panpalar rez alıp okuyanlar için teşekkürler.. bunu her mesajımda yazıyorum biliyorum ama okuyan adam benim gözümde farklıdır(sadece hikaye değil her türlü şeyi) o yüzden tekrar tekrar teşekkür ediyorum panpalar..

kızla bir türlü buluşup görüşmenin planları yapıyordum fakat bir türlü olmuyordu işte, ne yaptıysam olmuyor ne düşündüysem yine olmuyordu.. artık sadece liseli aşıklar gibi telefondan konuşmaktan, mesajlaşmakdan başka bir şey olmayacaktı sanırım.. (eğer kız sizinle birlikte 1aya yakın vakit geçiripde sonradan bu duruma düşmekte baya bir koyuyor)

ben yine asosyal olmuştum binler sadece evden okula okuldan eve, evdekilerle yine selam sabahı kesmiş eskisi gibiydim.. kahvaltılara yine kalkmıyordum çünkü o masada sürekli bir eksilik vardı(duygu nun ekgibliği beni yiyip bitiriyordu).. tek tesellim onunla telefonda görüşebilmekti, her gece geç saatlere kadar telefonla konuşuyorduk.. duygu nun evden gidişi çok koymuştu be panpalar sahiden ablam ve annem başka birşeyler var sanıyor fakat öyle değildi.. sanki eski günlere dönmüşüz gibi ablam o huurları yine çağırır olmuştu(duygu bizde değildi artık ablamın arkadaşları yine gelecek mk huurları rahat dururmu) evden kovuluyor kamillere gidiyordum.. pederin verdiği paraya dokunmamış napacam diye kara kara diye düşünüyordum ki aklıma yine bir fikir gelmişti, günler sonra duyguyla buluşup bir yerlere gitmek fikri.. bu fikir aklıma yatmıştı hemen beklemeden duyguyu arıyarak bulaşmak istediğimizi söyledim, hiç beklemeden kabul etmişti.. (gerçekten mutlu olmuştum günler sonra tekrar onun o melek yüzünü görecek kokusunu içime çekebilecektim) buluşmamızı bilerek hafta sonuna ayarlamıştım ki daha fazla birlikte vakit geçirebilelim, daha fazla yüz yüze görüşebilelim. hafta sonunu beklerken adeta zaman durmuş vakit geçmiyordu, saatlere baktıkca pgibolojim bozuluyordu(neden geçmiyor bu vakit diye) aslında belkide çok hızlı geçiyordu ama benim için geçmiyordu..
zarda zorda olsa günleri bitirip cumartesiyi getirmiştim, sabah erkenden kalkıp ilk kez günler sonra tekrar ablam ve annemle kahvaltı yapacaktım.. heyecandan içim içimi yiyor kendimi tutamıyordum.. her an bir enerji patlaması yaşayacakmış gibi neyse binler masaya oturduk ablam bana hayırdır noldu bugün pek bi sevinçlisin kahvaltıyada gelmişsin hayret dedi gülerek..
annemde çocuğu rahat bırak işte, ailece kahvaltı yapalım dedi oda güldü.. neyse binler kahvaltı ettikden sonra hiç beklemeden hızlıca banyoya gidip tıraş olup yıkandıktan sonra yine hiç beklemeden hazırlandım.. evden çıkarken ablamın gözüne çarpmıştım
+ablam
-ben
+oo beyfendi bu şıklıkla nereye böyle
-bir kaç arkadaşla buluşacaz
+ne buluşmasıymış bakayım bu, benim niye haberim yok?
-abla yapma ya annem senin kadar sorguya çekmiyor
+tamam tamam(gülerek yanıma geldi üstümü düzeltti)
+ver bakayım ablaya bir öpücük
-of abla
+tamam git uyuz köpek kızlara böyle yapmazsın ama
-tamam abla tamam(yanağından öptüm)
+paran varmı?
