acıklı aşk hikayem beyler

Çocukları kovdular onlar gitti bir yandan seviniyorum aha kavgaya bahane cıktı diye bir yandanda üzülüyorum o kadar borcun arasında bide cam masrafı cıktı tamam o kadar pahalı değil belki cam ama o günler için gerçekten zor bir paraydı telefonu aldım emreyi aradım açtı sessizce dersteyim cıkınca arayıyayım dedi giberim dersini cık gel kafeye dedim ne oldu dedi gel dıbına koduğum gel diye bağırmaya basladım sinirden oda tamam lan ne bağrıyon dedi 45-50 dakika sonra geldi camları görür görmez gülmeye basladı ulan tamam bir insan sakin olurda bu kadar soğukkanlı olunur mu onlar mı yaptı dedi sadece kavga ettiğim cocuk girdi dedim bişeyin varmı dedi yokla cam gitti sadece dedim o ara hilmi abi geldi ne oldu paşam daha demin dedi anlattım durumu

Yapmayın oğlum ayıp bu kadar insanın içinde diye nasihat vermeye basladı sonra gitti emrede sen 1-2 saat idare et beni ben gelicem dedi kavgayla ilgili gittiğini bildiğimden bişey sormadan tamam dedim o gün camcıydı müşterilerdi derken gece bitti biz emreyle eve döndük yine mutfakta ki köşemize oturduk ben konuyu açtım nasıl yapalım? dedim emrede ingiliz dili ve edebiyatı okuyolarmış giricez bölümlerine dalıcaz ağız burun dedi ben üniversiteden değilim oğlum dedim bi gibim olmaz merak etme dedi o gece 2 bira içip uyuduk ama aklım hep ezgideydi belkide yanlış yapıyordum arkadaşlarıyla kavga edersem kızın gözünde kötü olacaktım kafam cok karışmıştı bildiğin ergen gibi davranıyordum

Sabah saat 10 civarında üniversitede 9 kişi toplandık ben o şehirde yeni olduğumdan kimseyi tanımıyordum emre 3 senedir ordaydı arkadaşları gelmişti tanıştık meseleyi konustuk falan gittik bu binlerin bölümünün önüne bekliyoruz o anda ne göreyim 2 gündür yollarını gözlediğim ezgiyi gördüm oda beni gördü göz göze geldik ama anında arkasını dönüp telefonuna sarıldı sanırım kavgaya geldğimiz cok belli oluyordu ezgi hızlı hızlı arkasını dönüp yürümeye basladı arkasından gitmek geliyordu içimden ama yapamazdım

O an dedim ki aklını gibeyim burak kızın arkadaşlarını döverek mi kızla arkadaş olacaksın ne yapıyorum ben şimdi dönüp millete boşverin gidelim desem ayıp olcak diyemiyorumda cok değil 10 dakika sonra bu sarışın yavşak önde olmak üzere muallakler 7 kişi olarak bize doğru gelmeye basladılar iyi dedim bizden azlar hiç olmazsa tekrar dayak yemeyiz sarışın gelir gelmez hayırdır birader? dedi arkamdaki adamlara güvenerekten bişey demeden koydum kafayı ama anlık bir olay kafayı koymamla yere düşmem bir oldu daha ne oluyor demeden tekmelenmeye başladım ama 1 kişide değildi sırtıma kafama karnıma her yerime tekme geliyordu bir an sesler duymaya basladım kızın biri polis çağırsanıza diye bağırıyordu gözümü açtım yerdeyken bağıran kız ezgi suratımda aptal bir gülümseme belirdi onunla göz göze geldik bana acımış olacak ki benim üstümde bana vuran cocuklardan birine alper tamam diyerek cekmeye calısıyordu araya bir kaç güvenlik girince herkes ayrıldı ayağa kalktım ne olduğunu anlayamamıştım emre bana sen git kanka başın belaya girmesin dedi

Üniversiteden hızlıca cıktım yolda yürüyorum kulağıma gelen tekmeler yüzünden kulağıma su kaçmış gibiydi az az duyuyordum bir yandanda düşünüyorum ulan biz 9 kişiyiz adamlar 7 kişi hadi 2 si beni tekmeliyor diğerleri ne yapıyor nasıl dayak yedik amk? diye düşünüyorum sonra dedim ki belkide sadece ben yemişimdir diye cünkü aniden kalkıp gittim kime ne olmuş göremedim 1 saat sonra emreye telefon açtım bişey yok cıktık onların bölümden sen iyi misin? dedi kafam şişmiş biraz sen naptın dedim benimde dirseğim kanıyor cok fena dayak yedik dedi sinirlendim lan 9 kişi 7 kişiden nasıl dayak yiyoruz dedim bilmiyorum amk kavga zaten 1 dakika sürdü ne oldu ne bitti anlamadık dedi telefonu kapattık

