acıklı aşk hikayem beyler

eşyaları arabaya taşıdık hava iyice kararmış tam akşam olmuştu birazda emreye ayıp olmasın diye hızlı gidiyordum ezgi biraz yavaş git burak falan diyordu bende bişey olmaz ben mi kaza yapıcam diye goygoy geçiyordum bu konuşmadan 15 dakika sonra virajda direksiyon hakimiyetini kaybedip bariyere girdim gözümü açtığımda hastane de yatakta yatıyordum başım çatlıyordu sanki hemen kendime gelip ezgiii ezgii diye çığlık atmaya başladım bir hemşire koştu hemen yanıma arkadaşın iyi merak etme bir şeyi yok dedi o an öyle bir içim rahatladı ki anlatamam sizlere olanları düşündüm film fragmanı gibiydi direksiyonu kaybetmem bağırış çağrışlar ambulans sesi ama çok şükür ikimizde iyiydik kafamda bir kaç dikiş vardı birde sağ kolum kırılmıştı alçıya aldılar hemşireyi çağırdım kız nerede dedim doktor bey onunla ilgile...' benim gitmem lazım dedim müşhade altında tutmalıyız beyefendi sizi dedi doktoru çağırsana sen bi diye bağırdım 2 dakika sonra yaşlı bir amca geldi doktor hocam ya siz beni bırakırsınız kız arkadaşımı görürüm yada ben burayı birbirine katar öyle çıkarım dedim doktor tam ağzını açıp birşeyler söyliyecekti arkadan gerçekten yapar diye bir ses geldi baktım emreydi doktorun koluna girdi arka tarafta birşeyler konuştular 5 dakika sonra doktor yanıma geldi arkadaşını görüp tekrar paşa paşa yatağına döneceksin çok teşekkürler dedim çıktık yoğun bakımdan emreye ezgi nerde dedim abi sen gel ilk önce bir doktoruyla görüş dedi gittik doktorun odasına

Rezerverd

aradan günler geçiyordu ezgiyle kafenin daha sakin olduğu günler dışarı cıkıyorduk lünparka gidiyorduk pamuk şeker yiyorduk sinemaya gidiyorduk kahkahalar atıyorduk istediğimiz her şeyi yapabiliyorduk cıkmaya başladığımız 72.gündü inanın o güne kadar elini tutmaktan ileriye gitmedim çünkü dokunmaya dahii kıyamıyordum o gün pikniğe gidelim dedi tamam dedim gideceğimiz yer şehir dışında olduğu için bir günlüğüne araba kiraladık gittik kahvaltımızı yaptık çayımızı içtik yemeğimizi yedik akşama kadar muhabbet edip güldük hava yeni kararmaya başlıyordu emre aradı nerdesiniz kafede müşteri çoğalıyor gelin artık amk falan diye ters konustu bende kusura bakma kardeşim dalmışız hemen geliyoruz dedim haklıydı adam yalnız bıraktık koskoca kafeyi ona.

duvarda asılı duran koskocaman SENi SEViYORUM EZGi pankartıydı elini ağzına zütürdü cok şaşırmıştı hiç beklemiyordu arkasını döndüğünde ben kapıya yaslanmış cool cool gülümsüyordum alaycı bir bakış attı bende ne zaman söyliyeceksin diye bekliyordum dedi neyse uzatmıyorum o gün sevgili olmuştuk akşam evde otururken emreye anlattım durumu bir anda ciddileşti harbi mi lan? falan dedi 'aynen dedim hayırlı olsun kardeşim ne diyeyim dedi o gün de onun şerefine içtik sen ne yapcaksın senin kızı okulda kapandı görmüyorsundurda? dedim boşver unuttum onu zaten sevgilisi varmış öyle duydum dedi neyse gibtir et sana karımı yok modunda bardakları tokuşturduk ama keşke konuyu hiç açmasaydım kızı buna hatırlatınca bu baya içti o gece yatağına bile ben taşıdım