-var abla babam yollamıştı yalnız abla senden bir ricam var kırmasan beni?
+neymiş bakalım?
-abla şey..
+ney? söyle hadi
-abla senin arabayı bugünlük versen olurmu lütfen(yalvardım resmen)
+anneminkini alsana
-abla annemi biliyorsun yapma gözünü seveyim vermiyor bana
+yaa canım.. (getirip anahtarı verdi)

ogün daha ne isteyebilirdim ki? birtek küçük hemstirimla buluşmak başkada bir şey istemiyordum.. sevinçden ablamı öpüp koşarak dışarı çıktım.. yolda hemen duyguyu arayıp ben geliyorum canım dedim, peki aşkım ama dikkatli ol dedi.. dikkatli olacığıma söz verip yanına gittim.. zaten buluşacığımız yerde beni bekliyordu(yine benden erken gelmişti 2.kez başarmıştı bunu) onu günler sonra tekrar görmek beni öyle neşlendirmişti ki anlatamam binler, gerçekten öyle böyle değil aşk böyle bir şeydi sanırım..
sıkı sıkı sarılıp telefonda desemde tekrar yüzüne karşı söyleyerek onu çok özlediğimi söyledim yüzüne bakmaya kıyamıyordum makyaj yapmadan bile harika görünüyordu o güzel yüzü..
neyse binler devam ediyorum, onuda alıp ogün hayvanlar gibi dolaştık eğlendik belkide hayatımın en güzel günüydü.. arabayı bırakıp karşıya geçmek için vapuru kullandık martılara simit atıyor martılar kapmaya çalıştıkca duygu gülüyor bende ona bakarak gülüyordum.. o güldükçe bende gülüyorum inanılmaz bir şekilde.. günümüzü böyle orda burda dolaşarak bol bol resim çekerek geçirmiştik, günün sonuna doğru yine bir avmye uğradık ona birşeyler almak istediğimde itiraz etmişti hiç birşey istemediğini sadece benim onun yanında olmasını söylemişti, kıyamam ya hala beni düşünüyordu.. ne yaptıysam bir türlü kabul ettiremiştim yine..
saat geç olmaya başlamıştı, koskoca geçmeyen hafta onun yanındayken sadece bir kaç saat gibi birşeydi.. yarın için yine buluşmak istemiştim ama olmaz çünkü ablamla bulaşacaktı.. küçük hemstirimi her nekadar bırakmak istemesemde yinede bırakmak zorundaydım eve bıraktıkdan sonra ben de eve geldim..
telefondan birlikte geçirdiğimiz günün resimlerini bakarken gece uyuya kalmışım..
sabah kalktığımda telefonumu arıyor ama bir türlü bulamıyordum anneme sorduğumda oda bilmediğini söyledi.. ablam evde yoktu duyguyla bulaşacığını biliyordum ama bilerek çaktırmadım.. içerde otururken bir an kapının çarpma sesi geldi, nolduğunu anlamadan ablam içeri girdi gözleri hafif yaşlı bir şekilde bir yandanda sinirli yine cimcirirek kolumdan tutup yatak odasına zütürdü beni.. annem noluyo kızım demesine kalmadan birşey yok anne konuşacaklarım var dedi.. mk ne olduğuna hala anlam veremiyordum, ablam çantasından telefonumu çıkardı dedim abla beni telefonun senin çantada işi ne sabahtan beri arıyordum..
kapat çeneni diye bağırdı, direk sustum benim telefonu açtı bunlar ne dedi?
+ben
-ablam
+ney ne abla?
-bunlar körmüsün oğlum sen!(duyguyla olan resimlerimizi görmüştü mk okadar olan bitene rağmen aynı evdeyken yakalanmayıp bir telefon yüzünden paçayı ele vermiştim)
+ablam onlar şey..
