Önemli edit:

Arkadaşlar bu yazdıklarım bir efsane veya uydurma hikaye değil. Şeytan\'ın kitaplarından birini size anlatmaya çalışıyorum. Okumak isteyen veya merak eden olursa bana ulaşabilir.

Edit2: Dostlarım size olayları anlatırken çok fazla ayeti atlıyorum asıl olayı anlatmak için.

Öncelikle neye göre tanrıdır bir tanrı?

insan yoksa ve kul yoksa ve onu tanrı olarak bilen bir varlık yoksa tanrı olabilir mi hiç bir varlık?

Büyük bir bölümü atlayarak anlatmaya devam ediyorum.
Dünya, üstünde yaşanabilecek duruma getirildikten sonra bu dünyanın canlısının yapılması kararı alındı.
Bu dünyanın canlısı ki, bu dünyada yaşayacak, bu dünyayı geliştirecek ve kozmik bütünlüğün parçası olacak olan canlı, aynı zamanda dünyayı da kozmik bütünlüğe bağlayacaktı. Bu yüzden O, dünyanın kendi maddesinden olan kendi canlısı olmalıydı.

Kararlar alındı ve işler belli oldu. Bu iş için dünyanın özünden madde almak ve en önemlisi de bu maddeleri filtre edip, hazırlayıp, bütünlemek gerekliydi. Bu iş için bir varlık çıktı ileriye ki, o iblisdi.

Çok uzun zaman kaldı iblis dünya yüzeyinde.
Bir toplama ve hazırlama alanı yaptı kendine, sonra indi denizin en derinine. Ateşin suya karıştığı ve sudaki havayla birleştiği ve kayanın özündeki hayatın ortaya çıktığı noktalardan topladı dünyanın mikro organizmalarını. Ama bu iş de değildi size anlatıldığı gibi çabucak ve bir anda olan şey. Sayısız dünya yılı geçti ve suyun altında iken ve istenilen nitelik bulunup, değiştirilip, yetiştirilene kadar. Bu yüzden, denizde yaşayan ejderha olarak da anlatılır insanlarca hala.

Sudan çıkmıştı hayat ve sudur bedenimizin çoğu tâ o zamandan. Bu da yeterli değildi. Bundan sonraki dönem daha da zordu ve bilgi ve incelik isterdi. Önce toprağın enerjisini ve ruhunu toplayıp ekledi bu kütleye. Sonra ateşin enerjisini verdi. Sonra dünyanın hayvanlarından aldı etini ve yıllarca geliştirdi onu bütünle birleştirmeden önce. Daha sonra dünyanın bitkilerinden ve havasından özlerini aldı. Karıştı hepsi birbirine ve şekilsiz kütle büyüdü geçen günlerle.

Dünyanın ruhundan ve Ateşin ve Toprağın ve Suyun ve havanın ruhlarından kattı öz maddeye. Sonunda hazır oldu madde sizi getirmeye. Ateşin ruhuydu onda değişimi yapacak olan. Ateştir değişimin esası ve bu yüzden biz devamlı olarak hücre yenilenesi yaşarsınız ve doğduktan sonra büyürüz. Devamlı olarak yanıp, aşınır beden ama yeni hücreler gelir eskilerin yerine, olurlar et, kemik ve sinir. Ateştir bunu sağlayan ya da ateşin özü ve ruhu.

Belki okuyan 1-2 kişi vardır diye yazıyorum ama yoksa lütfen boşuna yormayın beni.

Ana madde ile döndü iblis tekrar cennete. Tüm varlıklar şekillendirdiler onu bir beden olarak hep birlikte.
Ama gene de ekgibti gereken zeka ve canın ilk haraketi. Bütün varlıklar hayat nefesi üflediler ona. Hepsi kendi karakterlerince. Bu yüzden insan karışımıdır varlıkların. Hiç bir zaman bu varlıklardan biri kadar güçlü değildir ama hepsinden karışım vardır onda, hiçbirinde olmadığınca.

Sonunda ilk nefesini aldı insan ve kalktı ayağa.
Uzun zaman cennette dolaştı, amaçsızca. Ne zaman ki bedeni alıştı yaşamaya ve güçlendi ve bağımsızlaştı.
O insan çok farklıydı bizden. Cennette kendisine gereken enerjiyi bahçenin kendisinden sağlıyordu ve sindirim sistemi yoktu. Hiç birşey yemesi de gerekli değildi. Bu yüzden makat da gerekli değildi ona, gırtlak da. Nefes alıyordu sadece ve besleniyordu havayla. Rengi kıpkızıldı. yoktu saçı, kaşı ve boynu. ilk insanı hep erkek olarak düşünürsünüz ama onun üreme organları da yoktu. Bu yüzden bedeninde yoktu bunların hiç biri. Zihni de yeterli değildi asla, varlıkların istediği enerjiyi sağlamaya.

