beyler makara değil tamamen gerçektir
bir süre önce muhafazakar bir sitede oturan arkadaşımı evine bıraktım
sitenin çıkış kapısına doğru ilerlerken 40 yaşlarında bir adam ve yanındaki çocuk arabamın önünde yavaş yavaş karşıdan karşıya geçmeye başladılar
önce sinirlenmedim
geçsinler dedim
ama ben kibarlık yaptıkça bunlar hızlarını adeta kaplumbağaya düşürdüler
birden öfke nöbetine tutuldum ve arabaya pati çektirdim
çıkan sesten korkan çocuk bir anda kaçtı ve ayağı takılıp kaldırıma düştü ağlamaya başladı
babası bana döndü garip bir ifadeyle yüzüme baktı
sonra dönüp oğlunu yerden kaldırdı yürümeye devam etti
ben hızımı alamadım
biraz ilerleyip yanlarında durdum ve camı açtım
"ne bakıyon lan" dedim
"bir kaç saniye daha beklesen olmaz mıydı kardeşim" dedi
"seni mi bekleyecem lan" dedim diklenerek
adam cama doğru yaklaştı
vuracak sanıp atladım aşağı
ben tam vuracakken tebessüm etti
"adın ne senin kardeşim" dedi
"... " dedim
iyice tebessüm etti
lan baktım herifte korkunun zerresi yok
evliya mı ne amk dedim içimden
"ne kadar güzel bir ismin varmış kardeşim inşallah isminle yaşarsın" dedi
"oğlumla eve gidiyorduk malum çocuk haşarılığı kusura bakma" dedi
bir anda gözlerime yaş hücum etti amk
"abi sen kimsin ben senle kavga etmeye indim" falan diye geveledim
yine tebessüm etti
"oğlum düştü yere kapaklandı içim parçalandı sen vursan daha fazla acımaz ki be kardeşim" dedi
ben ağlamaya başladım amk
yanıma geldi elimi tuttu "hakkını helal et" dedi
ben hepten koptum amk
sonra tokalaşıp sarılıp karşılıklı helalleştik
"gerek yok böyle şeylere" dese de çocuktan da özür diledim
arabaya bindim son sürat ağlaya ağlaya eve geldim
evin önünde arabayı park ederken aklım başıma geldi
ne oldu lan dedim kendi kendime
o adam kimdi amk hızır mıydı yoksa falan dedim
siz siz olun hiç bir adama ailesinin yanında bulaşmayın oğlum
hala vicdanım sızlıyor amk
bu da böyle bir anımdır gerçektir