+7
Abimle fazla uyuşamasakda o yinede benim abim ve benim hayatımı iki kere kurtardı . Şimdi abimin mükemmel kurtarışlarını anlatıyorum .
ilk kurtarışı ben 2-3 yaşlarındayken gerçekleşti. Evimiz 3 kattaydı . Akrabalarımız bizim evdeymiş o gün ve evde koyu bir muhabbet dönerken beni unutmuşlar . Bende koşa koşa oturma odasına koşup pencereye çıktım ve vücudun yarısı içeride , yarısı dışarıda oturmuş manzarayı seyrederken içeride babam abime " git bak bakayım babetcorabi nerede " . Bunun üzerine abim benim bulunduğum odaya geldi ve beni o pozisyonda görünce koşa koşa babama haber verdi , abamlar gelip beni camdan aldılar . Ertesi gün bütün camlara kilit koydular .
Gel gelelim ikinci kurtarışa . Bunda ise 11-12 yaşlarındayken gerçekleşti . Yaz aylarından birinde , köyde abim ve bir arkadaş ile bigibletle gezerken annem abimi yanına çağırdı . Bende tarlada gözüme kestirdiğim bir salatalığı aldım ve bigiblete bindim . Bigibletle giderken bir anda arkadan bir arabanın geldiğini gördüm " ben bunu geçerim be " dedim ve pedala asıldım . Asıldım , asıldımda frene basmayı hesaplayamadım ve salatalık olan elimle frene basmaya çalışınca salata frenle gidon arasınd kalınca frene basamadım ve evin kapısının önünden akan ırağın önündeki bedona çarparak takla attım . Takla atınca ben ırağa doğru kafalama düşerken ayklarımın üstü betona takıldı . Ben o korkuyla bağırmaya başlayınca abim beni duydu ve koşarak geldi , beni ayaklarımdan çekerek birkez daha beni kurtarmış oldu .
Dediğim gibi uyuşamasakta ona minnettarım .