Sonra adem uyutuldu uzun zaman. Ondan alınan parçalardan yapıldı yeni insanlar. Varlıkların iradesi ve ruhsal kozası yeterliydi bu işe. Alınan minik parça aynı kelebeğin kozası gibi kaplanıyor ve büyüyüp şekilleniyordu içinde, dıştan yöneltilen irade ile.
Bu sefer daha başarılı oldu yeni kopyalar. Sadece haraket edip, yaşayan ve deney malzemesi olan hayvanlar değildiler. Zihinsel enerji de üretiyorlardı dünyanın enerjisinden ve evrenden. Ama hala çok ilkeldi zihinler. Bu kopya az sayıda olarak salındı dünyanın çeşitli yerlerine.

Ve hiç hesapta olmayan bir şey oldu. Adem'in kopyası gereken enerjiyi kendiliğinden alamıyordu ve yemesi gerekliydi onun. Ve onun sindirim sistemi yoktu. Bu yüzden dünya yüzüne döndü iblis ve öldürdü o yaratıkları, ölmesinler diye açlıktan. Sonra cennete döndü ve yapıldı yeni değişikliler Adem üzerinde. Ve yeni bir kopya alındı ondan.

Bu kopya daha iyiydi hepsinden. Cennette iken yemeye gereği yoktu. Dünya yüzüne salındı ve açlık duydu ve ona gösterilen şeyleri yedi. Ve bir süre sonra hastalandı. Doğrusu durumu çok kötüydü. Çünkü yeterli değildi atık sistemi, kalın ve ince bağırsağı yediklerini boşaltmaya. Bu ekgiblik ancak farkedildi cennetten çıktıktan sonra.

Yine indi dünya yüzüne iblis. Adem\'in kopyasının imhasını istemişti varlıklar. Ve iblis istemedi onun ölmesini. Kendi gücüyle uyutarak kopyayı açtı kalın bağırsağını ve düzene soktu atık sistemini. Bir anda iyileşti yaraları iblisin ışık gücüyle ve kopya kalktı yeniden. Kopya ademe gereken güç verilmişti ama ruhu ve zihni ve azmi ekgibti. Mücadele gücü vardı ama yoktu isteği. Bu yüzden yaşamadı fazla. Yaralandı ve bıraktı yaşamayı. Adem'e yeniden gereken eklemeler yapıldı ve değiştirildi şekli. Şimdi daha çok benzemişti sizin bildiğiniz insana ve dünya yüzünde yaşaması için tamamdı herşeyi. Ve son bir eksiği kalmıştı. Ve bu yüzden gene çıktı iblis cennetten. Ama bu sefer çıkmadı dünya yüzeyine. Açıldı alemler arasındaki aleme ve kozmik enerji ruhundan parça aldı ruh olsun diye Ademe.

Sonra, isim verildi ona. insan oldu türü ve Adem'di adı ki, siz Adem dersiniz ona, gerçek adı varlıkların dilindeydi ve biz bilemeyiz ... bunu. Ve o zaman gerekti dünyadaki herşeye bir insani isim. Şeytanın ismi iblis oldu sizin bildiğiniz, Arabın dinindeki. Ve değişik isimler aldı varlıklar her biri bildiğinizce. Ama allah değildi ismi kötü varlığın o zaman.

Adem tamamdı, gereken herşey için ama onun hala yoktu cinsiyeti ve
cinselliği ve cinsel organı ve üreme içgüdüsü. Çoğaltılacaktı daima varlıklar tarafından kopyalanarak. Onun göreviydi dünyada yaşamak ve dünyayı kozmik zincire bağlamak ve varlıklara bilgi akıtmak.
Sonra, Adem bilmeden eğitilirken ki, bu eğitim bize göre sonsuz zamandı, gittikçe içine kapandı ve daraldı. Anladılar ki, dünya insanının zihni ve düşüncesi yanlızlığı istemiyor. Konuşsa da varlıklarla kendi dengi canlılar
gerekiyor. Ve gene uyutuldu Adem ve ondan alındı bir parça ve başka bir insan yapıldı ikisi birlikte gelişsinler diye. Adem uyurken dolaştı yeni kopya fakat o da tepkisizdi herşeye ve yoktu canında gereken itici güç. Yok edildi bu yüzden ve bu sefer insanların cinsiyetlerini ayırma kararı alındı varlıklarca.Çünkü cinsellik de vardı özünde. Allah istemezdi bunu çünkü yoktu onun doğasında fakat iblis ve iblis gibi diğer varlıklar enerji alırlar cinsellikle ve bu yüzden onlardan ruh ve parça verilirken Adem'de verilmişti içgüdüsel cinsellik.