-ney ablacım ney? (bir yandan ağlıyor bir yandan da sinirli bir şekilde cevap veriyordu bu sefer çok kızmıştı belliydi)
+abla söyleyecektim ben sana
-birde itirazda etmiyorsun afferim hani senin ablandı duygu? nolduda böyle oldu anlat herşeyi
+abla aşığım işte aşık, aşkımın önünde senmi duracaksın(ablama ilk kez bukadar çok sert çıkışmıştım fakat o suratıma yediğim tokatın haddi hesabı yoktu)
-başka kızmı yoktu gittin bula bula duygu gibi bir kızı buldun? eğer birşey yaparsan ona gebertirim seni!(sanki organ mafyasıyız ya kızı öldürecek gibi konuşuyor)
+abla ne diyorsun kendine gel ne yapması biz birbirimizi seviyoruz..
-daha yaşın kaç senin? askeremi gittin okulunumu bitirdin? o kızı üzersen gebertirim seni.. (sanki yabancıyız mk, ablamdan çok ben seviyordum zaten)
ablamla sözlü kavgamız devam ettikçe ediyordu, ablam kapıyı kitlemiş annem içeri giremiyordu..
en son ablamı tuttum abla kendine gel artık anla ben seviyorum aşığım duyguya sen daha çok seviyorum hemde ne kötülüğüm olabilir ki ona? hiç bir kötülüğüm olmayacak söz veriyorum askerle okul bitene kadar elimi sürmüyeciğim söz ya abla söz..
oturdu yatağa bana sarılarak baya hüngür hüngür ağladı(ulan sanki ablam değil başka birisiydi ilk kez onu bukadar ağlarken görmüştüm, anladım ki gerçek arkadaşlık bunlara eşdeğerdi..)

neyse panpalar devam ediyorum seri şekilde..
artık yasak aşkımızı sadece duyguyla biz değil ablamla annemde biliyordu.. bu olaylardan sonra ablam benimle tam bir hafta konuşmadı, evet binler tam bir hafta yüz yüze bile gelmedi benimle.. evdeyken sanki beni görmemek için ordan oraya kaçışıyordu (haklıydıda en yakın arkadaşı benim de kız arkadışımdı)
duygu ya ablam seninle konuşuyormu diye sorduğumda evet ama bana gelince hayırdı, ne yaptıysam ettiysem olmadı konuşturamadım koskoca hafta.. ablam benimle konuşmasada bunun artı yönleride olmuştu artık rahat duyguyla gezebiliyor konuşabiliyordum her allahın günü hastaneye gidip yanına uğrayabiliyordum kimsede bir şey diyemiyordu.. ufkumuzu genişletmiş sadece kahvaltılarda kalmayıp öğlenleri buluşabilirsek birlikte yemek yiyorduk.. sanki rüya gibi bir hayat yaşar olmuş herşey çok güzel gidiyordu önümüzde hiç bir engel yoktu..
binler hikayeyi burda kısa kesiyorum yoksa daha da uzayacak..
kışı atlatmış ilk bahar gibi aklımızdan planlar yapıyorduk yazın onu yapacaz bunu yapacaz, bu hayelleri küçük hemstırımla kurması bile inanılmaz güzeldi.. vakit geçtikce ablamda iyice alışma sürecindeydi, bu sebeple çoğu zaman duygu bize geliyor ve rahat şekilde yine aşkım cicimli konuşabiliyorduk.. yine duyguyla buluşmuş birşeyler yiyorduk, aramızda şöyle bir konuşma geçti;
+duygu
-ben
+aşkım hep ben size geliyorum biraz da sen bize gelsene
-bitanem bizden sıkıldınmı yoksa?
+hayır aşkım asla sıkılmam sizin gibi bir aileden, en yakın arkadaşım ve sevgilim birlikteyken nasıl sıkılabilirim ki?
-haklısın aşkm..
