ablam tarık abiye veriyor mu acaba

Çaldım kapısını bir gün. Müsait misin abla? Girebilir miyim dedim. Tabi canım gel gel dedi. Girdim odaya. Önünde laptop vardı. Üstünde siyah, askılı bir elbise. Efendim canım dedi. Yüzüne baktım derin derin. Söyleyemedim içimdekileri. Hiiiiiç sıkıldım yeaaaa. Azıcık telefonunu alabilir miyim? Yılan oynicam dedim. Arkadaştan mesaj bekliyorum canım, babamın telefonunu al dedi..

tamam abla dedim. odadan çıkarken peşimden geldi. kapıyı kapattı. uzaklaştığımda biraz kapıyı kilitlediğinin sesini duyduğuma eminim. salona gittim. babam koltuğa yatmış annemle beraber televizyon izliyorlardı. baba telefonunu alabilir miyim yılan oynayacağım dedim. tabi ki oğlum al bak orda dedi. odama geçip, yatağa uzandım ve saatlerce yılan oyunu oynadım. sanırım fazla oynamıştım. tavanda yılanlar görüyor gibi oluyordum. annem geldi odaya. oğlum hala uyumadın mı dedi. uyuyorum anne şimdi dedim babamın telefonunu uzattım. anne babama teşekkür et dedim. aferin benim oğluşuma teşekkür de edermiş dedi ve ışığı kapatıp çıktı odadan.

tavandaki yılanları kovduktan sonra ablamın tarık abiye verip vermediğini düşünmeye başladım. bir yanım diyor. oğlum askılı giymiş. hatta memeleri görünüyordu. kesin veriyordur. diğer yanım diyor. benim ablam yapmaz öyle şey. en azından benden saklamaz. tam ablam yapmaz öyle şey derken ablamın odasından değişik bir ses gelmeye başladı. ağlama desem ağlama değil. gülme desem gülme değil. sanki ayağının serçe parmağını dolabın kenarına vurmuş gibi bir ses geliyordu.

birden kalktım yataktan ablaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa diye bağırarak kapısına geldim. kapıyı açmaya yeltendim. akşam kapıyı kilitlediğini unutmuşum. açılmadı kapı. abla abla diye kapıyı yumruklamaya başladım. içerdeki ses kesilmişti. ama seslenmelerime aldırış etmiyordu. bağırmamı annem duymuş olacak ki yanıma geldi telaşla. noldu oğluşum? neden bağırıyorsun abla abla diye gecenin bu saatinde dedi. anne ablam içerde ağlıyor sanırım. tam uyuyacaktım sesini duydum dedim. dur bakim derken babam geldi yanımıza. noldu ablana? gecenin bu saatinde yatın uyuyun amk dedi. arada ablamla kavga ederiz. o beni döver, babamda onu azarlar. ama hiç el kaldırmamıştır babam ne bana ne ablama. tam babam kapıyı tıklıyordu ki ablam açtı kapıyı. noldu ya ne bu ses bir şey mi var dedi. annem hemen lafa atladı. kızım kardeşin ağladığını duymuş, telaş etmiş bizde onun bağırmasına uyandık. iyi misin dedi. iyiyim anne yok bir şey kuzuların sessizliğini izliyordum. sanırım kendimi fazla kaptırmışım dedi. he iyi dedi annem. babama dönüp hadi yatalım herif dedi. annemler yatmaya gidiyorlardı tek ben kalmıştım ablamla kapının önünde baş başa. abla çok korktum özür dilerim dedim. sert sert baktı bana. gecenin bu saatinde yapılır mı bu dedi. ne bileyim ağlıyorsun sandım dedim. yok kuzum ne ağlaması hadi yat dedi. peki tatlı rüyalar diyip koşa koşa odama gittim. ışıkları yakmayı unutmuşum. korkudan yatağa zor attım kendimi. yatağıma girdim ve gözlerimi kapatır kapatmaz uyuyakalmışım.