Günler öyle mükkemmel geçiyordu ezgiyle konusabiliyordum espiri yapıyordu ben yapıyordum gülerek eğlenerek geçiyordu zaman ama biz eğlenirken emrenin yüzü hep düşüktü sorduğumda söylemiyordu gece evde içerkende kızla ilgili olduğunu söylüyordu tekrar dene şansını oğlum diyordum yok boşver diyip kestirip atıyordu bir yandan ezgiye sevinirken bir yandanda emreye üzülüyordum kolay değildi oğlum birlikte geçen seneler cocukluklar beraber girdiğimiz kavgalar okulda yediğimiz disiplinler içim acıyordu anliyacağınız beraber büyümüştük... okul bitmişti emre bütün gün kafede kalıyor ezgi ise memleketine dönmemiş kafede calısıyordu ki bu beni ayrıyetten mutlu etmişti birbirimizden hoşlanıyorduk bu açıkca belliydi geceleri yorgan altından ergen gibi biribrimizle mesajlasıyorduk ama yinede bilirsiniz cesaret edemiyor insan kafede çalışmaya başladığından tam 29 gün sonra aklıma bir fikir geldi saat 1-1.30 gibiydi ezgiye arkada ki depoda kolalar var onları çıkartır mısın? dedim dolapta bir sürü kola var dedi Ya sen bir paket çıkarda akşam kalabalık oluyor hazırda dursun dedim tamam sen bilirsin dedi depoya doğru yürümeye başladı ve kapıyı açtığında gördüğü şey...

devam edecen mi panpa

herkes burdaysa devam ediyorum millet

Doğruysa efsane yanlışsa daha fazla efsane amk

Reserved

reserved

reserved

emre ezginin sevgilisi hocam dedi doktor beyde buyrun oturun dedi oturdum ne diyeceğini bekliyordum bir kaç tıpbi kelimeden sonra yani anlicağınız kız arkadaşınız hafızasını kaybetmiş ama geri gelme ihtimali yüksek dedi ne diyorsun sen huur çocuğu! diye yakasına yapıştım emre aramıza girip beni dışarı çıkardı o an beynimden vurulmuşa döndüm anasını gibiyim sadece filmlerde olur böyle şeyler zannediyordum insanlar yaşıyormuş meğer hastanede yere çöküp zırıl zırıl ağlamaya başladım ama büyük ihtimal geri gelebilir demişti doktor o beni ayakta tutuyordu emreyede gezdiği bildiği yerlere zütürün hatırlamasına yardımcı olur demiş emrede kafede müşteri var hilmi abiye emanet ettim aga geri dönmem lazım dedi bende hemen ezginin yanına koştum kız arkadaşları vardı yanında en yakın arkadaşı olan serap gelir gelmez suratıma tokat attı senin yüzünden!! diyip göğsümü yumruklamaya başladı diğer kızlar çekti onu ezgiye baktım etrafa o kadar boş bakıyordu ki anlatamam size kafasına dikiş atıyorlardı çığlık atmak istedim yapamadım koşarak hastane bahçesine cıktım bütün şehirin duyabileceği kadar bir çığlık attım yere düştüm ağlamaya başladım benim yüzümden olmuştu hepsi içeri girdim telefonumu ve cüzdanımı verin dedim hemşire doktora seslendi doktor anlaşmıştık bir yere gitmiyorsun dedi senide giberim hastaneyide giberim dedim üstüne yürüdüm çalışanlar girdi araya doktorda verin bunun herşeyini gibtirsin gitsin diye bağırdı aldım herşeyimi çıktım kapıya emreyi aradım müşterileri kovuyonmu artık ne tak yersen ye gel beni al hemen dedim tamam dedi kapattım telefonu

sigaramda araba da kalmıştı sahi araba işini ne yapacaktık neyse hallederiz sabaha dedim 40-45 dakika sonra emre geldi hilmi abi sağolsun arabasını ödünç vermiş bastık gittik eve emreuyu iyi bir uyku çek seraplar ezgiyle ilgileniyor zaten gözün arkada kalmasın dedi zar zor uyudum o gün sabah zil sesiyle uyandım açtım kapıyı serap karşımdaydı bişey demeden içeri girdi oturduk salona bak burak en azından ezgi kendine gelene kadar bir süre görmesen daha iyi hem onun için hem senin için dedi ayağa kalktım ne demek onun için lan! doktor hatırlamasına yardımcı oldu beni hatırlayacak sevgilisiyim lan ben diye çıkıştım sevgilisisin ama senin yüzünden bu halde! dedi ve çıktı gitti evden arkasından baka kaldım duvarları yumrukladım sonra oturdum düşündüm haklıylı lan tabi sonuna kadar haklıydı hemde kız.

