çıkar çıkar sen unutmaya bak unutursun elbet

Hikayeme başlıyorum liseye yeni geçmiştim 9.sınıftayım o zamanlar yeni çevre felan baya arkadaşım oldu hatta birisi çok yakın dostum oldu. neyse sınıfta bizim memleketli çok güzel bir kız var ay parçası resmen o yıl ona aşkımı söyleyemedim kankaları zaten çabuk eriyen peynir oldukları için kıza manita ayarlamaya çalıştı ama kız hiçbirine yüz vermedi bide bu binler üst sınıflardan buluyolar çocuklarıda neyse 10.sınıftayız benım en yakın arkadaşım gitti o kızlardan birine gönlünü kaptırdı lanet olsun ki ben arkadaşımın kalbi kırılmasın diye ona sevgili olmayın diyemedim lanet olsun ki diyemedim yani. Sonra bu kızla okulun son dönemlerine doğru bozuştu bide gururlu çocuktur kızdan ayrılmışlar yaz tatilinde ağzına değil sigara kokusuna dayanamayan arkadaşımı okulun ilk günü elinde sigarayla gördüm beyler içim de bir şeyler koptu öle böyle değil canım çok yandı lan anneside hastaydı dün gelip bana gittiğini söyledi en yakın dostumu son kez gördüm lan o binlerde orda öylece oturmuşlar çok sinirlendim ama elimden bişey gelmedi. Dostum olmadan 11.sınıfta okuyicam sınıftakilerin resmen alay konusu oluyorum kendini savunamayan eğlenen binin teki ama içimi bilmiyo lan kimse ama artık değişicem artık herkese gereken cevabı vericem kimse gibimde değil hayatıma düzen verip hepsinin tek tek kalplerini yakıcam bana şiir yazdıran o kız dan da nefret ediyorum ama seviyorum lan halen. sizden istediğim sadece okumanız ve içimdekileri biriyle paylaşmaktı şarkıyıda şöyle bırakıyorum... Kıza aslında açılıcaktım ama bugün manitasıyla tekrar barışmış onu nasıl unutucam lan nasıl çıkarıcam sevmek istemiyorum ama aklımdan çıkmıyor