sabah annemin oğluşum kalk hadi bayram namazına gidin babanla cümlesi ile gözümü açtım. unutmuştum. bugün bayramdı. bugün bayram bugün bayram, çikolata şeker çikolata şeker diyerek koşa koşa babamın yanına gittim. oğlum yavaş düşeceksin dedi. baba baba bir sürü şekerim olacak hepsini beraber yeriz tamam mı dedim. yeriz oğlum yeriz dedi gülümsedi hafifçe. annem geldi yanımıza bende istiyorum şekerlerden ama eğer hazırlanıp babanla namaza gitmezsen kimse şeker vermez sana dedim. bayram namazı bayram namazı diye bağıra bağıra koşarak odama gittim. ablam çıktı odasından ne bu ses ya dedi elinde telefonla. saçı başı dağılmış, o siyah askılı badisinin tek askısı omzundan düşmüş, teni hafif terlemişti. hiiiiiç dedim. bugün bayramda şeker yiyeceğiz. tamam dedi tekrar girdi odasına. üstümü giyerken bir yandan da düşünüyordum. terli bir vücut, bir askısı düşen bir bady, incin saçlar. yoksa yoksa aman allahımmmmmmmmmmmmmmm derken babam girdi odaya hadi oğlum çıkalım dedi. olur baba dedim. babam önden önden gidiyordu. tam ablamın odasının önünden geçerken kapıyı kilitleme sesini duyar gibi oldum. aldırış etmedim ve babamla evden çıkıp namaza gittik..

Eve geldik. Annem çok güzel kahvaltı hazırlamış. Kahvaltıya oturduk. Ablam geldi yanımıza. Ben çıkıyorum dedi. Sanırım annemden izin almış kimseden ses çıkmadı. Ablam çıkar çıkmaz bende annemlere alt sokaktaki halamlara gideceğimi söyleyip evden çıktım. Şüphelenmiştim ablamdan. Ceketin içine yine siyah askılı bir bady giymiş. Sessizce arkasından takip etmeye başladım.

10-15 dakika geçti geçmedi bir aparmanın önünde durdu. direk içeri girdi. apartman selim amcaların apartmanıydı. babamın işten arkadaşı. yoksa ablama selim amcaya mı veriyordu. aklımda deli sorular bakkala girdim. bakkal amcanın bayrdıbını kutladım. bana gofret verdi. apartmanın köşesinde ki yerde ablamı beklemeye başladım. gofreti bitirdim. parmaklarımı yalayarak bi güzel parmağımda ki çikolataları da yedim. tam o sırada tarık abi çıktı apartmandan. ama yanında ablam yoktu? Yoksa ablam? Selim amca?

kafam çok karışmıştı. eve dönmeye karar verdim. eve gitmeden önce halamlara da uğramam lazımdı. çünkü anneme öyle demiştim. kapıyı çaldım. kuzenim onu abi açtı kapıyı. beni görünce ooooo anne bak bak kim gelmiş dedi. halam geldi kapıya. oğluşum gelsene içeri ne duruyorsun kapıda dedi. yok hala eve gitmem lazım annem kızar elini öpmeye geldim diyerek bayramladım halamı. şeker ve çikolatalar verdi. tam sırtımı dönüp gidecektim ki onur abinin yüzündeki pis gülümsemeyi gördüm. ablana selam söyle dedi ve kapıyı kapattı. Acaba ablam? Onur abiye? Hayır hayır olamaz Onur abi benim kuzenin diyordu bir tarafım. Diğer tarafım ne kesin ablan verdi Onur abiye diyordu. Kafam iyice bulanmıştı. Cebimdeki şeker ve çikolatalar umrumda bile değildi. Koşarak eve gittim. Annem hoşgeldin oğluşum derken ben çoktan ablamın odasına girmiştim bile. ama ablam evde yoktu. saat geç olmaya başlamıştı. acaba ablam nerdeydi?

kafamda deli sorular düşünürken aklıma ablamın yatağında iz aramak geldi. Uzandım yavaşça yatağa. Ama sebepsiz bir koku vardı. Sanki böyle çorap kokusu ile muz kokusu arasında bir koku. Sanırım çoraplarını yatağın altında unutmuş dedim ama yatağın altına baktığımda bir çorap göremedim. Daha da ince ayrıntılı bir araştırma yapmalıydım. Kirliler sepetine baktım ve kan gördüm. Sanırım ablamın bacağı kanamıştı. Ya da onun gibi bir şey. Anneme demeyi düşündüm ama annem telaşlanır diye diyemedim. Çok fazla iz bulamamıştım. Odama geçtim. Ablamın gelmesini beklemeye başladım.

