abazanın seyir defteri

bugün bi hatun elimi sıktı. çok kuvvetli değildi ama çok gevşek de değildi. küçücük tırnaklarına kıpkırmızı parlak ojeler sürmüştü. teni oldukça yumuşak ve pürüzsüzdü. ben biraz daha kuvvetli sıkınca elini elimden kaydırarak çekti. gözlerini çabucak kaçırdı ve arkasını dönüp gitti. o giderken ben de onun zütünü seyrettim doya doya. ufak tefek hatunların ne güzel kalçaları oluyor diye geçirdim içimden. kotun hakkını veren cinsindendi. her adım atışında o diri kalçalar ani bir hareketle adeta tokat yemiş gibi sert dalgalanma ve kırılma hareketleri yapıyor ve tekrar eski şekline geri dönüyordu. züte kitli bi şekilde ellerini düşünürken odadan çıktı dünyaya geri döndüm. dalganın kalktığını hissedip sol elimle tek hareketle düzelttim ve işimin başına oturdum.

akşam televizyon seyrederken atiyenin sakız rekldıbına denk geldim. ne güzel kıvırıyor deri kıyafetler içinde. tamamıyla vücuduna yapışmış. üstüne üstlük kıvranır gibi kendini sağa sola sallıyor. çok ağır tahrik oldum. çok güzel bi hatun zaten, gözlerini kısıp gülümsemesi bile yeterli birçok şey için. acaba uygun şekilde istesem bu hatunun bana verebilme ihtimali milyonda birin altındamıdır üstündemidir diye düşünürken soyduğum portakalı yemeye başladım. hafiften uçuşa geçen dalgayı ellerim portakallı olduğu için düzeltemedim, iki bacağımın arasına sıkıştırdım. kendiliğinden inince de ellerimi yıkamaya banyoya gittim.

gecenin bi vakti ereksiyon halinde uyandım. alet sebepsiz yere öyle bi sertleşmişti ki kafası zonkluyodu dolayısıyla hemen kendimi rahatlatmam gerekiyordu. hayal gücümden faydalanmaya kalktığım taktirde uykumun açılacağını biliyordum. en kestirme yol olan tv'yi açtım ve kanallar arasına gezinerek kendime malzeme aradım. şansıma müzik kanalları dahil hiçbir yerde biraz olsun ciksi bişeye rastlayamadım. çaresizce dolanırken birden trt3 de güreş müsabakaları denk geldi. karşımda hareket haline mayo içinde gerim gerim gerilen kaseleri görünce başladım sıvazlamaya. sonra aldım 2. vitese saldım bayır aşağı. arada gözüm müsabakanın puanlamasına ve polonyalı olanın hakeme itirazlarına kaçıyordu ama az kalmıştı mutlu sona. derken aniden yayın kesildi ve ekran camında kendi yansımamı gördüm. 1 metre önümde ağzının sol tarafından salyası akmış, gözlerini acı çeker gibi kısmış ve inanılmaz bir ciddiyetle hararetli bi şekilde asılan kendi yansımamı görünce donakaldım. o talihsiz görüntü karşısında kendimden soğudum, yabancılaştım. ulan ben böyle bi insan mıyım? ne yapıyorum kendime? biri görse ömrü billah utançtan kafamı kaldıramam diye düşünerek dalgayı toparlıyordum ki birden yayın geri geldi ve bende en geç 90 saniye içinde boşaldım.

işe giderken en büyük eğlencem acaba bugün iş yerinde çalışan hatunlar ne giydiler? diye aklımdan geçirip olasılıklarla mutlu olmak. mesela arzu dün pantolon giymişti bugün kesin etek giyer veya yaseminin kocası iş seyahatine çıktı azmıştır şimdi bu ful tanga dolaşır, düşük belinin üzerinden ipini görürürüz. şeklinde.

bu aralar hatunlarda bi tayt modası aldı başını gidiyor. tayt dediğimde koyu renk parlak çorap. şimdi bunlar tayt giydiklerinde sütun gibi bacakları tüm endamı ve bütün hatlarıyla ortaya çıkıyor. hele bi de üst tarafa giydikleriyle zütü örtmezlerse mükemmel bi manzara ortaya çıkıyo bende coşuyorum mütemadiyen. sırf bu hatunlar yüzünden trafiğin keşmekeş vaziyette olduğu şehir merkezinde arabayla dolaşıyorum. büyük mücadelelerden sonra bunların karşıya geçmek için bekledikleri trafik ışıklarında en önde yerimi alıyorum. taytlı aşüfteler önümden salına salına geçerken bende uzun farları yakıyorum ve farların vurduğu her yer tayt değilde çorap giymişler gibi apaçık ortaya çıkıyor. bu manzara karşısında basıyorum gaza viteş boştayken vuruyorum saza.