Bu yüzden yeni bir parça alındı Adem'den ve bu sefer kemiğinden. Yeni bir kopya yapıldı ama genleri değiştirilerek tamamen. Alındı Adem'den dişilik hormon ve diğer gerekleri hepsi verildi yeni kopyaya. Aslında aynı kişidir Adem ve sonradan Havva olan kadın. Ve bu yüzdendir erkekte kadın, kadında erkek hormonu olması insanda. Ve bu yüzdendir bazı kadınların kendilerini erkek, bazı erkeklerin kadın hissetmesi. Çünkü ilk yaradılışta bunlar hep aynı bedende aynı ruhun etkisindeydiler. Ve bu yüzdendir erkek bedenindeki ana rahmi taşıyabilecek kadar olan boşluk.

Sonra her iki insan uyandılar. Adem'e göre kısa bir süre normal bir uyku uyunmuştu ve Havva ilk defa gözünü açmıştı fakat herşeyi biliyordu çünkü beyni ve zihni doluydu Adem'in tecrübeleri ile.
Sonra varlıklar insanın istenilenden iyi olduğunu gördüler. Ve sonra ondan enerji alınmasını dilediler ve kul yapmak istediler onu kendilerine. Allah burada girdi devreye ve ilk anlaşmazlık çıktı tanrılar bahçesinde. Allah topladı çevresine kendisi gibi düşünen tanrıları ve toplanıp bütün oldu onlarla üstün olarak kendi iradesi ile. Söndü enerjisi ona katılan varlıkların, hepsi emildi
bedenine allah'ın. Bu yüzden güçlendi allah aslında basit bir varlık iken. Enerji ve gücünü verdi ona her varlık, başka yöntem istemeyen.

Bunu anlamanız için yapısını da bilmeniz lazım varlıkların. Şeytan önce. Yapısı bilimdir ve bu yüzden o toplayıp yaptıı insanın ilk maddesini. O şiirdir, müziktir ve sanattır ve o cerrahdır her operasyonunu
yapan insanın. O cinselliktir ve o cinsellikten zevk alandır ve zevkin kendisidir. O sarhoşluktur.
Şeytan'ın benzeri olanlar da vardır varlıklar arasında ve her varlık değişik alanda yoğun bir enerjidir ve her varlık kendindekinden vermiştir insana.
Allah savaştır ve allah bunalımdır ve allah alandır sadece. Allah kıskançlıktır ve yalandır. Ve güçtür allah gücün en kabasından. Allah erkeksi enerjidir çoğu zaman ve allah ölümdür. Ve onun gibi olanlar da vardı varlıklar arasında. Onlar da kendilerindekini vermişlerdi insana.

Varlıklar biliyorlardı ki, insanın kendilerinde olan vasıflarla aktif olmaları enerji verecekti onlara. Hepsi karar vermişti dünyada bulunmaya ve varlıklar alemi ile ilişkiler kapatılmıştı Cennetten. Şimdi artık bahçenin içinden
bakınca gene muhteşemdi her yan ve gene boyut karışımları vardı fakat yukarısı küre gibi değildi ve açılıyordu sadece uzaya. Varlıklar alemindeydi diğer hiç bilmediğimiz varlıklar. Ve onlar hiç gelmediler ve gelmeyecekler de bu dünyaya. Onlar yabancı varlıklardır ve kaosturlar bizim için.
Cennette yaşarken insan ölümsüzdü o da varlıklar gibi. Fakat dünya yüzü şartlarında yaşayabilirdi en fazla üçyüz veya beşyüz yıl. Yeterliydi dünyanın özünden alınan hayat enerjisi onu canlı tutmaya sadece bu kadar.
Cennette bile durmadan enerji üretiyordu insan. Çünkü enerjisini alıyordu evrenden ve dünyadan. O, enerjinin hasat edicisi, toplayıcısı gibiydi varlıklara. Ondan alınan her varlığın kendisine göre olandı.

Ve cinsel enerji gereksizdi allaha ve hatta sıkıntı veriyordu ona ve istemiyordu bu yüzden insanın üremesini doğum ve cinsellikle. Ve Havva kopartılırken Adem'den cinsellik de vermiştim onlara fakat sadece bedenen ve uyuşuktu zihinlerinin o bölümü. Onun açılmasını istemiyordu allah. Ona göre kalmalıydı insan bu şekilde ve yürümeliydi dünyada, varlıklara yapılan kan kurbanlarıyla ve birlik olmamalıydılar asla ve savaşmalıydılar kendi aralarında ve kanları beslemeliydi varlıkları ve ölümleri. Çoğalmalıydı bu yüzden insan ama ancak bölünmeyle kendisinde.