annemin sesini duydum. hemen yataktan fırladım. ablam gelmişti. annem biraz söylendi kızım bu saate kadar nerdeydin diye. ablamda arkadaşlarlaydık ya takıldık işte gibi bir şey söyledi. odasına doğru yöneldi. ablaaaaaaaaaaaaaa bugün bir sürü çikolata şeker çikolata şekerim oldu dedim. umursamadı pek. çok yorgunum bitanem. hemen yatacağım dedi. azıcık bende yatayım mı yanına dedim. olur kuzum gel dedi. beraber yatağa geçtik. üstünde pembe askılı bady vardı. meme uçları dikleşmişti. çok belli oluyordu. abla bişi dicem dedim. sonra kuzum sonra dedi. ama önemliiiii dedim. hadi söyle ama kısa olsun dedi. bir türlü söyleyemedim tarık abiye veriyor musun diye? çişim var beniiiiiiim dedim. hadi kocaman adam oldun sen git yap bakim dedi beni odasından kovdu. bir yolunu bulup bu soruyu sormalıydım. yoksa erken yaşta saçlarım beyazlayacaktı. babam anlatmıştı. bir amcanın öyle olmuş. saçları beyazlamış. tuvaletin ışığını yakıp, 1 dk sonra kapısını kapatıp ışığı kapatıp odama geçtim. sanki tuvalete girdim sandı ablam diye yaptım. aslında annem hep der benim oğluşum çok zeki diye. yatağıma uzandım. selim amcayla onur abi acaba grup mu yaptılar ablamla diye düşünmeye başladım. ya tarık abi?

düşünürken uyuyakalmışım sabah annemin bağırışmaları ile uyandım. ablama bağırıyordu. erkenden çıkıyorsun. gece yarısı eve geliyorsun. nereye gittiğini de söylemiyorsun. kızım ne yapıyorsun sen diye. ablamda her zaman ki tavırları ile anne arkadaşlarla geziyoruz ya merak etme. sen kızına güvenmiyorsun diyordu. terliklerimi giyip salona gittim. annem günaydın oğluşum uyandın mı dedi. evet anne çok acıktım kahvaltı yapalım mı dedim kavga ettiklerini duymamışcasına. hazır oğluşum hadi gel mutfağa dedi. ablam siyah askılı badysini giymekle kalmamış altına kırmızı bir mini etek giymişti. kapıyı kapattı ve çıktı. öylece kala kaldım mutfakta. anneme söylemek istiyordum ama söyleyemiyordum ablam hakkında düşündüklerimi. ya inanmazlarsa bana? ya ablamı döverlerse? ya ablam verdiyse ya verdiyse?

kahvaltımı bitirdim. anneme bilgisayarda oyun oynamak istediğimi söyledim. o da tabi oğluşum dedi. hemen bilgisayarı alıp odama geçtim. oyun daha iyi düşünmemi sağlıyordu.. mario nasıl prensesi kurtarıyorsa benimde ablam konusunda bir şey yapmam gerekiyordu. ama şöyle ince bir ayrıntı vardı. prenses mario'ya vermemişti. ama ablam tarık abiye vermiş olabilirdi. aklımda deli sorular oyun oynamaya devam ederken birden kapı çaldı. üst kat komşumuzun oğlu serkan abiydi gelen. annemin bayrdıbını kutladı. annem mutfağa çikolata getirmeye gittiğinde, başımı sevip, ufaklık ablan nerede onunda bayrdıbını kutlayayım dedi. küfür etmeyi annem yasaklamıştı. küfür edemediğim için ağlamaya başladım. annem serkan abi ağlattı sansında ona kızsın diye. ağlayarak odama çıktım. odamın kapısından girince sustum. kafam iyice karışmıştı. serkan abi ablamı neden sormuştu? yoksa ablam serkan abiye?