@5 :( bildiğin gibi değil

sabahları servis beklemek için durağa 10 dk. erken gidiyorum. bunun sebebi kaç saat uyumuş olursam olayım gördüğüm anda uykumu açan taş gibi bir hatun. Bu 6 aydır bizim durağa geliyor ve her sabah kaldırımın yol tarafına yakın olan bi konik galvaniz aydınlatma direğine kalçasını dayıyor hemde ne dayamak. takriben 0,2 saniye süren bu an da hatun tek hareketle iki züt yanağını o kadar homojen bir oranda hizalıyor ki araya bıçak girmez. arkadan bakıldığında zütün içine hotdog sosisi gibi gömülmeye yazmış direk beni benden alıyor. şanslıysam bu muhteşem manzara 2-3 dakika kadar online şekilde önümde devam ediyor. sonra servisine binip gidiyor bende bi sigara yakıyorum akabinde.

son zamanlardaki favorim show tv deki bugün ne giysem programı. binbir çeşit azgın hatun önce çeşit çeşit ciksi kıyafetler deniyorlar daha sonra da podyuma çıkıp kırıtarak züt bacak sallıyorlar. Ivana'yı saymıyorum bile o zaten hepsine bedel bi demirbaş, acil durumda kullanılacak yangın çekici gibi oturuyor köşesinde. formda zamanıma gelirse bi bölümde programa katılan toplam hatun sayısı/1.32 oranında bi attırma yüzdesi yakalıyorum. gönül isterki ∑karı/1 olsun hepsini hacı yapalım ama arada sırada ekranda suratları beliren 2 tane sakallı şorolo biraz dikkatimi dağıtıyor, mental bir sürtünme kuvveti oluşturuyor ki kendi literatürümde bunu ; 'istenmeyen anda zihinde beliren muallakmsi handikap' olarak adlandırıyorum.

facebook'ta arasıra hepimiz tanımadığımız hatunların profillerine girip ciksi fotoları mevcut mu diye abazalıkla yoğurulmuş bir keşif duygusuyla aranmışızdır. işte bu noktada olayı biraz profesyonelliğe döktüm. şunu farkettim ki Türk hatunlarının aksine rus hatunlarının profilleri herkese açık. tek gerekli olan rus hatunların isimlerini kiril alfebesiyle yazabilip profil arama çubuğuna kondurabilmek. bunun içinde sağolsun google translate bayağı iş görüyor. yazıyorum anastasia, çeviriyorum kirile, yapıştırıyorum çubuğa takılıyor ağıma palamutlar, lüferler, levrekler. öyle profiller var ki elim titreyerek geziyorum içinde. bikinili fotoları içimi sızlatıyor, gözyaşlarım spermlerime karışıp akıp gidiyor meçhule doğru.

geçen gece rüyamda ama tapıyodum. sinirlerim bozuk bu aralar.

geçenlerde spartacus seyrederken düşündüm de acaba imkanım olsa bu karanlık, vahşi, insan hayatının en ufak bi değerinin olmadığı çağda yaşamak istermiydim diye. sonra kendime gibtir çektim tabii lan dedim herifler ne mala vuruyorlar, ne acaip karılar ne farklı fantazileri var. ölüyolarsa da zevkten ölüyolar. atın ölümü arpadan olsun. capuaaaaa

önceki gün bi teknoloji markette dijital kameralara bakarken stand sorumlusu hatun yanımda bitiverdi. hatunun vücudu kim kardashian ama yüzü izel. hiç beklemediğim bi anda çok büyük bi ikilemin içine düştüm. yavşasam mı yavşamasam mı diye ani git geller yaşarken mimiklerle konuşmakta olan hatun dirseğime dokundu. yemin ediyorum ağzım kurudu dilim dolandı saçma sapan konuşmaya başladım. ne dediğimi de hatırlayamıyorum ama sanırım am züt meme minvalinde şeyler söyledim. tek hatırladığım hatunun gözlerinde aniden beliren korku. yüzünde beliren o dehşet ifade ve 'kesin gibecek' endişesi ile önü bana dönük bir şekilde geri geri yürüyerek güvenlik görevlisinin yanına kaçıverdi. bende ereksiyonu kamufule etmek için bi mouse pad alıp önüme siper ederek kasalara doğru gözden kayboldum.

