adapazarı zirvesi capsli

cuma gecesi bir buçuk yıl sonra halısaha maçı yaptım. takdir edersiniz ki ertesi gün pert vaziyetteydim. zaten havalar arabistan, yattığım yerden interete aktım bütün haftasonu. i̇nci’de takılmak sinirimi stresimi alıyor, löp et kalıyorum. seviyorm. yargılamayın, hele hele dil, jargon muhabbetine girerseniz üzülürüm, sonrada gelir kalbinizi kırarım. @2′si olsun, üçküncüleri olsun, sevilmeyen modları, dedeleri olsun bir nevi vaha benim için. hele friendfeed ve twitterdaki egomaniac tavırları filan görünce… daha rahat, daha şamata, daha daha bir alan oluyor birden bire…
i̇şte… i̇nci şöyle tatlı böyle güzel de, yan etkileri de yok değil. bunlardan birisi mesela, liseli nefreti aşılıyor bünyeye. liseli ergenlere ve liseli zihniyete düşman ediyor adamı. bunu ancak pazar akşamı gittiğim misafirlikteki sivilceliyi görünce farkettim. düzeltiyorum, hemen yanımdaki zigon sehpanın ayağından tutup karşımdaki sivilcelinin kafasına geçirmeyi düşünürken farkettim. aslında görmemle hamle yapmam arasında çok fark yok. böyle zaaaaaaa, xd xd xd (iksde iksde) diye gülmeler, eeeeaaae eaeaeee diye ünlemler, sağa sola cins bakış atmalar, sürekli sıkıldım ben modunda nefes alışlar… valide sultanı da olay mahallindeydi. haliyle konu üniversitesınav sonuçlarına tercihlerine filan geldi tabi. “vay efendim şöyle başarılı benim yavrum böyle müstesna filan” diye dış ses veriyor valide sultanı, ergenimde oradangerim gerim geriniyor, üniversiteyi ailesinin yanında okumasının derslerine nasıl pozitif etki yapacağından filan bahsediyor, tıp yazacağından, mühendisliği düşünmediğinden filan konuşuyor, göbek de bırakacağım diye eze eze geliyor karşıdan. bir kere de okulu sekiz yılda bitirdiğimi söylemiş bulundum. şükür kardeşim tübitak olimpiyatlarından madalyalı bir ergen de, o cihetten herhangi bir eziklik yaşamadantaarruza geçtim. hatta lafı kardeşimin biyoloji/ tıp/ genetik türü bölümlere giderse alacağı ek puanlardan vazgeçip mf yerine tm klasmanından girip uluslar arası ilişkiler okumak istediğine filan getirip iyice ezdim liseliyi. biraderin bu hareketine karşı “vay kerizim” filan gibi bir yorum yapması ihtimalini de, elimi zigon sehpanın bacağına zütürerek bertaraf ettim. kardeşi üzerinden prim yapan bir abi olmayı göze alarak salvoları savuşturdum, yenemesem de ezilmedim.
aslında gençleri severim. ama i̇nci’nin göstermiş olduğu liseli hakikati doğrultusunda tavırlarımı gözden geçirmem gerektiğini farkettim. özellikle bu karşılaştığımmodelden bir daha denk gelirse ağzını yüzünü kırmak niyetindeyim. hatta aslında kardeşim hariç başka liseli ile muhattap olmak istemiyorum bundan sonra. onu da işte mf yi reddedip tm den sınava girmek istediği için elde ettiği sözde karizmadan dolayı. yoksa liseli liselidir. liseli varsa aranızda gelmesin bir daha