ablam tarık abiye veriyor mu acaba

düşünürken uyuyakalmışım sabah annemin bağırışmaları ile uyandım. ablama bağırıyordu. erkenden çıkıyorsun. gece yarısı eve geliyorsun. nereye gittiğini de söylemiyorsun. kızım ne yapıyorsun sen diye. ablamda her zaman ki tavırları ile anne arkadaşlarla geziyoruz ya merak etme. sen kızına güvenmiyorsun diyordu. terliklerimi giyip salona gittim. annem günaydın oğluşum uyandın mı dedi. evet anne çok acıktım kahvaltı yapalım mı dedim kavga ettiklerini duymamışcasına. hazır oğluşum hadi gel mutfağa dedi. ablam siyah askılı badysini giymekle kalmamış altına kırmızı bir mini etek giymişti. kapıyı kapattı ve çıktı. öylece kala kaldım mutfakta. anneme söylemek istiyordum ama söyleyemiyordum ablam hakkında düşündüklerimi. ya inanmazlarsa bana? ya ablamı döverlerse? ya ablam verdiyse ya verdiyse?

ayraç.

okurum ben bunu

kahvaltımı bitirdim. anneme bilgisayarda oyun oynamak istediğimi söyledim. o da tabi oğluşum dedi. hemen bilgisayarı alıp odama geçtim. oyun daha iyi düşünmemi sağlıyordu.. mario nasıl prensesi kurtarıyorsa benimde ablam konusunda bir şey yapmam gerekiyordu. ama şöyle ince bir ayrıntı vardı. prenses mario'ya vermemişti. ama ablam tarık abiye vermiş olabilirdi. aklımda deli sorular oyun oynamaya devam ederken birden kapı çaldı. üst kat komşumuzun oğlu serkan abiydi gelen. annemin bayrdıbını kutladı. annem mutfağa çikolata getirmeye gittiğinde, başımı sevip, ufaklık ablan nerede onunda bayrdıbını kutlayayım dedi. küfür etmeyi annem yasaklamıştı. küfür edemediğim için ağlamaya başladım. annem serkan abi ağlattı sansında ona kızsın diye. ağlayarak odama çıktım. odamın kapısından girince sustum. kafam iyice karışmıştı. serkan abi ablamı neden sormuştu? yoksa ablam serkan abiye?

çişimle beraber aklımda ki soruları da boşaltmak istiyordum ama olmamıştı. çişimi yapıp odama gittim. üstümü değiştirdim. anneeeeee ben dışarı çıkıyorum az arkadaşlarla top oynicaaaaaaaz diyip mahalleye çıktım. hemen bizim evin yan tarafında ki sokağın oraya oturup ablamın çıkmasını beklemeye başladım. yarım saat geçti geçmedi apartmanın kapısından ablam çıktı. bu kez çok kararlıydım. ablamı takip edecektim ve artık kafamda ki soruları çözecektim. sessizce ablamı takip etmeye başladım. bir ara arkasına ani bir dönüş yaptı ama çocukluğumun atikliği ile onun beni görmemesini sağladım. annem bazen benim hiperaktif olduğumu komşulara söyler. ablam önde ben arkada sahile indik. ablam bir den hızlandı. bir de ne göreyim?

o gece anneme hiç bir şey demeden odama gittim. ablamın kime verdiğini düşünmekten gözüme uykular girmiyordu. televizyonda gördüğüm bütün ayıp şeyler aklıma geliyor. ablamı öyle hayal ediyordum. bu konuya kesin çözüm bulmam gerekiyordu. sabah annemle konuşmalıydım. evet evet kesin konuşacaktım annemle. çabucak sabah olsun ve artık bu düşüncelerden kurtulayım diye uyuma kararı aldım ve gözlerimi kapattım.

bu da enlargeyourpussy amk. dsgsdghsdfh ama güzel.

ablanda bi bana vermemiş amk

ufaklık ablana selam söyle *

saat 22:00 olmasına rağmen hala ablam gelmedi. annem merak ediyordu ama babama belli etmiyordu. bende halıya oturmuş şekerlerimi ve çikolatalarımı sayıyordum. bir çok şeker ve çikolatam vardı ama hiç canım çekmiyordu. aklımda deli sorular düşünüyordum ablamı. acaba şuan kime veriyor? tarık abiye mi yoksa başka birine mi diye. tam 44. şekerimi sayarken dış kapının kilidinin sesini duydum. koştum hemen ablamın yanına. abla abla abla serkan abi bugün senin bayrdıbını kutladı dedim. gelir gelmez bilerek sormuştum ki yorgun olduğu için ağzından bir ip ucu alabileyim. ama iyi aleyküm selam dedi. ilk başta ip ucu yakalayamadığımı düşünmüştüm. ancak odasına giderken yüzünün düştüğünü gördüm. sanırım ablam serkan abiye vermişti. acilen annemle konuşmam gerekiyordu ama daha gerçek ip uçlarım yoktu.

