acılar insanlar konuşmadıkca ve

paylaşmadıkca unutulabilir. mutluluklar ise tazelenmedikce ve hatırlanmadıkça acıtır. bugun sizlere bu paragrafı 2 yıldır oss ye

hazırlanan gercekten yalnız kalmak zorunda kalan sevgilisi olan fakat onu zor goren ve zamanla yalnızlıkla arkadaş olan bi adam

olarak yazıcam.cok acılar mutsuzluklar gordum. ezildim,ailemden insanlar kaybettim, dışlandım,aptal olarak tanındım... ama bunların

yanında ezdim, insanları hor gordum, sevildim,zeki biri olarak gorundum.her hayatta olduğu gibi düstüm ve kalktım

fakat ben hiç bir zaman araf yaşamadım.ta ki bu yıla kadar; bomboş kalmadım, zihnimle hiç bu kadar baş başa kalmadım.

bu konuda 3 tip insan vardır: yalnız kalamayan aklı kendine yetmediği için sürekli cevresinde insan istiyen, yalnız kalabilen aklı

yeten fakat cevresinde insan varken daha mutlu olduğu için yanında insan isteyen, aklı yeten ve yalnızlıktan hoşlanan.ben genellikle

bu saydıklarım içinden ikinci secenek tip bir insandım. yanımda birileri olsun isterdim fakat yalnızda kalabilirdim.

insanlar bi yerlerde tutuna bilmek için hep birilerinin üstüne basmalıdır.bu kavram hayat boyu yaşıyıcağım bi durumdur.

ancak ben bu kavramı gec fark ettim. bunun sebebi ise hayatı filmlerde olduğu gibi sanmamdı. bizler bu kavramı ne kadar cabuk

ogrenirsek o kadar şanslıyızdır.siz bu kavramı bilmesseniz eger insanlar sizin üstünüze basarlar ve bu herkes olabilir.en yakın

arkadaslar, akrabalar,uzaktan tanıdığınız insanlar... benimde üzerime fazla toz pempe bi adam olduğum ve yufka yürekli olduğum için

zamanında basılmıştır. pişmanmıyım kaybettiklerim var mı? evet var yaklasık 2 yıl acımasız olmadığım duygusallığı sevdiğim ve

kaybettiğim 2 yılım var.ta ki bu kavramın kotu olmadığını fark edinceye kadar. işte o zaman ben basdım ve itiraf etmeliyim cok güzel

bi duygu bastıkça insanların kafasında bi yer edindim birilerini kırmak diğerlerinin gozunde saygı kazanmanı sağlıyomuş. biraz

başarılıysanız hatta kendinizi dünyanın en zeki en güçlü adamı sanıyosunuz :D neyse işte boyle o andan sonra ezilmedim dost edindim

insan tanıdım falan filan kızlar benden yeniden hoşlanıp bana yazmaya başladı, insanlar beni sık sık aramaya başladı derken oss ye

girdim.ve bunu bilemezdim bir sonraki yılın hayatımın en ilginç yılı olucağını bilemezdim.

...

bunu editleyerek yazcam yoruldum ve sıkıldım zaten pek gibleyen olmaz

gibleyen varsada kusura bakmasın

...

neyse oss ye girdim bi cok arkadsım kazanamayıp ozel okula gitti, kimisi fazla onemli olmayan bolumlere,

kimiside yurt dışına ben bi kere daha denemeye karar verdim. sonuçta kaybedicek bi şeyim yoktu. dediğim gibi daha once

hep bi şeyler yaşamaıştım iyi veya kotu fakat hiç bir zaman arafta kalıp yani hayatımı dondurup insanlara dünya

dışından bakma şansım olmamıştı.ilk başlarda cok zor geldi. napıcaktım bi yıl daha hazırlanıcak insanlar hayatlarına

devam ederken ben yerimde sayıcam onlardan bir yıl geride gidicem diye düşündüm. moralim yerle bir olmuştu keşke

dandik bolum yazsaydımda gitseydim. sonra dersaneye yazıldım. oraya gitmeye başladım. sadece erkeklerin olduğu bi

cemaat dersanesine. ilginç gelmişti sonuçda daha once hiç kız olmadığı bi yerde okumamıştım. hiç bi zaman ortamda veya

etrafta kız var diye değişen biri olmadım. kendimi buyuk göstermeye calışan hava atan yada olmadığım biri gibi gozuken biri...

