acınası hayat hikayem amına koyim

olm bak taşak geçiyosan okumucam. bi yandan da taşak geçtiğini ümit ediyorum :/

reserved

annemle beraber yaşamaya başlamıştık artık sürekli hap kullanıyodu öksürük halsizlik artık yataktan kalkamaz hale gelmişti tabi bende çalışıyodum anneme bakıyodum. bi gün işten çıkma saatime yakın telefon geldi 'serhan annen rahatsızlandı eve gel' hemen eve gittim kötü şeyler düşünmemeye çalışıyodum evrim yengemi yolda gördüm annem nasıl yenge dedim iyi oğlum dedi bir şeyi yok çok rahatlamıştım. eve gittim apartmanın önünde güler yenge oturuyodu ağzından çıkan 2 kelimeyi hatırladım sadece ' başımız sağolsun ' olabilirmiydi annemde ölmüşş olabilirmiydi beni hayata bağlayan tek şey'de gitmiş olabilirmiydi ? evet artık yanımda kimsem yoktu babam annem kardeşim hepsi ölmüştü.. eğer beni izliyolarsa söylemek istiyorum affedin beniiiiiiiiiiii !! anneeee babaaaa baraaan :(

annem beni görür görmez ağlamaya başladı koştum boynuna sarıldım annemm ! dedim. hissetmiştim affetmişti beni uzun bi süre birbirimize sarıldık üniversite okuduğumu bi iş sahibi olduğu söyledim. çok mutlu olduğu gözlerinden gözüküyodu 10 dakka sonra kapı çaldı dayım geldi. beni gördü hiç bi tepki vermeden yaptığını beğendin mi ablamı hasta ettin dedi ? ne hastalığı dedim ? stres ve üzüntüden kalp hastası oldu,1 yıl önce anjiyo oldu dedi. herkesin beni suçlamasından bıkmıştım.ama annem kalp hastasıydı benim yüzümdenmiydi ?

seriiiiiii panpa

devam et panpa

ama çok geçti sen terkedilmeye mahkumsun kardeşim yapcak bişe yok bi 5 sene daha okusan faydası yok yıpratma kendini

üniversitede geçirdiğim 4 sene boyunca hiç annemden haber almadım nede görmeye gittim. arık 24 yaşındaydım okulum bitmişti grafikerdim anneme bakıcak param vardı. finallerin bittiği gün direk istanbul'a gittim annemin yanına kapıyı çaldım. kapıyı güler teyze açtı. serhan ? dedi evet dedim geri döndüm dedim sarıldım. annem nerde dedim içerde yatıyo dedi. hemen içeri gittim

izmir'e arkadaşımın yanına geldim.bi cafe'de garson olarak işe başladım garsonluktan kazandığım para ile dershane taksitlerimi ödüyecektim çalışıyodum artık. adam olmak için annemden özür dilemem için çalışmam lazımdı. 1 sene annemden hiç haber almamıştım 1-2 kere uzaktan görmeye gitmiştim istanbul'a daha sonra sınavda fazla iyi olmasada güzel bi puan aldım ve grafik tasarım bölümüne girdim. özür dilemek için ilk adımımı atmıştım

vay amk ne hayatlar varmış be biz aglancak halimize gülüyoz yanindayizzz kardeşim

@22 mühim diil zanza

daha sonra benim için yeni bir hayat başlamıştı artık kötü arkadaşlar, sigara,alkol olmayacaktı hayatımda güzel bi okulda okuyup iyi bi iş sahibi olunca annemin karşısına geçip tekrar özür dileyecektim.bak lisede adam olmayan serhan hiç bi sorumluluğa sahip olmayan serhan düzeldi, affet oğlunu diyecektim

kusura bakmayın arada duygulanıyorum.

boş bi anında yanına gittim anne özür dilerim diye ağlamaya başladım. özür dilemek benim oğlumu geri getirecek mi dedi ağlamaklı bi sesle.. anne yapma çok üzgünüm biraz yardımcı ol bana dedim.. sana o çok sevdiğin arkadaşların moral versin serhan dedi. artık gözümde oğlum değilsin, gerçek bi oğul her zaman ailesini korurdu dedi. yavaşça yanından uzaklaşıyodum ama gittikçe adımlarım hızlanıyodu üzüntü ve öfke duyguları iç içe girmişti ne düşünüceğimi bilmiyodum.

krdşm brz seri ya hızlı hızlı anlat işte

ertesi gün cenazesinde herkes oradaydı tüm akrabalar,en başta annem sarılmış tabuta almayın oğlumu benden diye bağırıyodu ağlıyodu. herkes ölüm sebebini biliyordu benim yüzümdendi benim alkollü araba kullanmam yüzümden. kardeşimin cenazesini uzak bir köşeden izledim o bakışlara mağruz kalacak taşıyacak cesaretim yoktu yanlarına gidemedim. daha sonra namaz kılındıktan sonra herkes dağılmaya başladı. annemle konuşmam lazımdı beni silmiş olamazdı

okuyorum panpa

doktorlar hemen hasta odasına aldılar serum ve sakinleştirici verdiler 1 saat sonra kendine geldi beni gördü tekrar ağladı. nasıl oldu serhan nasıl oldu diye bağırdı. alkollü araba kullandığımı söledim.o an öle bir baktı ki annemide kaybetmiştim artık. oda'da,benim 2 oğlumda o kazada öldü dedi. söylediği cümleyi aklımda saniyelerce çevirdim sonra oda'dan çıktım bekleme koridoruna gittim.19 yıldır bana annelik yapan kişi beni silmişti artık tek başımaydım hayatta değer verdiğim herkes elimden gidiyodu

ben dinliyorum seri panpa

annemi aradım daha sonra tabi söyleyemedim kardeşimin vefat ettiğini sadece kaza yaptık hastahane'ye gel dedim o an bile telefonda ağlamaya başladı bide kardeşimin öldüğünü duysa ne yapardı kim bilir ? saat 03.30 gibi annem hastahaneye geldi boynuma sarıldı kardeşin nasıl dedi. o an ağlamaya başladığımda o da anladı bi çığlık attı baran diye. sonra yere yığıldı