koşa koşa eve gittim. annem kapıyı açtı. annemin hoşgeldin oğluşum demesine aldırış etmeden doğruca odama gittim. yatağıma yattım. düşünmeye başladım. eğer ablam tarık abiye veriyorsa diğerleri ile ne işi vardı? selim amca, onur abi? acaba onlara da vermişmiydi. öğrenmem gerekiyordu. ancak ondan önce daha büyük bir sorunum vardı. tarık abiler ablamı istemeye gelecekti ve ben ablamın gitmesini istemiyordum. aklımda deli sorular düşünürken, birden dolabımdaki boncuklu tabancamı çıkarmak aklıma geldi. bakkal amca furirum onlari alinlarindan demişti. en azından korkutup kaçırmalıydım. dolaptan silahımı aldım. mermilerimi doldurdum ve yastığımın altına koydum. hazırlıklı olmam gerekiyordu. anneeeeeeeeee anneeeeeeeeee bak sana ne diceeeeeem diye bağıra bağıra annemin yanına gittim. oğluşum dur sakin ol dedi annem. sakin olamam anne sakin olamam. ablamın evleneceği aklıma geldi. evlenmesin ablam. gitmesin ben onu çok seviyorum dedim. hafif gülümsedi, sonra durgunlaştı ve bizde gitmesin isteriz ama yaşı geldi. evlenip, anne olmak onunda hakkı dedi. annem doğru söylüyordu sanırım. evlenmeden başkalarına vermektense evlenip kocasına vermek bana da mantıklı gelmişti. evet evet evlenmeliydi..

kesin izmirlisin

maçı bıraktım seni okuyorum.

Eve geldik. Annem çok güzel kahvaltı hazırlamış. Kahvaltıya oturduk. Ablam geldi yanımıza. Ben çıkıyorum dedi. Sanırım annemden izin almış kimseden ses çıkmadı. Ablam çıkar çıkmaz bende annemlere alt sokaktaki halamlara gideceğimi söyleyip evden çıktım. Şüphelenmiştim ablamdan. Ceketin içine yine siyah askılı bir bady giymiş. Sessizce arkasından takip etmeye başladım.

anneme hiç bir şey demeden odama çıktım. yatağımın altında ki boncuklu silahın mermilerini boşalttım. ıslak mendille temizleyip yerine koydum. kesin karar almıştım. ablam evlenmeliydi. tekrar annemin yanına inmeye karar aldım. inerken ablamın odasının kapısının açık olduğunu gördüm. daldım içeri. biraz ip ucu bulmam gerekiyordu aklımda ki soruları cevaplamam için. gardolabını açtım ve bütün askılı badylerini koklamaya başladım. siyah, pembe, kırmızı.. hepsi ablam kokuyordu. daha ayrıntılı bir arama yapmalıydım. kirliler sepeti ve çöp kutusu. kirliler sepetine bakmıştım daha önceden kanlı bir külot vardı. bacağının kanının bulaştığı bir külot. o yüzden çöpe bakmalıydım. sessizce çöpü açtım. biraz karıştırdım. bir kaç tane kağıt ve peçeteden başka bir şey bulamadım. sanırım ablamın burnu çok akıyor uyurken. hep burnunu silmiş peçetelere. hiç bir iz bulamamıştım. odadan çıktım ve annemin yanına indim..

ulan dıbına koduğum kaç saattir okuyorum sonu gelmedi. benim neslimin yazarı değil misin binsin işte amk. merakta ettim şimdi napsak uyumasak mı

bu çocuk 7 yasında falan herhalde.

yaz mına koydugum

youpupupupupupup

kafam çok karışmıştı. eve dönmeye karar verdim. eve gitmeden önce halamlara da uğramam lazımdı. çünkü anneme öyle demiştim. kapıyı çaldım. kuzenim onu abi açtı kapıyı. beni görünce ooooo anne bak bak kim gelmiş dedi. halam geldi kapıya. oğluşum gelsene içeri ne duruyorsun kapıda dedi. yok hala eve gitmem lazım annem kızar elini öpmeye geldim diyerek bayramladım halamı. şeker ve çikolatalar verdi. tam sırtımı dönüp gidecektim ki onur abinin yüzündeki pis gülümsemeyi gördüm. ablana selam söyle dedi ve kapıyı kapattı. Acaba ablam? Onur abiye? Hayır hayır olamaz Onur abi benim kuzenin diyordu bir tarafım. Diğer tarafım ne kesin ablan verdi Onur abiye diyordu. Kafam iyice bulanmıştı. Cebimdeki şeker ve çikolatalar umrumda bile değildi. Koşarak eve gittim. Annem hoşgeldin oğluşum derken ben çoktan ablamın odasına girmiştim bile. ama ablam evde yoktu. saat geç olmaya başlamıştı. acaba ablam nerdeydi?