eve giderken çoğu zaman minibüse binerim. bana göre minübüste oturacak 2 tane cazip yer var. biri arka dörtlünün ortası ki ayakta dururken ani gazlayan şöför sayesinde hazırlıksız yakalanıp dengesini kaybedip kucağıma oturuveren kimseler, o an orada bulunuyor olmamı genelde tesadüf olarak algıladıklarından, ani bir refleksle züt-göğüs avuçlama kombinasyonumu da yaşadığımı sandıkları ani şaşkınlığa bağlarlar.
diğeri ise eğer şöförün 2 arkasında hoş bir hatun oturmuşsa o hatunla şöförün arası. hatun her seferinde size para uzatıp şöföre iletmenizi rica eder. sizde ileteceğiniz her kuruşta hatunun elini tutar, sıvazlar bi kenetlenme yaşarsınız. yalnız bu durum esnasında minibüs kalabalıksa ve ayakta birileri duruyorsa ereksiyonu gizlemek için önceden boynunuzda duran kaşkolu kucağınıza koymanız önemli bi ayrıntıdır.

böbreğimi satıp, atletico madrid'e handikaplı bastıktan sonra kazandığım paralarla aynı gece rus giberken içimde ağlayan beşiktaşlı çocuğu avutmaya çalışıyordum usulca ; bak çocuk bak am'a bak.

abazanlığı alabildiğine yoğun yaşadığım bir dönem geçiriyorum. biri kaldırıma tebeşirle 'am' yazsa düşünmeden gider yazıyı yalarım, o derece. sağolsunlar mahallenin kedileri bile vuruşurken benim cama bakarak miyavlıyo. nispet yapıyo ipneler. tabi bende bunu yanlarına bırakmadım. balkona tüf tüf ile mevzilenip tam hızlanmaya başlayıp miyavlamada detone olmaya başladıkları noktada üflüyorum boruyu grup halinde zıplıyo şerefsizler. içlerinde patlıyo.

nihayet bahar geldi, hatunların zütüne başına bacaklarına cemre düştü. içim içime sığmıyor bugünlerde. hani biri denk gelipte tüm iyi niyetiyle bi defa verse dıbını yırtarım şerefsizim.

iş yerinde çok acayip hatunlar var ama hepsi cool takıldıkları için pek pas vermiyorlar. şimdi benim masa tam ofisin ortasında duruyor. bi türlü sotelenemedik aq. bu aq masasında oturuken gelip masanın sivri köşesine zütlerini, bacaklarını hatta direk bizzat züt deliklerini dayıyıveriyorlar. taytlı, kotlu, etekli farketmiyor o masanın aq köşesi kayboluveriyor ya aniden kendimi şaşırıyorum. bakmamaya çalışıyorum ama en nihayetinde kendimi öküz gibi bakarken yakalıyorum. böyle boncuk boncuk terlemiş oluyorum, hayat normal akışını bırakıp ağır çekim (96 frms per second) devam ediyor. ulan hayatım boyunca uğraştım didindim karizma yaptım, vücut yaptım, karakter yaptım, para kazandım ama hiç bi zaman o aq masasının köşesi kadar hatuna dokunamadım. ona temas eden yerlere yaklaşamadım. aq tahtası günde ortalama 40-50 değişik hatunun züt yanaklarının arasında geziyor bende bunu gördükçe isyan ediyor gördüğüm her tahtaya sebepsizce çivi çakıyorum.

sen hiç tuvalette hıçkıra hıçkıra ağlarken otuzbir çektin mi?

iş yerine bir stajyerler geldi ki anlatabilmek için kelimeler kifayetsiz kalıyor. Şimdi bunlardan iki tanesi gelip gelip abi napıyosun diyip oramı buramı yokluyo, yakamı düzeltiyo, omzumdan toz silkiyo. Ateşle oynuyorlar. o anlarda beynimde güneş yüzeyindeki gibi hidrojen patlamaları oluyo. Midem böyle uranyumla zenginleştirilmiş kurufasulye kaşıklamışım gibi mutasyon geçirmek için taklalar atıyo. dalga kadir inanırın bakışları kadar sert. yapmayın diyorum, lütfen yapmayın. anlamıyo allahsızlar. yabış yabış oluyo iç çamaşırım. akşama kadar kuruyup yabışıyo. bazen durum öyle vahim oluyo ki direk çöpe atıyorum sıfır donu.

kimsenin birinci tercihi olmamak, olamamak insanın canını nasılda acıtıyor. insan abazalığına daha bi sıkı sarılıyor. daha bi anlıyor elizabeth'in kıymetini.