Uzun bir hikayedir UZUN seven buyursun.

beyler çocukluğumda olan bir anımı anlatıcam yıl 2006 o zamanlar fırlamayım ve her çocuk gibi dışarıda arkadaşlarımla oynardım bir grubumuz vardı mert doğukan aykut ben bu dörtlü takılırdık hep okula başladık falan filan derken günler geçiyor okulda neler yaptığımızı anlatıyorduk bir birimize bu gibtimin merti her konuda benden daha önde olma çabasına girerdi kavga ederdik

aykut ve doğukanla evden eve takılırdık yakındık ama bu mert hem onlarla olan yakınlığımı birazda beni kişisel olarak kıskanırdı bir gün yine toplandık ister istemez aynı ortamda bulunuyosun gibtimin oğluyla bizim mahalleden aşağı mahalleye inen bir ara vardı merdivenli bir ara ve o kadar darki aynı evlerde bulunan kapı girişi kadar ordan aynı elleri kolları açıp kapıya tırmanır gibi tırmanıp çatılara çıkardık bu gibtimin merti çıkamazdı zayıftıda ona engel olabilecek olan kilosuda yoktu

ama beceriksizdi yardım ederdi bizimkiler çıkarırlardı tarzan gibi gezerdik amk ağaç dallarını koparırdık gazoz şişesi bulup kırardık sonra onun cam parçasıyla ağaçtan kopardığımız dalın ucunu bilerdik kalem gibi mızrak gibi sipsivri olurdu mertin zütüne sokma hayalleri kurardım hep neyse o dıbına kodumun sopalarıyla kedi falan kovalardık çocukluk işte böyle vakit geçerdi mahallede her gün dahada nefret ederdik bir birimizden düllüğünü zınklattığımının mertiyle

sonra bunda yeni bir huy çıktı tükürüp durmaya başlıyordu ve ben hiç sevmezdim hele bana tükürürlerse çılgına dönerdim bir gün mahalle maçı yapıyoruz bu gibtimin yavşağa yere tükürcem diye koluma tükürdü senin ananı giberim dedim çocuğuz tabi öyle mike tyson gibi değilde biraz tekme tokat saçbaş kavga ya tutuştuk ben bunun baş parmağıyla işaret parmağının arasında et olurya elinin tam orasını bir kaptım anasını gibeyim bendede pitbull gibi çene var galiba bırakmadım mahallemaçında kale direklerini park yapılmaması için konulan dubalarla ayarlardık onunla kafama kafama vuruyolar ben bırakmıyom nasıl tutmuşum bunun elinden sonra bu denyo bağırmaya başladı bununkiler duydu sesi sanki bu günü beklermiş cesine çıktılar evden ablası elinde oklava elinin hamuruyla koştu annesi elinde terlik korkudan bırakıp kaçmıştım akşamda ailesi gelip şikayet ettikleri için bizimkiler bir daha dışarı çıkmama izin vermedi ama 1 hafta sonra yumuşadılar yeniden çıkmaya başladım dışarı giddim

çocuktan özür diledim oda insan amk yazıktır canını yaktık öyle binde değilim içimde acımıştı özür dilemeyede bunların evinin oraya gittim ama beyler bunların ev öyle bir garip evki demir kapısı var giriyorsun içeri bir bahçesi var ama çatılı bir bahçe ne oluyor amk falan oluyo insan, girişin hemen
sağında da merdivenle aşağıya iniyosun eve girmek için bizde bununla merdivenin başındayız

dedim özür dilerim bir anda sinirledim çünkü tükürüğü hiç sevmem sebebe bak amk çocuğuz işte şimdi sevgilim balgam atıyor neyse çocuk nasıl içinde o kinini diri tuttuysa hala sinirli geldi yüzüme tükürdü kış aylarındaydık uzun kollu vardı üstümde yüzümü sildim benim beynimde fırtınalar koptu baktım bunun yüzüne bağırdım dedim senin a.

okuyan belli etsin ona göre devam edicem beyler...
Trend'e girmişiz beyler teşekkür ederim bu intikam hepimizin...