hastaneye gitmedim kafede başıma biraz buz koydum sonra tekrar işime döndüm Öğlen sıralarında tezgahı siliyorum tek tük müşteri var içeriye ezgi ile bir arkadaşı girdi bir anda gözlerim faltaşı gibi açıldı buyrun hoşgeldiniz dedim hoşbulduk dediler suratı gülüyordu ezginin benimse gözlerimin içi parlıyordu ya biz arkadaşlarımız adına özür dileriz sabah bölüm binasının önünde burdaki olay yüzünden toplandınız sandım ama alper dün sizin camlarınızı indirmiş sonradan öğrendik bunu gerçekten özür dileriz zararınız neyse karşılıyacağız dedi yok gerek yok dedim olmaz falan diye ısrar etti arkadaşıda, gerçekten gerek yok diye üsteledim ezgi o an peki siz iyimisiniz dedi biz iyiyiz asıl arkadaşlarınız nasıl diye artislik bir tavır koydum ama sizden iyi durumdalar dedi gülerek şakayla karışık züt etti beni ya bu konu uzamazsa cok seviniriz dedi arkadaşı buraya kadar gelmişsiniz özür dilemeye merak etmeyin uzamıyacak dedim teşekkürler biz gidelim o zaman dediler bir şeyler içseydiniz? dedim birbirlerine baktılar

beyler herkes reserved alsın sabah erken kalkmalıyım yarın gece daha kısa yazıp bitiricem cünkü olay cok uzun ve gerçek bir olay sonunda ağlamicak adama vicdansız derim herkese iyi geceler

Evet beyler hazır mısınız devam ediyorum?

olur dediler ne içersiniz dedim ikiside meyve suyu istedi getirdim sonra muhabbete girdik kimsin? nesin? adın ne? nerelisin? vs vs muhabbet ediyoruz arada bir özür dileyerek yanlarından kalkıyorum müşterilerle ilgileniyorum sonra konuşma arasında o birayı bilerek döktüğümü itiraf ettim. ezgide gülerek iyi yaptın hak etmişti faruk dedi o sarışın artistin isminin faruk olduğunu o anda öğrendim ismi faruk muymuş dedim evet iyi cocuklardır aslında dedi eminim öyledirler dedim gülerek tam o sırada emre girdi içeri bi 5 saniye baka kaldı sonra soğuk bir hosgeldiniz ve karsıdan gelen soğuk bir hosbuldukla beraber kızlar biz kalkalım dedi içimden emreye baya bi sövdüm neden soğuk davranıyor diye kızlar gittiler ama mutluydum konuşabilmiştim ismini öğrenmiştim ama bir daha gelirmiydi ki? zütünü gibeyim emre!.

o gece kafeye müşteri gelmedi bizde erken kapattık emre rakı içelim dedi olur dedim balkona kurduk rakı sofrasını içiyoruz saatler ilerledikce bardaklar boşalıp doldu bir kaç film muhabbeti ve ülkeyi kurtardıktan sonra her zaman ki gibi şişenin dibinde konu aşka geldi emre aşık oldum amk okuldan bir kıza acılamıyorum dedi bendede aynı durum var dedim ama paso gülüyoruz saçmalıyoruz o gece öyle sızdık sabah kahvaltıda kıza açılcak mısın lan dedim yok oğlum falan dedi ama ben bunu biraz pohpohladım biraz gazladım tamam dedi açılcam amk. o okula gitti ben kafeye gittim akşama doğru emre geldi suratı beş karış ne oldu lan red mi yedin dedim gülereksenin aklına uyan aklımı gibeyimdedi bu geçmiş kızın karşısına durup dururken çat çat söylemiş herşeyi kızda e haliyle nazikçe red etmiş bunu bu salak red edilince benimde içimde kötü bir his oluştu acaba ezgide beni red eder mi? her şey tamam ama ben lise mezunuyum o üniversite okuyor bu fark cok koyuyordu

Dinleyen varsa ses versin beyler?