saat 22:00 olmasına rağmen hala ablam gelmedi. annem merak ediyordu ama babama belli etmiyordu. bende halıya oturmuş şekerlerimi ve çikolatalarımı sayıyordum. bir çok şeker ve çikolatam vardı ama hiç canım çekmiyordu. aklımda deli sorular düşünüyordum ablamı. acaba şuan kime veriyor? tarık abiye mi yoksa başka birine mi diye. tam 44. şekerimi sayarken dış kapının kilidinin sesini duydum. koştum hemen ablamın yanına. abla abla abla serkan abi bugün senin bayrdıbını kutladı dedim. gelir gelmez bilerek sormuştum ki yorgun olduğu için ağzından bir ip ucu alabileyim. ama iyi aleyküm selam dedi. ilk başta ip ucu yakalayamadığımı düşünmüştüm. ancak odasına giderken yüzünün düştüğünü gördüm. sanırım ablam serkan abiye vermişti. acilen annemle konuşmam gerekiyordu ama daha gerçek ip uçlarım yoktu.

o gece anneme hiç bir şey demeden odama gittim. ablamın kime verdiğini düşünmekten gözüme uykular girmiyordu. televizyonda gördüğüm bütün ayıp şeyler aklıma geliyor. ablamı öyle hayal ediyordum. bu konuya kesin çözüm bulmam gerekiyordu. sabah annemle konuşmalıydım. evet evet kesin konuşacaktım annemle. çabucak sabah olsun ve artık bu düşüncelerden kurtulayım diye uyuma kararı aldım ve gözlerimi kapattım.

sabah yeter artık yeter! evlensem de kurtulsam sizden! diye bağıran ablamın sesiyle gözlerimi açtım. ne olduğunu anlayamadım önce. sonra kendime gelip yataktan kalktım. ben yataktan kalkarken ablamın odasının kapısının şiddetli sesi ile irkildim bir an. terliklerimi giyip doğru annemin yanına koştum. sanırım ortamı yumuşatmam gerekiyordu. anneeee anneeeee ben uyandıııııııııım. günaydııııııııııııın diye bağırarak koşa koşa annemin yanına gittim. annemin gözlerinden ateş fışkırıyordu. beni görünce hemen gülümsemeye başladı ve günaydın oğluşum, hadi gel kahvaltı yapalım dedi. çok acıktım zaten diyip masaya oturdum. kısa bir an annemle göz göze geldik kahvaltı da. anne ablam neden kahvaltıya gelmiyor diye sordum. annemde hiç bozuntuya vermeden, oğluşum ablanın karnı ağrıyormuş uzandı biraz dedi. ama ben sesleri duymuştum. annem babamla olan tartışmalarını bile bizim yanımızda yapmamaya önem gösterir. sanırım annem melek gibi bir kadın. kahvaltımı bitirir bitirmez ablamın yanına çıktım. tam kapıyı açacaktım ki ablamın sesini duydum.. aşkım kollarında olmak istiyorum. ateşinle yak beni. siyah, askılı badyimi parçala. çırıl çıplak kalalım! kulaklarıma inanamıyordum. benim ablam böyle şey yapamazdı. yapmazdı! bir kaç dakika dona kaldım. birden ablamın sesi kesildi. hemen kapının önünden uzaklaşmalıydım. yoksa yakalanacaktım.

hemen yere oturup, sağ ayağımdaki çorabı çıkardım. o sırada ablam kapıyı açtı. kuzum ne işin var burada dedi. abla tuvalete gireceğim de çoraplarım ıslanmasın diye çıkartmaya çalışıyordum dedim. ablamın odası tuvalete yakındı. en iyi fikir buydu sanırım ve başarılı olmuştu. dur bitanem ben çıkartayım dedi ve oda önüme oturdu. dışarı çıkmak için hazırlandığı çok belliydi. abla nereye gidiyorsun? ben evde sıkılıyorum dedim bütün şirinliğimle. ablan seni yer yer diyerek rujlu dudaklarıyla kocaman bir öpücük kondurduğu yanağıma ve arkadaşlar bekliyor kuzum, onunla buluşacağım dedi. peki abla dedim bende bir öpücük kondurduğum yanağına. aklımda deli sorular ayağa kalkıp tuvalete girdim. çişimi yaparken arkadaşlar? selim amca? onur abi? tarik abi? hayır hayır olamaz. olmamalıydı..

