Gün geçtikcede artıyordu bu nefret. Sanki benden uzaklaştırıyordu Ece'yi.Ama Ece bunun farkında değildi neredeyse görüşemiyorduk bile baş başa mesajlarımızı da okuyordu.En sonunda Ece'yle konuşmaya karar verdim ve okulda çektim kenara,
"Ece bak seni seviyorum biliyorsun ama bu Derya her şeye karışıyor, ayrılmıyor peşimizden. Tamam istiyorum arkadaşlarının olmasını ama bu şekilde değil".Şaşırmış bir şekilde cevap verdi,
"Hayır Derya asla öyle bir şey yapmaz. Kız lise boyunca yalnızmış hep dışlanmış, Nolur biraz anlayış göstersen. Seviyorum seni ve kimse de ayıramaz bizi ikimiz dışında" dedi ve elimi tuttup öptü beni.
"Peki öyle olsun" dedim. Mutlulukla zıpladı ve,
"Teşekkür ederim hayatım" dedi ve gitti. Vardı bu kızda bir şeyler Ece masumdu. Görmemiş olabilirdi fakat ben görmüştüm bana bakışları bile farklıydı. Gibicek gibi bakıyordu bana.

Beyler sarjım çok az akşama devam ediceğim.

Beyler yazmaya 11 gibi başlayacağım gececi panpalarım için.Şuan başladım yazmaya gece seri seri atıcam partları alın rezleri.

Başlıyorum

Günler artık sıkıcı geçiyordu Derya yüzünden. Sürekli yanımızdaydı ve bana bakıyordu.Ama konuyu hiç Ece'ye açmamıştım o günden beri üzülmesini istemiyordum.En sonunda dayanamayıp çektim Derya'yı kenara sordum derdini keşke sormaz olaydım.
"Nasıl fark etmedin bilmiyorum ama seni iki senedir seviyorum sarpipi hep etrafında olmaya çalıştım ama kimseyi istemedin. Konuşmaya çalıştım olmadı ama o huur sınıfa gelip senin yanına oturunca sanki askerlik arkadaşınmış gibi sarılmaya, konuşmaya başladın ve bundan rahatsız oldum bu yüzden bunları yaptım saadete gelirsek sarpipi seni istiyorum, seni içimde istiyorum" dedi ve öptü beni...

... hemen dudaklarından kurtuldum ve cevap verdim,
"Ne yaptığını sanıyorsun sen? Ece seni seviyor ve sen bana asılıyorsun üstelik ben Ece'yleyken.Ve ona bir daha huur dersen seni o saçından tutar okulun duvarlarını yalatırım".Bunu duyunca sinirlenip gitti.O ders beden eğitimiydi lise son olduğumuz için hoca arada sınafa gelip yoklama alıyor gidiyordu.Bu arada ben sınıfa doğru çıkarken koşarak yanımdan Derya geçti.Ne olduğunu anlamamıştım. Sınıfa çıktım, gözlerim Ece'yi arıyordu. Sağ en arkaya oturmuş Derya'yı dinliyordu fakat Derya'nın yüzü Ece'ye doğru dönüktü göremiyordum.Ama ne konuşuyorlarsa Ece gerçekten sinirlenmişti. Yanlarına gitmeye korkuyordum ki o sırada Ece Derya'ya sarıldı ve "üzülme artık, geçti" dedi. Derya ağlıyordu o an fark etmiştim.Ece sinirli bir şekilde üstüme geldi ve bana tokat attı.
"Nasıl bana böyle bir şey yaparsın ya.Beni sevdiğini söylemiştin hani sevgin?! Bir daha hiç üzülmeyeceğimi söylemiştin. Neden yaptın bunu bana ha neden yaptın neden?" Yine o güzelim ela gözleri parlıyordu ağlıyacaktı.Bir şey diyemedim sanki dilim düğümlenmişti ağzımdan kelimeler çıkmıyordu ve Ece çıktı sınıftan. Derya bana bakıp sırıtıyordu.

