ablamla lezbiyen ilişkim

rezerved

ıkızınde amk sie.

büyük güne gelmişti ablamla hikayemiz. sabah ablamı ben kaldırdım tatlı uykusundan. melek gibi uyuyordu. sebebsizce gülüyordu bazen. kaç dakika izlediğimi bilmiyorum ama kendimi adward gibi hissettim. onu izinsiz izliyordum uykusunda. hafifçe sarstım kolundan uyanır gibi olduğunda yanağına bir öpücük kondurdum 'hadi abla gel de kahvaltı edelim' dedim. ben geçtim masaya oturdum ablam geldi birkaç dakika sonra. siyah blüzümü giymişti üzerine. bedenlerimiz aynı olmasına rağmen göğüsleri daha büyüktü benden. dekoltesinden bembeyaz gerdanı gözüküyordu. gözlerimi alamadım birkaç saniye sonra 'abla çok güzel olmuş üzerine senin olsun istersen' dedim.
'gerek yok benimkiler yıkansın geri veririm 'dedi.
yanında getirdiği parfümlerden birini sıkmıştı üzerine çiçek bahçesi gibi kokusu onun tenininkiyle birleşince dikkatimi başka hiçbirşeye veremedim doğal olarak.

nasıl bi manyaksınız amk

kahvaltıdan sonra artık dayanamıyordum. elinden tuttum ve odamıza zütürdüm 'neyi göstereceksin beyza 'dedi bana 'biraz bekle abla sabırsızlanma' dedim gardolobumun derinlerine sakladığım bir kutuyu çıkardım ortaya ablam ders çalışma masasına oturmuş beni bekliyordu. birkaç tane kağıt çıkardım içinden benim aşk mektuplarımı şiirlerimi kalbimin yazıdaki yansımasını kağıtları uzatırken ellerim titriyordu. ablam kağıtları aldı ve okumaya başladı merakla her satırı aşk her satırı şehvet dolu sayfaları yalayıp yuttu resmen bense ayakta dikilmiş aptal aptal bakıyordum ablama.
son kağıdı da bitirdikten sonra bana döndü 'kim bu senin gizemli aşkın' diye sordu. gözleriyle beni olduğum yere hapsetmişti sanki. onlarca kere bu anı düşünmüş olmama rağmen dudaklarım titriyordu. rengim beyazdan kırmızıya hatta mora döndü. kalbimin atışlarını kulaklarımda hissedebiliyordum. ablam ben cevap vermeyince 'söylemeyeceksen neden okuttun bana bunları' dedi. korkumdan sesim çıkmadı bir süre daha bu an bana yıllar gibi gelmişti oraya nasıl oldu yığılmadığıma şaşıyorum hala.

ağzımı güçlükle açtım 'sana yazdım 'dedim sesim çok çok ince çıkıyordu. kendimi toplamaya çalışıp
'seni seviyorum abla' dedim. artık yüzüne bakamıyordum onun yüzüne oturduğu yerden kalktı meryem ablam. bana doğru bir adım attı ben artık gözyaşlarımı tutamıyordum. aklıma gelen tek şey kaçmak oldu kaçabildiğim kadar uzağa kapıya döndüm ve koşmaya başladım. ablam elini uzattı bir an kolumdan tuttu ama hizlica kurtardım kendimi. sadece koşuyordum holü hızlıca geçtim geçerken ayakkabılarımı aldım elime merdivenlerden inerken giydim onları. arkama bile bakmadan koştum sonrasında.