1 ay sevgilimi göremedim ne haldeydi bilmiyordum neredeydi bilmiyorum görmeye çalıştım binlerce kez çalıştımda o huurlar nereye sakladıysa artık sevgilimi göremedim sonra bir sabah kafama dank etti tabii lan dedim okulları açıldı okula zütürecekler kalktım üstümü bile değişmeden eşofmanlarla okuluna gittim kantine bi girdim seraplar ve ezgi orda ama dikkatli baktım emrede yanlarında oturuyordu onlara doğru hızlı adımlarla ilerledim emre ayağa kalktı benim geldiğimi görünce burak... gelişine bir yumruk oturttum suratına yere düştü lan bin kurusu 1 aydır ne çektiğimi bilmiyor musun madem ezgi okuldaydı niye söylemiyorsun!!! diyip tekmelemeye başladım bizi ayırıp okul güvenlğini çağırdılar onlarda beni dışarı attı o gün kafeyi açmadım emrenin eve gelmesini bekledim gelmedi huur çocuğu gece 12 gibiydi 5. birayı bitirdim kapı çaldı aha dedim geldi emre kafasını duvarlara vuracaktım kapıyı bir sinirle açtım

Olanları nerden biliyorsun? dedim güldü elimde ki şarabı aldı bir yudum alarak geri verdi bununda bir önemi yok dedi elimde ki şarabı kaldırıma vurdum elimde kalan parçayı boğazına doğru tuttum öldürürüm lan seni kimsin oğlum sen! dedim sakin bir ifadeyle beni öldürürsen kim olduğumu bilemezsin hem boş yerede içerde yatarsın bu arada şarabada yazık oldu dedi elimde ki parçayıda attım bu sefer sakince kimsin lan sen diye tekrarladım beni konuşuruz gece uzun asıl sen olay hakkında ne düşünüyorsun emrenin yaptıkları?dediolanları nerden biliyorsun?dedimsoruya soruyla karşılık verme burakdedi bu sefer yakasını tuttumadımı nerden biliyorsun?dedimben her şeyi biliyorumdedi elimi çektim yakasından sakinleşmeye çalıştımbak birader böyle gizemli gizemli takılınca kendini bi gibim mi sanıyon kimsin sen ne ayaksındedimdemek ezgi sana benden hiç bahsetmedi? üzüldümdedihayır bahsetmedi kimsin?dedim kim olduğunu gerçekten çok merak ediyordum kahkaha attıbu durumda hiç sevişmediniz çünkü göğüsünde bulunan ismi görseydin kim olduğumu bilirdin'' dedi işler iyice taka sarmaya başlamıştı

@91 dıbına koduğum ciksincisi gelmiş liseli diyor kimse sana zorla okutmuyor amın evladı deli etme beni

@95 edicem kardeşim

ezginin adını bir daha ağzına alırsan o ağzını giberim! dedim bu sefer oda sinirlendi ulan sen kimsin bana ezginin adını ağzına almiyacaksın diyorsun! dedi bu tepki beni şaşırtmıştı boğazına kırık cam dayadığım da adam sakinken ezginin adı geçince sinirlenmişti ikimizde bir süre konuşmadık sonra söze o başladı ezginin eski sevgilisiyim ama o beni öldü biliyor uzun süre beraber olduk ama sonradan benim ortadan yok olmam gerekti ama hep onu takip ettim hep izledim her anında aslında yanındaydım siz kaza yaparkende ordaydım ambulansı ben çağırdım ve sen ezginin hafızasını kaybetmesine neden oldun beni unutmasına neden oldun seni öldürmek için buraya geldim bunları söylerken o kadar sakindi ki sanki binlerce defa insan öldürmüş gibiydi ama gözleri öfke saçıyordu etrafa

@97 bilmiyorum kardeşim olayları en ince ayrıntısına kadar anlatmaya calısıyorum belki dayanamam kısa keserim hiç bilmiyorum

devam et panpa