Devam ediyorum beyler

dedim senin ananı giberim huur çocugu bunların merdiven betondan merdivenden inince biraz düz bir alan var kare şeklinde sonra bir daha sola doğru iniliyor ama o kare alanda çanak anten di demirden
eski büskü şeyler demir ütü masası vb şeyler vardı dediğim gibi bağırdım ve aynı 300 spartalıdaki this is sparta sahnesi gibi mertin karnına bir tekme attım arkası merdiven inişiydi ordan aşağıya düştü ben o tekmeyi attığımda düşüşünün yarısındayken izlemek yerine cs deki gibi elime bıçağı çekip hızlıca olay yerinden uzaklaştım kaçarken bir ses duydum hani klagib garaj katına birisi düşer ve hurdalardan bir ses çıkar tabak çanak sesi o sesleri duydum birde bu huurun bağrışını eve doğru koştum bizim aykut ile doğukan ne olduğunu sordular o sesler neydi dediler ben eve koşar haldeydim hiç cevap vermeden eve rushladım eve girdim ama deli gibi de merak ediyordum yavşağa ne olduğunu camda perdeyi ufak araladım dümdüz bir mahalle düşünün karşılıklı evler var ve mahallenin bittiği çıkmaz sokak olduğunu düşünün ve yolun sonunda bir bina olur 3 katlı bir bina bizim bindaydı orası işte biz 2. katta oturuyoduk yani mahalleyi komple görebiliyodum perde arasından izledim hemen
annesinin sesini ardından ablasının çığlıklarını duydum ağlıyolardı manyak bir gürültü sardı sokağı zırlıyorlardı komşular camlara çıktılar mertin annesi telefonu alıp hastaneyi aradı ambulans arabası geldi merti alıp hastaneye zütürdüler bende ağlamaya başladım çocuğum daha çok korktum öldüğünü düşünmeye başladım akşama doğru babası ile abisi işten dönmüşlerdi kapıda kaldılar giremediler komşular durumu anlattı bunlarında şahini vardı apar topar arabaya atlayıp onlarda hastanenin yolunu tuttu tüm komşular gibi olayın en başında benimde annem vardı oda balkondaydı meraklı kişiler arasın da oda vardı acaba olayı anlatsam nasıl karşılar çok korkuyodum bir keresinde bigibletimi arkadaşıma
vermiştim binsin diye amk ayısı ortadan ikiye büküldü bigiblet 3 yaşta büyüktü benden kalıplıydı 3 tekerlekli bir bigibeltim vardı annem sırf onun için sokağın ortasında belimde oklava bükmüştü amk oklava artık dayak göre göre kerkük yayına dönmüştü arada yamulan tarafıylada dövüp eski haline getiriyordu herneyse bu anılarım aklıma gelince çekindim anlatamadım bu huuru sevmiyodum ama böyle bir şeyinde olmasını hiç istemiyodum bi anlık sinirden yapmıştım günler geçti artık bu amk huuru kendine gelip olanları anlatmış heralde bi akşam annesi babası ailecek kapımıza dayandılar.

Devam edicem beyler biraz belli edin kendinizi gerçekten çocukluk bir anım aklıma geldi öyle yazıyım dedim. Devam edicem hadi up.

babamın mesleği marangozluktu dükkanları vardı amcamla babamın abi kardeş beraber çalışıyorlardı patron amcamdı ortağıda vardı falan filan bunu anlatmamın amacı patron amcam olunca babam biraz rahattı o günde eve erken geldiği günlerden biriydi kapıyı annem açtı adam sesini falan duyunca babamda uzandığı çek yattan kalkıp kapıya yöneldi bende hiç bir şey yokmuş gibi masum rolündeyim mertin babası durumu anlattı abisi bile babasının

arkasında ağlıyordu ki o benimde abimdi mert huur falan ama abisi iyiydi bana çikolata falan alırdı aslında buda kıskançlığın sebeplerinden biriydi her neyse bizimkiler bana döndüler ben zaten kapı çalar çalmaz geliş seslerinden anlamıştım gözüm doluydu dönüp bana baktıkları an ağlamaya başlamıştım salona geçtiler oturup konuştular aile arasına pek bir sorun yoktu zaten mertin babasıda yaşlı bir adamdı babamdan büyüktü ve kafası ebabil kuşu yuvası gibiydi bildiğiniz ortası gel kenarlarında saç var bizimkiler çok özür diledi falan