neyse ve o dersanede bi an için her insanın benim gibi olduğunu gördüm. hiç biri olmadığı gibi değildi cunku kendiydi

gercekti. zeki değillerdi, bilgili değillerdi dar görüşlü ve sığ insanlardı ama ne olursa olsun kendileriydiler.

oncelkle şunu fark ettim. cool erkek yoktur. bunu yazımı okuyan kızlar varsa onlarda gorsun. cool erkek yoktur

etrafında kız olan erkek vardır.en tehlikeliside budur bi erkek için dünyanın en tehlikeli şeylerinden biri kız dolu

bi ortamda takılmaktır.:D fazla sırıtamaz, ağır yurur, sapıtmamak için az içer saçmalamamak için az konusur, gizemli

olmayı seçer.ama işte malesef o kendi değildir. dünyada erkekleri 3 türlü açıklıyım:bir felsefeyle kız gibmeye calısan,

parasıyla kız gibmeye calışan, kız gibemeyen. burdaki felsefeyi illa aristo, ploton,kunt falan olarak algılamayın

entellektüelite olarak algılayın neyse erkeklerle ilgili olarak bunları fark ettim derken yine yoruldum

...
devam etcem

...

evet bi arkadaş ne ayaksın diye sormuş yazının sonunda görüceksin ne ayak olduğumu bu arada okuduğun için teşekkürler

neyse daha sonra üniversiteye giden gitmeyen hayat kurmaya çalışan insanları izleyebiliceğimi fark ettim.bu hosuma

gitmişti dediğim gibi ilk defa hayattan kopuk hayatın kendisine bakıcaktım tamamen nesnel bi şekilde tarafsız

facebooka cok fazla girmeye başladım. insanlar neler yapıyo eğleniyomu mutsuzmu izlemeye karar verdim.

o andan sonra fark etmeye başladım insanlar boşluklarını ekgiblerini kapatıyolar. ozellikle universieye başlayan ve

ortama dahil olmaya başlayan insanlar, guruplar kuruluyo ilk uyuşturucular içiliyo, pirsinkler yaptırılıyo, insan

ilişkileri kurulmaya çalışılıyo, yalnız kalınan bi şehirde yalnızlık gideriliyo kısıca. fakat bunları yapanların

hepside kendinden başka insanlara donüşmeye başlıyo. hayatı boyunca sessiz kalan, ailesinin sozunden hiç cıkmayan

2 biradan fazla bi içki içmeyen kız veya erkek toplulukları bunlarla 20 li yaşlarda tanışıyo ve işte o an

kendilerine hayatlarının en güzel dönemi gibi gelen fakat boşluktan ibaret olan o donemi kendilerini kral gibi hissederek

yaşıyolar. kızlar bakireliklerini kaybediyor, erkekler uyuşturucuyla tanışıyo,her iki cinsde hayatlarının aşkını ilk

sex patığı insan olarak düşünüyo falan ve sonunda hayel krıklığıyla bitiyo.bu hayal krıklığını eğer uniden once

yaşayan olmuşsa işte uniy bir adım onde başlıyo. şimdi geliceğim nokta bunun bi zincir olduğunu gostericek size

evet dediğim gibi hayatının aşkını kaybeden adam artık hiç bi kıza kız gozuyle bakmamaya başlıyo,bu adamlar artık

onları bi av ve amdan ibaret olarak gordüğü an tuzaklarına doğru cekiyo.bu şey kız içinde gecerli. bakireliğini

kaybetmiş veya cok aşık olduğu bi adam tarafından hayal kırıklığına uğratılarak uniye giden kızlar artık

erkeklere karşı duygusal bağlar hissetmemeye başlıyo. yukarda bahsettiğim bu bayanlar ve baylar henüz hayatının

baharında olan bakir ve bakire insanları avlarına cekiyo. şimdi diceksiniz ki ulan erkek am istiyo kız yannan mı?

hayır burdaki kız onceki ilişkisinden yaşadığı duygusal açlığı kapamak istiyo. tekrar o adamı yaşamak istiyo

ve cocuk onun üzerine geliyo aşık oluyo sevişiyo ama kız o açlığı kapatamıyo ve bu cocuğu terk ediyo. boylece yeni bir

am salağı(yani kızlara değer vermeyen am isteyen erkek) dunyaya bırakıyo. ayne şekilde am salak erkek de bunu başka

bi kıza yaşatıyo boylece bu bir zincir oluyo ve hep aşk arayan bayanlar ve erkekler sonunda bir am salak ve

duygusal açlık gideren insanlara donuşuyo
...

evet yine yoruldum

...