profesör derse şöyle başlamış:

- Düşünün ki bugün dünyanın son günü. Yarın bu saatte her şey bitecek. Kurtuluş şansınız yok.
\\\\\\\"Bugün ne yapardınız ?\\\\\\\"
Ögrenciler tek tek yazmaya başlamışlar..

- ibadet eder, Allah\\\\\\\'tan günahlarımı affetmesini dilerdim.
- Tüm sevdiklerimle vedalaşırdım.
- Ailemle vakit geçirirdim.
- Anneme ve ya babama giderdim.
- Arkadaşlarımla yarım saat eski günlerdeki gibi basket oynardım.
- Barbekü partisi yapardım.
- Tüm sevdiğim yemekleri yerdim.
- Yatar uyurdum.
- Ormanda son defa dolaşırdım.
- Güneşin doğuşunu ve batışını son defa seyrederdim.
- Akşam yıldızları seyrederdim.
- En sevdiğim yemeği hazırlar, tüm sevdiklerimi akşam yemeğe davet ederdim.
- Piknik yapardim.
- Hayatta en çok gitmek istediğim yere gider, orada ölümü beklerdim.
- Üzdüklerimi arar, özür dilerdim.
...

Hoca bütün hepsini tahtaya yazmis.
Sonra gülerek sınıfa dönmüş ve demiş ki:
- Bunları yapmak için dünyanın son günü olması şart mı ?

Bugün özel bir gün.
Bugün sana ait.
Dün geçip gitti.
Artık dünü daha anlamlı kılmanın bir yolu yok.
Yarınla ilgili hiç bir şey bilinemez.
Ancak, bugün sana ait.
Ondan yararlan.
Bugün birini mutlu edebilirsin.
Bugün birine yardım edebilirsin.
Bugün özel bir gün.
Bugün sana ait.