çişimle beraber aklımda ki soruları da boşaltmak istiyordum ama olmamıştı. çişimi yapıp odama gittim. üstümü değiştirdim. anneeeeee ben dışarı çıkıyorum az arkadaşlarla top oynicaaaaaaaz diyip mahalleye çıktım. hemen bizim evin yan tarafında ki sokağın oraya oturup ablamın çıkmasını beklemeye başladım. yarım saat geçti geçmedi apartmanın kapısından ablam çıktı. bu kez çok kararlıydım. ablamı takip edecektim ve artık kafamda ki soruları çözecektim. sessizce ablamı takip etmeye başladım. bir ara arkasına ani bir dönüş yaptı ama çocukluğumun atikliği ile onun beni görmemesini sağladım. annem bazen benim hiperaktif olduğumu komşulara söyler. ablam önde ben arkada sahile indik. ablam bir den hızlandı. bir de ne göreyim?

tarık abi karşı'da. ablamda ona el sallıyor. sonra ablam tarık abinin yanına gitti hızlı hızlı. tarık abi ablamın belinden tuttu. yanak yanağa öpüştüler. sonra tarık abi ablamın elinden tuttu. sahilde yürümeye başladılar. acaba nereye gidiyorlardı? sonunda tarık abi ile ablamı baş başa yakalayabilmiştim. gerçi anlamalıydım. ablam üstüne siyah, askılı bir bady giymişti. kesin tarık abi ile buluşacaktı. ama artık kesin emin olmuştum. ablam ve tarık abi bir ilişki yaşıyorlardı. fakat bu kadar bilgi benim için yeterli değildi. onlar önümden ilerliyor. ben onları takip ediyordum. bir an her yer sustu ve tarık abiden şu cümleleri duydum. evlenelim artık hayatım. yeter bu kadar ayrı kaldığımız. haftaya ailemle seni istemeye geleceğiz. o an dona kaldım. çok sevdiğim, benim her derdimi çeken ablam evlenecekti. olamazdı. gidemezdi o. bir süre sonra kendime geldim. kesin bir plan yapmalıydım. ablamın evden gitmesini istemiyordum. ablamları takip etmeyi bırakıp koşarak bakkal amcanın yanına gittim. karadenizlidir kendisi. çok cana yakın bir amcadır. sanırım ondan bir fikir almalıydım. bakkala girdim ve amca amca senin kızını istemeye gelseler ne yapardın dedim. önce gülümsedi, sonra kaşlarını çattı ve furirum onlari alinlarindan dedi. mesaj alınmıştı ve eve gitme zamanı gelmişti..

koşa koşa eve gittim. annem kapıyı açtı. annemin hoşgeldin oğluşum demesine aldırış etmeden doğruca odama gittim. yatağıma yattım. düşünmeye başladım. eğer ablam tarık abiye veriyorsa diğerleri ile ne işi vardı? selim amca, onur abi? acaba onlara da vermişmiydi. öğrenmem gerekiyordu. ancak ondan önce daha büyük bir sorunum vardı. tarık abiler ablamı istemeye gelecekti ve ben ablamın gitmesini istemiyordum. aklımda deli sorular düşünürken, birden dolabımdaki boncuklu tabancamı çıkarmak aklıma geldi. bakkal amca furirum onlari alinlarindan demişti. en azından korkutup kaçırmalıydım. dolaptan silahımı aldım. mermilerimi doldurdum ve yastığımın altına koydum. hazırlıklı olmam gerekiyordu. anneeeeeeeeee anneeeeeeeeee bak sana ne diceeeeeem diye bağıra bağıra annemin yanına gittim. oğluşum dur sakin ol dedi annem. sakin olamam anne sakin olamam. ablamın evleneceği aklıma geldi. evlenmesin ablam. gitmesin ben onu çok seviyorum dedim. hafif gülümsedi, sonra durgunlaştı ve bizde gitmesin isteriz ama yaşı geldi. evlenip, anne olmak onunda hakkı dedi. annem doğru söylüyordu sanırım. evlenmeden başkalarına vermektense evlenip kocasına vermek bana da mantıklı gelmişti. evet evet evlenmeliydi..