Kötü yola düştüm deme

amaçsızca dolaşırken sokaklarda aklımdaki tek şey ne kadar büyük bir hata yapmış olduğumdu. ayaklarım beni annannemin bahçeli evine sürüklüyordu. kendimi güvende hissedeceğim tek yere. bu arada annannemden hiç bahsetmedim size kendisi görüp görebileceğiniz en tatlı kadındır. şehrin hemen kuzeyide 2 katlı sarmaşık kaplı bir evi var. bostanında yok yok neredeyse. dedem öldüğünden beri her yazımız onunla geçiyor neredeyse. beni serçem ablamı ise bülbülüm diye sever. neyse hikayeye döneyim. annannemi aramak geldi aklıma elimi cebime attım telefonu evde bırakmıştım. bu kadar şanssız olunmaz ki...
yaklaşık 1-2 kilometre yürüdüm evine kadar.

yavas yazıyon amk.

Komşunun kızına yaptığım tacizleri anlatsam biterdi şimdiye

bahçeden içeri girdim. dün altını çapaladığımız çiçekler daha gürdü sanki. taş yoldan geçtim tahta kapınıun önünde dikildim. kapıya vurdum cevap gelmedi. kapının üzerine elimi attım bir iki yokladım yedek anahtarı buldum yerinde. kapıyı açıp içeri girdim. odalarda dolaşırken soğukluk çok hoşuma gitmişti eski taş evleri residence evlerine değişmem bu konuda kışın sıcak yazın soğuk olurlar illaki annannemin 2. kattaki yatak odasına çıktım ve yün yorganlı yatağına uzandım.

ya ablani da al gel gibiselim bitsin bu gurbet

amk evi betimlemek için mi bu kadar bekledin.

ya ne anlatıyo bu dıbınam sasırmısı

yatak buz gibiydi. uzun süredir yürümenin etkisiyle sıcaklamıştım yatağa uzanmak iyi geldi. yatakta bi o yana bi bu yana dönüp yaptıklarımı düşündüm. geleceğimi düşündüm iyi kötü içimden geçenleri söylemiştim artık ok yaydan çıkmıştı yapabilceğim birşey yoktu. içimde biraz pişmanlık biraz da rahatsızlık vardı aslında pişman değildim ama kötü hissediyordum ya herşey kötüye giderse diye. o sırada misafir odasından garip bir ses geldi. kuş sesi olmadığından emindim insan sesiydi ama annanem evde yoktu. çünkü içeri girdiğimde seslenmiştim ve cevap vermemişti. hızlıca kalkıp misafir odasına girdim. etrafta birşey gözükmüyordu ki hızlı kalkmanın etkisiyle gözlerim karardı. bayılmışım. gözümü açtığımda karşımda üç tane zenci duruyordu simsiyah beni bağlamışlar yatağa heryerime de attırmışlar. rahattım beyler sonunda aradığımı bulmuştum.

@58 ya ne amcık beyinlisin sen.

@58 hikayeyi tamamladı Dağılın şimdi

kara kara düşündüm ne yapacağımı. naftalin kokulu yatakta uyuyakalmışım uyandığımda ablam yanı başımdaydı. başta rüya zannettim zaten. kederden ölmüş olmalıydım belki de. 'uyandın mı beyza ' diye sordu. kafamı salladım. ablam yanı başımda oturuyordu. eğildi üzerime beni öptü gözlerimi kocaman açtım. 'bugün dediğinde ve yazdıklarında ciddiydin heralde' dedi. 'evet abla ciddiydim' dedim. yatakta doğruldum. başım ağrıyordu ikindi vakti uyumaktan. gözlerimi ondan ayırmıyordum bu süre zarfında hiç. sonunda gözlerimiz buluştu garip garip birbirimize baktık birkaç saniye boyunca. 'ben de seni seviyorum beyza en az senin kadar hem de'dedi artık sesi titreyen oydu 'nasıl söyleyeceğimi bilemedim sana. sen söylemeseydin belki asla söyleyemezdim' dedi. ileri doğru uzandım ve aylardır beklediğim şeyi yaptım onun şahane dudaklarıyla buluştum...

hangi programla translate ettin lan çok iyi

neden cümleler hep devrik?

@61 ya bi gibtir git, dıbına kodumun içestleri. ablası da yolluymuş. madem sallıyon usturuplu salla da inanalım amk.