ama ben ağlamadan duramıyodum beni odaya zütürdü annem onlar konuştular ettiler sonra çıktılar
gittiler tekrar hastaneye bizimkiler bana baya kızmıştı tekrar tekrar kavga etme demeleri üzerine böyle bir şey yapmam çok zor bir duruma sokmuştu bizimkileri ertesi gün yine camdayım sokak artık benim için adriana lima ile evlenme ihtimalim ile eşit durumdaydı camdan milleti izlerken o şahin geldi yanaştı mertlerin evinin önüne merti eve taşıdılar kolu sarılmıştı komşular

camda annem bu sefer balkona çıkmamıştı utanıyordu herkes mertin annesine ne olduğunu olayın nasıl olduğunu sordular çünkü acilen çıkıp gittikleri için kimse bir şey bilmiyordu mertin anneside anlattı bende camı açıp perdenin arkasından dinledim pofuduk yaprak ile bizim oğlan kavga etmişler bizimkini merdivenden aşağı itmiş bunları anlatırken ablanın gözlerinden oğlunu ilk gördüğü anki gibi yaşlar akıyor devam

ediyor anlatmaya ama anlatmayıp evede girebilirdi ama yapamazdı çünkü bizim mahalledeki komşuluk baya kuvvetliydi zaten 2006 yıllarından bahsediyorum o zamanlar neydi harbi be işte abla devam etti mertde merdivenden düşmüş demir ütü masası kolunu kesmiş kolu kopmuş bir vaziyette baygın halde gördük kanrevan içinde yerde yatıyordu dedi ben tekrar ağlamaya başladım annemde ağlıyordu bi o kadarda bana kızgındı ben evden

dışarı çıkamıyordum o sıralarda atariye sarmıştım mario bomberman o eski sumo güreşi oyunu kaykayla muz topladığımız oyunlar hepsini oynuyordum akraba çocukları gelirdide evdeki 2. kolu ona verir bunlarıda bir güzel gibib dururdum baya kasmıştım o sıralar sonra günler haftalar geçti bu amk kolsuzu dışarı çıkmıştı her zamanki normal mert gibiydi ama bilirsiniz kopan kolu yerine diktiklerinde rahat bi 1 yıl geçmesi gerekir aynı işlevi görebilmesi için bu muallakde evde duramamış ablasının annesinin göztimi altında mahallede

takılıyodu bende gibten günler geçirip duruyordum camdan izliyordum sonra bi gün öğlen vakti mertin annesi gelmişti bizim kapıya kapıyı çaldı annem koştu açtı kapıyı annemin yüzü kızardı tabi diyecek bir şeyi yok mertin anneside yapıcak bir şey yok artık olan olmuş kötü üzücü bir durum tabi ama geçti bitti diyor çocuk bunlar diyor gerçekten iyi bir ablaydı
bunları onada yaşatmak istemezdim bi anlık bilinçsiz bir hareketin sonucu yaşanmıştı tüm bunlar ve mertin annesi dediki bırak artık çocuğu oda çıksın oynasın dışarıda düşünsene böyle bir şeyi yaşamış olan çocuk nasıl bir daha kavga eder pofuduk yaprakta iyi bir çocuk sakat bir çocuğa vurmaz bir daha

falan diye annemide bir şekilde teselli etti tamam dedi annem onlarıda bir birine barıştırırız dedi ertesi gün okuldan döndüm yine eskisi gibi dışarı çıkıcaktım bayadır çıkmıyorum gözümde tütüyor dışarı bi çıktım aykut doğukan ve diğer mahalledeki çocuklar kızlar bana çok garip bakıyolardı istenmiyormuşum gibi ve bu zaten çok normaldi dışlanıyordum ama herkeste benden korkuyor amk sonuçta kolkopardık çocuğuz daha aykut ve doğukanla yine biraz biraz konuşmaya başladım eskisi gibi yine muhabbet etmeye başladık mertte zaten 3 4 günde bir çıkıyordu dışarı üçümüz oturduk misket
oynuyoruz o köküyo bu köküyo onun cebine koyuyo derken arkamdan biri seslendi en nefret ettiğim kişinin
sesi beni hiç bu kadar mutlu ediceğini düşünmezdim sesini duyup arkamı döndüm...

