öncelikle belirtiyim spoiler her nekadar vermek istemesemde vermişim bende sonradan farkettim kusura bakmayın artık, gerçekten tesbitin dibine koyanlar olmuş.. herkese rezleri, cevapları için teşekkür ederim..
birazdan yola çıkacam bugün son enteryim olabilir..
devam ediyorum;
duygu'ya koşarak sarılıp, ağlamaya başladım.. ben ağlayınca duygu'da ağlamaya başladı, fakat o benim neden ağladımı bilmiyor benim yüzümden ağlıyordu..
ona tekrar tekrar bakıp sarılıyor ağlıyordum.. fakat bu sefer ağlamım sebebi hüzünden değil, mutluluktandı gerçektende öyleydi mutluluktandı..
elimdeki test sonuçları negatifdi hiç bir sorun yoktu, duygu'yu kucaklayıp hastenin içinde koşarak dışarı çıktım.. duygu nolduğunu anlamamış sadece bana bakıyordu, bir yandan hala ağlıyorduk.. ben mutluluktan napacığımı şaşırmış elim ayağıma dolaşmıştı.. bir banka oturup duygu seninle konuşmam lazım;
+duygu
-ben
+evet birtanem
-söylediklerime şimdi inanamayacaksın
+seni dinliyorum
-aşkım sonuçlar negatif hiç birşeyin yok(hem gülüyor hem ağlıyordum)
+... bak seni sevdiğimi biliyorsun sende beni seviyorsun ama lütfen yalan söyleme ikimizde neyin ne olduğunu biliyoruz(ilk kez bana bukadar soğuk davrandı)
-aşkım yemin ederim ki birşeyin yokmuş al sonuçlara sen bak
baktıkdan sonra durdu durdu;
+bunlar gerçek sonuçlar değil, benim sonuçlarım değil..
-aşkım yemin ederim gerçek ya napabilirim seni inandırmak için dedikten sonra koludan tutup zorla laboratuvar'daki doktorun yanına zütürdüm.. durumu izah ettikden sonra doktor;
sizde zaten doktormuşsunuz arada böyle karışıklıklar olabiliyor bilirsiniz, sanırım test yaptığınız hastenin laboratuvar'ında bir karışıklık olmuş ama şuan bir şeyiniz yok diyerek güldü.. doktora defelarca kez teşekkür ettikden sonra oradan ayrıldık, ama hala bana inanmıyor suratı asıktı.. bende doğrudan ablamın yanına gitdim ablama olan biteni anlattım.. ablamlar gidip konuştukdan sonra tekrar test yaptırdık.. sabırsızca ordan çıkacak olan testin iyi sonuçlarla gelmesi için dua ediyordum..

duygu daha fazla beklemek istemeyip eve geçmek istediğini söyledi, bende kabul ederek eve geçtik.. daha sonra gelen telefonla test sonuçlarının çıktığını öğrendik hastenin baş hekimi dahil böyle bir olaya sebebiyet verildiğinden dolayı(özellikle duygu için) özür diledi..

evet benim küçük hemsterimin hiç birşeyi yoktu bayılmalarının sebebi kan şekeri düşüklüğüymüş diğer enteryde de söylemiştim "kanser değil belirtisi olduğunu öğrenmiştik.."

sanki hayata yeniden başlamış kadar mutlu olmuştum.. o gün sadece duygu ne istediyse onu yaptık sadece onun istediklerini.. şöyle bir gerçekte de göz önündeydi babasının öldüğünü hala bilmiyorduk babaannesinden başka kimsesi olmadığı için birlikteliğimiz sürecesince öğrenemedik..

şunuda eklemek istiyorum, duygu'nun iyi olduğunu öğrendikten sonra günlüğüne devam ettiğimi itiraf etmiştim, sevinmişti gülmüştü.. tekrar yüzü bana karşı gülmüştü..

o notuda alıp yırtmıştım;

bak birtanem ben sana benimle kalacaksın hiç bir yere gitmediğini söylemiştim dediğimde herşeye bukadar olumlu baktığım için teşekkür etti..

biliyorum yazamadım bu son enteryi hem gördüğüm tepkilerden hemde biraz duygulandım, bu akşam gidiyorum şehirden.. bu yüzden sözlüğe giremiyeciğim.. gelince devam edecem..

açıklamalarda da bulunmak istiyorum gerçekten çok iyi okuyan arkadaşlar da varmış, herşeyi çözmüşler benim anlatmama neredeyse gerek kalmadı..

Son olarak ise şunu söylemek istiyorum belki duygu kanserden değildi evet merak edenler içinde söylüyorum şuan hala hayatda ama ilerde anlatacaklarım daha da var ve ne yazık ki anlatacaklarım benim için gerçekten olumsuz şeyler.. herşeyin iyi birer sonuç doğurmasını isterdim ama ne yazık ki olmadı işte.. okuduğunuz için teşekkürler beyler... gelince günlükten bir kaç caps paylaşabilirim(söz vermiyorum belki).. tekrar sağlıcakla kalın iyi günler... Kendinize iyi bakın, benim hikayemi okuyupta intihar edeciğini, daha da efkarlandığını söyleyen arkadaşlar olduğunu gördüm hüzenlenebilirsiniz ağlayabilirsiniz ama lütfen sizden ricam intihar gibi kelimeleri kullanmayın, hayat okadar basit değil.!