+gel işte üzme beni babaannemde seni çok merak ediyor bir kere gel görüş istiyorsan ablanıda(beyler ablamın ismini söylemişti ama fazla ifşa olmak istemiyorum o yüzden bu şekilde değiştirdim) çağır
-gerek yok aşkım ben tek gelirim.. (ulan belli değilmiydi nasihat dinleyecektik öyle yapma böyle yap faso fiso)
+beni çok sevindirdim aşkım teşekkür ederim
-önemli değil hemsterim benim..
neyse binler günü saati ayarladık aylar sonra 2.kez duyguların evine gidecektim ama bu sefer evde tek değildi, babaannesi vardı..
gideciğim gün gelmişti(büyük gün) elimden geldiğince şık giyinip şık görünmeye çalışıyordum ablam nereye böyle damat gibi diye sordu? dedim duygu çağırıyor yanına gidecem babaannesiyle tanıştıracakmış beni.. çok şirindir onun babaannesi çok iyi bir kadındır dedi..(ben giblemeyip öyledir öyle dedim)..
duyguların evine gittiğimde elimde çiçek vardı oldukçada şık görünüyordum.. kapıyı duygu açtı, hoş geldin beş gittin, öpüşüp içeri girdim(yanaktan tabii ki) içerde yaşlı bir teyze vardı..
gittim yanına elini öptüm nasılsınız dedim; iyiyim oğlum sağol sen nasılsın vs. den konuşmaya başladık.. (mk sahiden bu diğerkiler gibi değil daha farklıydı şöyle ki farklıydı konuşması insanı sıkmıyordu, bu yaşıma geldim nasihat dinlerken bile ilk kez yere bakmadım siz düşünün) duyguya misafiremize birşeyler kızım deyip mutfağa yolladı sonra başladı benimle konuşmaya..
+duygunun babaannesi
-ben
+bak oğlum elin ayağın düzgün birine benziyorsun ablanıda tanıyorum oda çok iyi birisidir..
-evet teyzecim öyledir..
+bana istediğin gibi seslenebilirsin ister ismimle, ister teyze, ister nene, ister duygu gibi babaanne nasıl istersen öyle oğlum
-yok estağfurullah teyzecim olurmu öyle şey
+olur oğlum olur herşey olur.. benim seninle asıl konuşmak istediğim mesele şudur
-evet dinliyorum
+ben garip büyüdüm ana baba nedir bilmedim küçük yaşta evlendirdiler, benim bu öksüz kızımda aynı ana baba sevgisi nedir bilemedi.. ona elimden geldiğince en iyi şekilde büyütmeye çalıştım.. ben gideciyim bu dünyadan vaktim kısalmış durumdayım bunun farkındayım.. ben de gidersem kim bakacak benim kızıma.. oyüzden;
senden tek bir isteğim var oğlum eğer ciddi düşünüyorsan şimdiden kendisine söyle ama gönül eğlendirmek için birlikteysen gözünü seveyim bunu ona baştan söyle üzme benim kızımı beni üz ama o garibanı üzme..
-teyzecim nasıl diyeyim bilemedim ki(kadın öyle bir konuştuki dilim tutuldu resmen) ben kızını gerçekten seviyorum aslada üzmeyeciğimi bilesin en iyi şekilde bakacam o benim göz nurum ; deyip devam ederken duygu geldi.. ee neler konuşuyorsunuz bakayım diyerek güldü..
bende bilerek birşey çaktırmayarak hiç öyle canım havadan sudan deyip geçtim, duygunun şimdi neden bukadar iyi bir insan, her olumsuzluğa bir çözüm bulabilen bukadar iyimser melek gibi biri olduğunu anlamıştım babaannesinin sayesindeydi.. babaannesine nekadar teşekkür etsem azdı
gerçekten kadın kendini değil duyguyu düşünüyordu o haldeyken bile(duygu içinde aynı durum geçerliydi) ama benim sevgilimin böyle bir kız olması beni gerçekten duygulandırıyordu.. o gün ağlamamak için kendimi zor tuttum..