel derse bir türlü ısınamadı. Bakıyordu da hocası gibi amaçsız ve sadece para kazanma odaklı yaşamak ona sıkıcı geliyordu. Hayatını Berkecanla beraber kimsenin olmadığı uzak-ıssız bir kasaba veya köyde yaşamayı planlıyordu. Ama tüm bu planları yaparken Chocolate Frappuccino Blended Beveragesi elindeydi.

Lise bittiğinde bu düşüncelerinin para etmeyeceğini düşündü. Özel dersleri önemsemeden tüm yılı yedikten sonra üniversite sınavında çaktı tabiki. Ama babası sağolsundu. Hemen özel bir üniversitede hukuk Fakültesine yerleşti. Tüm durumlarını değiştirdi. ' Hukuk olmayan ülkede hukuk okumak.' Artık prof bir hukukçuydu.

Adı Hatice. O da 18 yaşında. Hayatını yatalak babasına bakmakla, annesine ev işlerinde yardım etmekle geçirdi. Ve hayatının geri kalanını da bu şekilde geçirmek istiyordu. Babasını bu sekilde bırakmazdı nasılsa. Okuldan çıkar hemen eve gelir babasının ihtiyaçlarını görüp evin işlerini yapana dek gün geceyi bulurdu.

Üniversite sınavına girdi. Giriş ücretini bile zar zor, eşten dosttan toplayarak yatırmıştı. Bu sıkıntılı durumundan dolayı açık öğretim yazdı. Adalet olmayan ülkede adalet okuyacaktı.