Bir şey yapmamıştım ona sadece okuldan çıkıp eve gittim. Annem yoktu evde. Direk duşa girdim ve ağlamaya başladım. Kendimi çok tutmuştum. Erkekler ağlamaz derler ya ağlarlar aslında onları küçükken bu yönde değil kadınlara el kaldırmamaları için tembihlemeleri lazım.Bal gibi de ağlarlar. Sevince ağlarlar hemde. Duştan çıkıp kurulandım ve Ece'yi aradım açmıyordu.Ard arda aradım ama açmıyordu. Biliyorum görüyordu ama açmıyordu. Mesaj attım ona her şeyin anlattım gördü ama cevap vermedi.Bu sefer o aradı sesi kırılmış bir şekilde,
"Doğru mu dediklerin?" dedi. Ağlamıştı meleğim.Ben ağlatmıştım onu belki de ben öptüm istemiyorum seni demeliydim.Bir daha üzülmemesi için ama yapamadım.
"Evet bir tanem hepsi doğru istersen buluşalım daha detaylı anlatayım sana?" dedim.Ama o kabul etmedi,
"Benim daha iyi bir planım var" dedi. Anlamamıştım ama telefonu kapamıştı. Aradım tekrar tamamen kapatmıştı telefonunu.Bi çılgınık yapacaktı belliydi.

Ertesi gün okulda sırada tektim.Ece yoktu. Peki Derya nerdeydi? O niye yoktu ki? Ece'nin bahsettiği bu muydu acaba? Ilk ders bu düşünceler içindeydim artık hiç çalışmıyordum sadece Ece idi hayatım derken teneffüste Ece geldi. Büyük bi heyecanla kalktım ve sarıldı bana uzun bir süre sonra ciğerlerim onun yasemin kokan saçlarıyla dolana kadar kokladım. Sonra oturdu yanıma ve anlatmaya başladı her şeyi.
"Sen bana her şeyi anlattıktan sonra Derya'yı aradım ve ağlayarak buluşmak istediğimi söyledim. Parka gelmesini söyledim. Gelince bana sarılmaya kalktı. Elleri açıkken tokat attım yüzüne ve senin her şeyi anllattığını söyledim. Saçından tutup kaldırdım kafasını ve yere fırlattım tekrar sonra da bir daha senin yanında görürsem onu okulun duvarlarını yalatacağımı söyledim( :p )".Demek bu yüzden gelmemişti okula huur.Hak etmişti gerçi.
"Sen iyi misin peki?" diye sordum.
"Artık iyiyim" dedi.
"Sana böyle bir şeyi yapmıyacağımı bilmeliydin Ece'm ben seni asla üzmem"
"Biliyorum hayatım özür dilerim" dedi ve sarıldı bana.

Beyler gidişatı nasıl hikayenin neler eklemeliyim biraz görüşünüzü alayım dedim :p

Başlığı okumadın sanırım panpam

Sarılmıştı bana ama hala içinde bi hüzün vardı hissedebiliyordun.O sırada annem geldi aklıma,
"Annem!"
"Ha?" Saçma bir şekilde yüzüme bakıyordu.
"Bugün bize gel yemeğe hem de annem seninle tanışmak istiyor" bunu duyunca gözleri açıldı bir anda, kızarmıştı.
"Annen mi? Benimle tanışmak istiyor? Neden benden ona bahsettiğini söylemedin yaa sarpipi bir sürü hazırlık yapmam gerek şimdi nefret ediyorum senden" dedi ve koluma vurdu.Çok tatlıydı. Yine o çocuk vardı karşımda.Ah Ece ahh.
"Peki o zaman bugün bizdesin"
"Tabiki de salak nerde olucam başka annem çağırdıysa gelirim" dedi.
"Annem??" Bi anda yüzü düştü bunu duyunca.Şaşırmıştım.
"Ece... iyi misin?"
"Sarpipi sana bir şey söylüyeceğim"
"Bişi mi oldu söylesene"
"Annem"dedi."Annem ben doğunca hayatını kaybetmiş onu hiç göremedim" dedi.

"Ece... ben, ben bilmiyordum özür dilerim" kafasını kaldırıp yalandan da olsa gülerek,
"Sorun değil hayatım biliyorum niyetin kötü değildi" dedi ela gözlüm. Okul çıkışı ayrılmıştık hazırlanmam gerekiyor diyerek evine gitti. Bende eve gittim.Eve gelince annem gelmemişti. Hemen annemi aradım,
"Akşama misafirimiz var hanımım" dedim gülerek.
"Misafir? Hiiih gelinim... hemen geliyorum eve bir sürü hazırlık yapmam gerek niye şimdi söylüyorsun bunu aşk olsun oğlum" dedi ve kapadı. Anlamıyorum bu kadınları ne hazırlığı ki bu? Yarım saat sonra annem geldi ve direk mutfağa girdi.Çok güzel kokuyordu.O sırada mesaj attım Ece'ye,
"Hazırsan geliyorum almaya hanımefendi?"
"Hazırım beyefendi gelebilirsiniz".Gittiğimde yanına çok gelmiş durağa beni bekliyordu. Saçlarını dalgalandırmıştı. Yine o çiçekli elbisesini giymişti. Elinde de bir sepet vardı bir şeyler hazırlamıştı. Sadece kafadısında tacı ekgibti.
"Ihh Ece'yi gördünüz mü buralarda?" dedim. Gülerek cevap verdi,
"Şuan onunla konuşuyorsunuz ahaha"
"Çok güzel olmuşsun prenses"
"Teşekkürler prensim" dedi kafasını eğerek.Çok tatlıydı. Otobüse binip bize doğru yol alıyorduk.Her geçen saniye daha da heyecanlanıyordum. Sonunda geldik. Evin kapısını çaldık.Ece titriyordu heyecandan. Elini tuttum ve kapı açıldı.

