hepimiz için gerekli kanunlar vardır sakın bunları beşeri kanunlarla karıştırmayın hepimiz için gerekli olan kanunlardan bahsediyorum cezasını bireylerin çekmediği cezayı bütün insanlığın çektiği yasalar.
globalleşen dünyamızda düşünme fikir üretme kökenlerini araştırmak çok zahmetli bir iş gibi geliyor hatta absürt olarak karşılanıyor aa entele bak entele denilip aşağılanıyor. asla ama asla düşünmekten yeni elle tutulabilir fikirler üretmekten geri kalmamalıyız bu da bir yasadır cezasını bireyin değil tüm insanlığın çektiği bir yasa nihayetinde bir maceradır insanlığın yaşamı ve karşısına çıkan engeller asla önceki engele benzemeyecek bunun içindir ki düşünmek insanlığın temel yasalarındandır
Peki en büyük en kudretli diğer yasaların onun açıklaması olduğu yasa nedir? işte o yasa acımaktır insanlığı bir elma kurdu gibi içten içe kemiren artık vazgeçilmez bir parçası olan tiksinç ruh kalıntısı nasıl yer etmiş olabilir ki bu elma kurdu insanın içinde ve ne zaman bu en derininde insanın varlığını daim kılması için var olan bir diğer kontrol edilemeyen güç olan iç güdüleri sayesinde insanın içinde kendine yer etmiştir o iç güdü de çoğu hayvanda da bulunan yavru bakımı iç güdüsüdür. insan doğası kendisinin devamı için insanın acıma duygusunu kullanır böylelikle çocuğunu ve ailesini koruması için insana baskı uygular ve insanı ailesini korumaya mecbur bırakır bunlar neticesinde çok iyi şeyler ama acımanın nasıl lanetli bir duygu hali olduğundan habersizdir insanoğlu doğası. o sadece kendisine verilen milyar yıllık armağanı yaşatmanın derdindedir saf ve hoyrat hareket eder nitekim öyle de olmuştur acımayı kullanarak ve işte acıma fitnesi yaşamak uğruna ortaya çıkmıştır artık beşeri yasalara bile zaman zaman girmiştir ve insanoğlunun önündeki en büyük engel zehrini salgılamıştır, kendinden düşük alt insanları yükseltmek ve onlara gitmek istedikleri yer için köprü, merdiven olmak yerine onlara acıyıp oraya gitmeyin size orda ne olduğunu tahmin edeyim demektir acımak ve o alt insanlar alt olmaya alışmıştır artık neden o köprüyü geçsin ki o merdiveni çıksın zaten asiller ona söyler ne olduğunu nasıl göründüğünü sonra ise yavaş yavaş kendisinin ne gördüğünün bir öneminin olmadığını düşüncelerinin bir anlam taşımadığını sanmaya başlar ve artık o alt sınıftan ayak takımına dönüşmüştür o artık o asilin emri altındadır çünkü o düşünemezken asil onu düşünceleriyle yönlendirebilir bu yüzdendir ki bir insana acımak o insanı ayak takımı olarak kabul etmektir ve onun düşünme hakkını elinden almaktır, hatırlayın kızlar yapamaz diye küçümseyip kızlara acıyanın kızları okula göndermemesini ve asla bu sözü unutmayın ona balık verme balık tutmasını öğret.