acıklı hikayem beyler

sabahın bu saatlerinde niye bunu anlatmayı isteği duydum dıbına koyim bilmiyorum.
"özet geç bin" falan demeyin. zaten o kadar uzun bir şey değil işte, oku. ibret al, ya da rulo yapıp zütüne sok bilmiyorum ne yaparsın bu hikayeyi.

lise birdeydik. onu ilk gördüğüm anda "gibtir ya, suratıma bile bakmaz bu." demiştim. dıbına koyim nerden bilebilirdim ki böyle olacağını. 2 ay sonra kızla kanka olayına girdik. daha sonra ise en iyi arkadaş olmuştuk. lise birin sonlarında bana çıkma teklif etti kız. kabul ettim. ben de ondan hoşlanıyordum bariz bi' şekilde.

lise ikiye geçtik. mutlu bir çifttik lan. kız benim her şeyim olmuştu resmen. onun yüzünden hiçbir şey düşünemiyordum. derslerim de aksamıştı zaten.

lise üçe geçtik. daha doğrusu tek başıma geçmek zorunda kaldım. kız başka bir ile taşınmıştı çünkü. ağladık, aileler dinlemedi tabi. çok uzak bir yere taşındılar. ondan aldığım tek şey fotoğrafı ve telefon numarasıydı.

okul boyunca mesajlaştık. mesajlaştık ve mesajlaştık. arada konuşuyorduk. ama daha pahalı bir yöntem olduğu için pek tercih etmezdik.

bir gün onu aradığımda telefonu başkası açtı. telefonu dolmuşta bulduğunu söyledi adam. sahibini bulamayınca zütürmüş işte. teşekkür ettim kapattım. ama bana çok koymuştu bu olay. başka nasıl ulaşabilirdim. lise de bitmişti zaten. onun şehrine mi gitseydim. ama adresi yoktu ki. neden sormamıştım amk. tam bir aptalım lan ben.

hayatımda her şeyden çok sevdiğim kızı yıllardır görmüyordum. ama o da beni düşünüyordu, hissediyordum bunu. fotoğrafına bakıp ağlıyordum hep.

zaman geçtikçe unuttuğumu sandım. ta ki... bundan birkaç hafta önce rastgele baktığım haberlerde kızın ölüm haberini aldım. ilk başta benzettiğimi sandım ama isim verince o olduğuna kanaat getirdim. oturdum, ağladım. yapacak hiçbir şeyim yoktu artık. adres bile bilmediğimden mezarına bile gidemiyordum kızın.

o son attığı mesaj hala duruyor, okuyorum ve okudukça gülümsüyorum: "seni hala çok seviyorum."

işte hayatımın özeti budur beyler. okumamışsınızdır zaten, ama olsun. paylaşıyım dedim lan. sizden başka kimsem yok aq. üçüküncü nesil bir bin olsam da, seviyorum lan sizi.

@3 canın sağolsun lan. okumasan da olur.

@6 sağol lan okuyup zahmet etmişsin. sevince öyle diyemiyorsun işte.
@5 gibtir git.

@9 aklıma gelmedi mi sanıyorsun ya. kız kullanmıyodu hiçbir şey aq.

durduk yere niye böyle bir hikaye uydurayım beyler.
bu arada çok sağolun lan. gerçek hayatta hiç arkadaşım yok. asosyal bir bin oldum çıktım.
@12 yav ne ezberi. seni bilmiyorum da ben daha evin numarasını ezberleyemiyorum. kızın da ezberlediğini sanmıyorum zaten.

@16 internette var evet. aklıma geldi de inanmazsınız diye vermek, kızın adı falan yazıyor. boşverin. trafik kazası bu arada. 2 kişi ölüyor kazada. babası ve kız.

biliyorum ulan, biraz çabalasaydım her bir taku öğrenebilirdim. bu arada "zütünden uyduruyor" şeklinde düşünenler vardır. ulan bana anlatılsa ben de inanmam. kanıtlamak zorunda da olmadığımı varsayarak zorlamıyorum.

@27 olm ne diyim ki. her bir takta haklısın. ulan gibsen, ayda 1 kere dışarı çıkan biriyim. işsiz de değilim, bilgisayarla ilgili bir işim var, evden yapıyorum onu da. züt büyütmekten başka yaptığım bir şey yok. para kazanıyorum, onu harcarken bile üşeniyorum.
kendimi gibiyim. bütün hayatımı gibiyim.

@29 özür dilerim. tartışmıycam, zaten hakkım da yok amk. söylediklerini deniycem. ama şu dakikadan sonra bu hayatı değiştirmek zor olur.