Beyler okuyan bir kişi var düşündüğüm etkiyi yaratamadım özür dilerim 2 part daha atıp bitiricem hikayeyi kusura bakmayın.

Annemin gözleri gülüyordu bizi bakarken.
"Ne duruyorsunuz içeri girsenize" dedi annem.Ece'nin annesinden daha bahsetmemiştim ona söylemeliydim bir an önce.Ece oturma odasına geçti annemi mutfağa çağırdım ve annesinden bahsettim
"Zavallı yavrucağım ben olurum annesi onu merak etme sen" dedi. Içeri geçtik ve annem Ece'yi tanımaya çalışıyordu. Bende onları izliyordum.
"Acıkmışsınızdır geçelim isterseniz yemeğe" dedi annem.Ben direk atıldım çünkü çok acıkmıştım,
"Evet, evet bence de geçelim" ikiside bana bakıp güldüler.Ah Ece karım olsaydın keşke ne yakışırdın eve.
"Olur" dedi Ece de.Yemeği yiyorduk çok mutluydu herkes Ece poğaça yapıp getirmişti.Her şey çok güzeldi fakat bi an Ece'nin yüzü düştü ama toparlamaya çalıştı fark etmemiş gibi yaptım gecenin sonunda annem ne kadar ısrar etsede kalmadı bizde durağa doğru giderken durdu birden ve bana dönüp,
"Sarpipi sana bişi söylemem lazım" dedi.
"Söyle canım" dedim. Artık gülmüyordu.O çocuk ölmüştü sanki,
"Bak sen çok iyi birisin daha fazla yapamam sana bunu o yüzden sus ve dinle beni" dedi. Kafamla onayladım ve anlatmaya başladı her şeyi,
"Aslında her şey Derya'nın planıydı. Bana anlattığına göre sen çok binmişsin ama bu seni seviyormuş ve benden yardım istedi ben de okulumu değiştirip, kendimi sana aşık etmeye çalıştım.Ilk başından beri her şey planlanmıştı Kaan, Derya'nın seni öpmesi her şey.Ama gün geçtikce Derya'nın yalan söylediğini anladım.O gün sen bana anlatınca gidip ona artık bunu yapmıyacağımı ve sana söylüyeceğimi anlattım ona.Ilk başta karşı çıktı ama kabul etti. Okula gelmemesinin sebebi ise yüzü yok artık senin karşına çıkacak bu yüzden okulunu değiştirdi.Özür dilerim sarpipi sen çok iyi birisin ve çok iyileri hak ediyorsun hoşçakal" dedi ve gitti. Gitme diyemedim. Sanki biri beni vurmuştu kalbimden. Nefes alışverişlerim hızlanmıştı. Doğru düzgün düşünemiyordum.Son bir kez durdu ve bana baktı o büyük ela gözlerinden yaşlar akıyordu.Ama bu onun suçu değildi o da kullanılmıştı. Durdurmak istedim onu ama yapmadım.

Şuan olayların üstünden bir sene geçti. Annem emekli oldu çalıştığı yerden.Ve yanıma Istanbul'a taşındı. Güzel bir hayatım var artık. Işlerimi yoluna koydum. Hatta sevgilim var Hande. Yine kahverengi saçlı Hande'm.Ama bu sefer yalan değil her şey.5 aydır birlikteyiz onun ailesi beni, benim ailem onu tanır. Bakarsınız yakında yeni bir hikaye daha gelir c:
Her şey için teşekkür ederim.Ne kadar beklediğim gibi olmasa da birkaç kişi okudu ama olmadı gençler kusura bakmayın."Sürçi lisan ettiysem affola".Kalın sağlıcakla.