Abim birgün televizyon izlerken kapı çalar. Kapıyı açtığında postacı ile burun buruna gelir. Ama ne vardır ki bostacı biraz gariptir. Sesi normal bir insanna göre daha kalın, yüzü yanmış ve dudakları simsiyah... Önce şaşırır... Daha sonra
- Byrun ne vardı?...
Postacı o kalın sesiyle abimin adını söyler
-Bu evde mi yaşıyor? Abim:
-Evet. Buyrun benim.
-Size bir mektup var yanlız öncelikle şuraya parmağınızı basmalısınız. Abim şaşırır...
-Nasıl yani! imza atmayacakmıyım? der.
Postacı:
-inanmıyorum nasıl yani yeni kanunu bilmiyormusunuz? Artık imza devri kapandı. Lütfen parmağınızı verin...
Abim parmğını verdiğinde ilk dikkatini çeken damın elinin ısısıdır. Daha sonra kendi parmağında bir çizik olduğunu fark eder... Parmağı adamın tırnakları yüzünden çizilmiştir. Adamın tırnakları bir insanınkinden çok daha keskindir.
Postacı abime postayı verdikten sona abim zarfı açar. Zarfın içinden bir fotoğraf çıkar. Fotoğrafta 7 arkadaşı vardır. Hepsi bir ağaca asılmış ve ölmüştür. Endişelenip bütün arkadaşlarını arar. ve bütün arakadaşlarının öldüğünü öğrenir. Kimin gönderdiğini öğrenmek için zarfa bakar ama bir ares yoktur. Daha sonra fotoğrafa tekrar bakar ve bir şeyin yansıdığını görür. Fotoğrafı çevirip arkasın bakar ve bir yazı görür. Yazıda;388@0 yazısını görür. Hemen o yazıyı çözer 388@0 aslında dabbedir.Ve abim şok geçirir 1-2 ay pgibolojik tedavi görür. bu olaydan bir yıl sonra ölür .

not:bu olay abim ölmeden önce anlatılmıştır