neyse oğlum burak boşver unut gitsin dedim kendi kendime zaten kızı bir daha görebileceğim bile meçhuldü tekrar zütünü gibeyim emre dedim içimden o gece ezgiyi düşenerek uykuya daldım öbür gün hava gavur amı gibi yanıyor müşteride yok çıktım kafenin önüne nefes almaya, baktım hilmi abinin çırak yusuf kapının önünde oturuyor naber lan yusuf dedim iyidir burak abi senden naber dedi iyidir abicim ne olsun işte dedim 1-2 naptın ne ettinden sonra her ergene yapılan sivilceler çoğalmış sevgilin var mı lan? şakasını yaptım olmaz mı burak abi asıl senin var mı dedi varda birisi açılamıyorum yusuf napcaz? dedim gülerek, oda ondan kolayı ne var abi al bir hediye yakınlaşırsın kızla sonrada açılırsın dedi sen kimsin bana akıl veriyon amk veledi dedim kafasına vurdum hafifçe oda sende hem soruyorsun hem kızıyorsun burak abi dedi sitemli bir şekilde içeri girdi bende kafeye geçtim o sabah sinek avlayan kafe akşam tıklım tıklım gençlerle doluydu 2 kişi cok zor yetişiyorduk kesinlikle bir kişi daha lazımdı o gece, gece yatarken biraz düşündüm 31ci ergenin söyledikleri kafama yatmıştı hediye alacaktım ama yok olmaz daha bir kez muhabbet etmişsin burak gidip hediye almak olmaz boşver unut gitsin dedim yine, bir tarafım unutmak istiyordu bir tarafım ise onu görmek istiyordu o gece ezgiyi düşenerek uykuya daldım

aradan sanırım 3 gün geçmişti bir sabah açtım kafeyi kasadan sayım yapıyorum kafamda bin bir türlü hesap dönerken aniden bir merhaba sesi geldi kafamı kaldırdım ezgiydi bu kalbim yerinden cıkacak gibi oldu hosgeldin dedim hosbulduk fazla zamanım yok seninle bir şey konuşucaktım gecen geldiğimde farkettim camda eleman aranıyor yazıyor bende part time iş arıyorum dedi içimden allaha binlerce kez şükürler ettim havai fişekler patlıyordu içimde ama hemen kendimi salmamalıydım biz tam gün arıyorduk ama okuldan hemen sonra gelebileceksen ve haftasonları tam gün yapabilirsen gel yarın başla dedim izin günü var mı? dedi müşterinin en az olduğu pazartesi gününü söyledim ayak üstü para işinide hallettik yarın başlıyacaktı hemde haftasonu olduğundan tam gün kafede olacaktı emre geldi hemen ona anlattım durumu ters bi bakış attı ulan kavga ettiğimiz kızı işemi aldın? dedi lan oğlum o kız ayrı geldi özür diledi sende görmüştün hatta o gün falan dedim giberim özürünü lan doktora gitsek darp raporu alırdık o gün için gibtiler bizi dedi sonra sakinleşti kafede büyük pay bende olduğu içinde fazla ses cıkarmadı bu konuya sonra sakin sakin ama o bulaşığa geçer dedi gülerek, ayarlarız dedim o gece hemen sabah olsun diye nasıl yattığımı bile bilmiyorum

saat 11 de kafeyi açmaya çıktık emreyle kafenin önüne geldiğimizde bir baktımki ezgi kafenin önünde oturuyor bizi görünce ayağa kalktı nerdesin be patron? dedi gülerek ağzım kulaklarımda günaydın dedim günaydın dedi emreylede birbirlerine kafalarıyla selam vererek merhaba dediler içeri girdik ezgi hemen paspas nerde? dedi ne yapıcaksın paspası? dedim buraya bir kadın eli deymesi lazım görmüyor musun içerinin halini dedi peki dedim arkadan paspası çıkarmaya giderken kendi kendime gülüyorum resmen kız enerji ve mutluluk doluydu onu görünce bende mutlu oluyordum

Neyse beyler dinleyen yok zaten o yüzden bugünlük bu kadar yarın sabahtan devam ederim

herkes burdaysa devam ediyorum millet

Günler öyle mükkemmel geçiyordu ezgiyle konusabiliyordum espiri yapıyordu ben yapıyordum gülerek eğlenerek geçiyordu zaman ama biz eğlenirken emrenin yüzü hep düşüktü sorduğumda söylemiyordu gece evde içerkende kızla ilgili olduğunu söylüyordu tekrar dene şansını oğlum diyordum yok boşver diyip kestirip atıyordu bir yandan ezgiye sevinirken bir yandanda emreye üzülüyordum kolay değildi oğlum birlikte geçen seneler cocukluklar beraber girdiğimiz kavgalar okulda yediğimiz disiplinler içim acıyordu anliyacağınız beraber büyümüştük... okul bitmişti emre bütün gün kafede kalıyor ezgi ise memleketine dönmemiş kafede calısıyordu ki bu beni ayrıyetten mutlu etmişti birbirimizden hoşlanıyorduk bu açıkca belliydi geceleri yorgan altından ergen gibi biribrimizle mesajlasıyorduk ama yinede bilirsiniz cesaret edemiyor insan kafede çalışmaya başladığından tam 29 gün sonra aklıma bir fikir geldi saat 1-1.30 gibiydi ezgiye arkada ki depoda kolalar var onları çıkartır mısın? dedim dolapta bir sürü kola var dedi Ya sen bir paket çıkarda akşam kalabalık oluyor hazırda dursun dedim tamam sen bilirsin dedi depoya doğru yürümeye başladı ve kapıyı açtığında gördüğü şey...

