abdurrahim karakoç

Madem 'Kar üşütür, ateş te yakar'
Ben de seni seviyorum, darılma.

Abdurrahim Karakoç

serefe kalkan bardaklar seref vermez serefsize bre ayyas dangalaklar lazim degil seref size

incitme

Gölgesinde otur amma
Yaprak senden incinmesin.
Temizlen de gir mezara
Toprak senden incinmesin.

Yollar uzun, yollar ince
Yol kısalır aşk gelince
Yat kurban ol ismail’ce
Bıçak senden incinmesin.

Burdayım de ararlarsa
Doğru söyle sorarlarsa
Tabutuna sararlarsa
Bayrak senden incinmesin.

il göçsün göçtüğün vakit
Yol yansın geçtiğin vakit
Suyundan içtiğin vakit
Kaynak senden incinmesin.

Toz konmasın sakın sana
Hakkı geçer halkın sana
Gücenmesin yakın sana
Uzak senden incinmesin

Gelirim beni bekle...

Sosyalist oğlanlar, solcu kopiller,
Soytarı gavatlar bizi ne bilsin..
Şehvet denizinde yüzen torpiller,
Oynaşçıl avratlar bizi ne bilsin...

Kimisi DEV eri, Kimi TÖS eri,
Türklüğün bayrağı vurur keseri,
Bir yığın babanın ortak eseri,
O biçim evlâtlar bizi ne bilsin...

Her şey madde diyen şaşı dinliler,
Türk-islâm fikrine karşı kinliler,
Tezek yürekliler, turp beyinliler,
Temelden berbatlar bizi ne bilsin...

Zillette süvari, şerefte yaya,
Gidecek gönlünce yıldıza, aya
Semtine basmamış ar, namus, haya,
Utanmaz suratlar bizi ne bilsin...

Türk’üz; Türk yurdunda birlik isteriz
Müslümanız; düzen, dirlik isterik
Ülkücüyüz; mazbut erlik isterik
Nemrutlar, Şeddatlar bizi ne bilsin...

Kimisi “küçük” der, kimi “az” görür;
Kimisi yolacak hazır kaz görür
Kimisi Bozkurtları binamaz görür;
Sahtekâr hoyratlar bizi ne bilsin...

yobaz binin tekidir.

ideolojileri taban tabana zıt olmasına rağmen musa eroğlu, rahmetlinin bir çok şiirini bestelemiştir. işte anadolu insanı budur. fikirler farklı da olsa aynı toprağın insanlarıyız biz.

omuzumuzdaki sevda yükü suları ıslattı ki, yaşamın tarifi de buydu!

Yar deyince kalem elden düşüyor
Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor
Lambada titreyen alev üşüyor
Aşk kağıda yazılmıyor Mihriban

olum bu ne lan

dururken önümde türklüğün hali
susup da boynuma almam vebali
ebubekir, ömer,osman,ali
susarsam hakkını helal etmesin
abdurrahim karakoç/yemin

ahhhh be abi.sen gittin şiirlerin kaldı ama yetmiyor, yetemiyor.

reistir..

ahhh be abdurrahim abi...

ahh be mihriban...

AŞK HiKAYESi / Abdurrahim KARAKOÇ

Başımdan bir kova sevda döküldü
Islanmadım, üşümedim, yandım oy!
iplik iplik damarlarım söküldü
Kurşun yemiş güvercine döndüm oy!

Yağmur yorgan oldu; döşek kar bana
Anladım ki, kendi gönlüm dar bana
Alev dolu bardakları yâr bana
Sunuverdim içtim içtim kandım oy!

Sevgi ektim, naz biçmeye çalıştım
Ne zamana, ne kendime alıştım
Kırk senede yedi hasret bölüştüm
Yedi dünya bana düştü sandım oy!

Gönül şahinimi yordum gerçeğe
Sonsuzda yüzümü sürdüm gerçeğe
Teselliden kanat kırdım gerçeğe
Tecellinin sinesine kondum oy!

Daha nice taşşaklı adamın anasını giben şiirleri vardır

boş yere yorulma gönül
sevgi yetmiyor, yetmiyor.
bülbül sevse de kurur gül
sevgi yetmiyor, yetmiyor.

bu dava dedemden kaldı hakim beğ

hayat kapısından tek tek
her giriş ecele doğru
toprakta sürünür bebek
her karış ecele doğru

ister yürü, ister bekle
ister çıkart, ister ekle
'geç kaldım' diye gam çekme
her varış ecele doğru

ayaklar zemine değer
analar yavrusun döğer
kalpten damara kan yağar
her vuruş ecele doğru

yürü, koş, uyu, otur, kalk
yukarı bak, aşağı bak
dört yana dönmeyi bırak
her duruş ecele doğru

bir el yapar, bin el bozar
gün alçalır, gün uzar
önü kundak, sonu mezar
her yarış ecele doğru

http://tinyurl.com/abmhqba

Başımdan bir kova sevda döküldü
Islanmadım, üşümedim, yandım oy!
iplik iplik damarlarım söküldü
Kurşun yemiş güvercine döndüm oy!

Yağmur yorgan oldu, döşek kar bana
Anladım ki kendi gönlüm dar bana
Alev dolu bardakları yâr bana
Sunuverdi içtim içtim kandım oy!

Sevgi ektim, naz biçmeye çalıştım
Ne zamana, ne kendime alıştım
Kırk senede yedi hasret bölüştüm
Yedi dünya bana düştü sandım oy!

Gönül şahinimi yordum gerçeğe
Sonsuzda yüzümü sürdüm gerçeğe
Teselliden kanat kırdım gerçeğe
Tecellinin sinesine kondum oy!

şiirleriyle yaşayacak. mekanı cennet olsun.

allah rahmet eylesin.

allah rahmet eylesin..