Liseden çıktım, arkadaşımla yürüyoruz. O yürüyerek eve gidiyor, ben de otobüs durağına gidiyorum. Ulan bir adam hep abidik gubidik zamanlarda mı sıkışır. Bir sıkıştım nasıl anlatamam. Otobüse binsem mecbur inmem gerekecek, biliyorum. Tazyik kuvvetli. Neyse yolda benzinlik vardı, arkadaşa şu benzinliğe bir gireyim de ihtiyaç göreyim dedim. Neyse dolandım bilirsiniz hep arka tarafta bir yerde olur benzinlik tuvaletleri (eskiden, şimdi marketin içine koymaya başladılar) iki kapı var, birisi bayan birisi erkek. Erkek tuvaletinin kapısını ittim elim kemerde. Bir baktım. 40 küsür yaşlarında takım elbiseli beyefendi bir adam çömelmiş, ihtiyaç görüyor. Arkada halat sallanıyor deliğe doğru. Şok geçirmişim, ağzımda tık yok. Dayı inanılmaz rahat, hiç istifini bozmuyor. Arkadaş 3 metre ötede, o da bana bakıyor. Dayı nutuk atmaya başladı. "Ya görüyorum ki öğrencisin. Sen nasıl eğitim alıyorsun, sana öğretmediler mi kapı çalmayı? insan önce bir kapıyı çalar, kimse var mı yok mu sorar, müsaitse girer. Oldu mu şimdi böyle?" Ulan zaten rezil olmuşum, dayı sıçarken bir de nutuk attı, nasihat verdi. Bende ne tuvalet ihtiyacı kaldı ne bir şey. O gün bugün kapıyı hep çalarım.

tabi sonra senin bağırsaklar felan genişledi ihtiyaç kalmadı