duvarda asılı duran koskocaman SENi SEViYORUM EZGi pankartıydı elini ağzına zütürdü cok şaşırmıştı hiç beklemiyordu arkasını döndüğünde ben kapıya yaslanmış cool cool gülümsüyordum alaycı bir bakış attı bende ne zaman söyliyeceksin diye bekliyordum dedi neyse uzatmıyorum o gün sevgili olmuştuk akşam evde otururken emreye anlattım durumu bir anda ciddileşti harbi mi lan? falan dedi 'aynen dedim hayırlı olsun kardeşim ne diyeyim dedi o gün de onun şerefine içtik sen ne yapcaksın senin kızı okulda kapandı görmüyorsundurda? dedim boşver unuttum onu zaten sevgilisi varmış öyle duydum dedi neyse gibtir et sana karımı yok modunda bardakları tokuşturduk ama keşke konuyu hiç açmasaydım kızı buna hatırlatınca bu baya içti o gece yatağına bile ben taşıdım

aradan günler geçiyordu ezgiyle kafenin daha sakin olduğu günler dışarı cıkıyorduk lünparka gidiyorduk pamuk şeker yiyorduk sinemaya gidiyorduk kahkahalar atıyorduk istediğimiz her şeyi yapabiliyorduk cıkmaya başladığımız 72.gündü inanın o güne kadar elini tutmaktan ileriye gitmedim çünkü dokunmaya dahii kıyamıyordum o gün pikniğe gidelim dedi tamam dedim gideceğimiz yer şehir dışında olduğu için bir günlüğüne araba kiraladık gittik kahvaltımızı yaptık çayımızı içtik yemeğimizi yedik akşama kadar muhabbet edip güldük hava yeni kararmaya başlıyordu emre aradı nerdesiniz kafede müşteri çoğalıyor gelin artık amk falan diye ters konustu bende kusura bakma kardeşim dalmışız hemen geliyoruz dedim haklıydı adam yalnız bıraktık koskoca kafeyi ona.

eşyaları arabaya taşıdık hava iyice kararmış tam akşam olmuştu birazda emreye ayıp olmasın diye hızlı gidiyordum ezgi biraz yavaş git burak falan diyordu bende bişey olmaz ben mi kaza yapıcam diye goygoy geçiyordum bu konuşmadan 15 dakika sonra virajda direksiyon hakimiyetini kaybedip bariyere girdim gözümü açtığımda hastane de yatakta yatıyordum başım çatlıyordu sanki hemen kendime gelip ezgiii ezgii diye çığlık atmaya başladım bir hemşire koştu hemen yanıma arkadaşın iyi merak etme bir şeyi yok dedi o an öyle bir içim rahatladı ki anlatamam sizlere olanları düşündüm film fragmanı gibiydi direksiyonu kaybetmem bağırış çağrışlar ambulans sesi ama çok şükür ikimizde iyiydik kafamda bir kaç dikiş vardı birde sağ kolum kırılmıştı alçıya aldılar hemşireyi çağırdım kız nerede dedim doktor bey onunla ilgile...' benim gitmem lazım dedim müşhade altında tutmalıyız beyefendi sizi dedi doktoru çağırsana sen bi diye bağırdım 2 dakika sonra yaşlı bir amca geldi doktor hocam ya siz beni bırakırsınız kız arkadaşımı görürüm yada ben burayı birbirine katar öyle çıkarım dedim doktor tam ağzını açıp birşeyler söyliyecekti arkadan gerçekten yapar diye bir ses geldi baktım emreydi doktorun koluna girdi arka tarafta birşeyler konuştular 5 dakika sonra doktor yanıma geldi arkadaşını görüp tekrar paşa paşa yatağına döneceksin çok teşekkürler dedim çıktık yoğun bakımdan emreye ezgi nerde dedim abi sen gel ilk önce bir doktoruyla görüş dedi gittik doktorun odasına