adam akıllı paylaşım 2

bu birincisi (bkz: incideki en adam akıllı paylaşımı yapıyorum)

Ey Türk Gençliği!

Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.

Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin, en kıymetli hazinendir. istikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahilî ve haricî bedhahların olacaktır. Bir gün, istiklâl ve Cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerâit, çok nâmüsait bir mahiyette tezahür edebilir. istiklâl ve Cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.

Ey Türk istikbalinin evlâdı! işte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!


Mustafa Kemal Atatürk
20 Ekim 1927

korkma sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
o benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
o benimdir, o benim milletimindir ancak.

çatma; kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl
kahraman ırkıma bir gül, ne bu şiddet, bu celâl?
sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl...
hakkıdır, hakka tapan, milletimin istiklâl

ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım!
kükremiş sel gibiyim; bendimi çiğner aşarım;
yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

garbın afakini sarmışsa çelik zırhlı duvar,
benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
ulusun, korkma! nasıl böyle bir imanı boğar,
medeniyet! dediğin tek dişi kalmış canavar?

arkadaş! yurduma alçakları uğratma, sakın.
siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
doğacaktır sana vadettiği günler hakkın.
kim bilir belki yarın... belki yarından da yakın.

bastığın yerleri «toprak!» diyerek geçme, tanı:
düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.

kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
şüheda, fışkıracak, toprağı sıksan şüheda!
canı, cananı, bütün varımı alsın da hüda,
etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.

ruhumun senden, ilahi şudur ancak emeli,
değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli.
bu ezanlar - ki şahadetleri dinin temeli-
ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli,

o zaman vecdile bin secde eder - varsa - taşım.
her cerihamdan, ilâhi boşanıp kanlı yaşım,
fışkırır ruhu mücerret gibi yerden naşım;
o zaman yükselerek arşa değer belki başım.

dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:
hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
hakkıdır; hakka tapan, milletimin istiklâl.

(bkz: liseli ve kardeşleri için en anlamlı paylaşım)