ve uzun bi aradan sonra merti tekrar görmüştüm ama boynu omzu kolu sargılıydı sağında annesi solunda ablası vardı gördüğüm anda gözlerim dolmuştu tabi ben sevinmiştim onu gördüğüme ama o dahada nefret etmeye başlamıştı benden ve normal olarak bir insanın kolunu koparırsanız sizden nefret eder amk çocuğun hayatını gibmiştim

elinde bir fırsat olsa beni öldürürdü ama daha kolu bile yoktu amk annesi ve ablası beni onunla barıştırma taraftarındaydılar çünkü bende sinirlenince ortalığın anasını giben bir çocuktum küçükken ve dahada bir birimize zarar vermemizi istemiyorlardı zaten ben çok korkmuştum o zamanlar ve o kadar pişmandımki ben barışmak istiyordum ve her defasında çok çok özür diliyordum oda her defasında ana bacı küfür ediyordu aldırmıyordum sonra mahallenin maskotu oldu herkes onu baştacı yapmış abiler artık ona çoklat alır oldu herkes kartlarda tasolarda miskette falan bilerek merte kökülürlerdi bende tam bir yavşaktım

içimden amk kolsuzu diyip aldırmadan onu kökmeye devam ederdim sonra bi ara yanıma gelip bana dediki tüm mahalle beni seviyor ve senide kimse sevmiyor istemiyolar seni bu mahallede dedi aklımdan diğer kolunuda almak geçti tabikide yapmadım ama çok sinirlenmiştim amk çocuğunun kolu gitmiş hala beni seviyorlar diyor hala kendinin üstte olduğunu gösterme çabasında bir gün annesi evlerine davet etti beni mert ile oynayın beraber dediler o zamanlar onun eski püsküde olsa zamanın iyi bir bilgisayarı vardı

tek koluyla oyun oynardı amk kolsuz noobu bende izlerdim anneside bizi kapı arasından izlerdi herkes tetikte amk oğlunun kolunu alan birisini hala oğlunun yanında barındırıyosun ama kadın böyle yaparak sorunu sorun yaratan ile çözmeye çalıştı aslında sorun yaratan ben değildim sorunun kaynağı bu huurdu ama herkes beni zebani bellemişti artık ne yapsam yaranamazdım her gün bunlara gelip gitmeye başladım yavaş yavaş koluda iyileşiyordu
ve ne kadar nefret etsede bi o kadarda korkuyordu benden kabusu olmuştum gel zaman git zaman doktor kontrolleri falan derken bunun sargısı çıktı baya iyi bir ameliyat geçirmişki elini hissediyor falan açıp kapıyor kavrıyor böyle aylar geçip gitti artık rahat rahat oyun oynaya biliyor bizimle ama tabiki yinede dikkat etmesi gerekiyor o yüzden o mahallenin dikkat edilen çocuğu oldu göz bebeği oldu olursa olsun amk huuru zaten başka bir numarası yoktu bunlarıda ona veren bendim zaten

bi ara yine mahalle maçındayken bu benim yanıma yaklaşıp senin hakkında değişik planlar kuruyorum kafamda dedi çok güzel şeyler düşünüyorum dedi bende yine ne düşünüyosun amk oğlu otur oturduğun yerde işte ne güzel iyileştin her şey yerli yerinde böyle bitecekmi sandın dedi gibtir git dedim devam ettim maça sonra bir kaç gün geçti çok sevdiğimiz bir komşumuz vardı adı güldane abla

çok güzel yemekler yapardı annem bir yere gittiğinde hep onlara giderdim onlarda kalırdım güldane ablanın eşide vardı mustafa abi bunların çocukları olmuyordu o yüzden beni gerçek evlatları gibi severlerdi bir gün yine güldane abladayım annemde geldi akşama doğru güldane abla 5 lira bozuk para verdi dedi git laz bakkaldan 5 tane ekmek al gel dedi bizim mahalledede 2 tane bakkal vardı biri tokatlı diğeri laz güldane ablada odun ekmeğini severdi laz bakkaldan alışveriş yapardı ve laz bakkalda yokuş yukarı olan bir sokak düşündüğümüzde yokuşun tam ortalarındaydı diğer bakkal bizim mahallenin düzlüğünde aldım 5 lira bozuk parayı bahçeye kilitlediğim babamın yeni aldığı bigiblet vardı eski kırılan bigibletimden sonra almıştı

kilidini açtım bigibletin kaburgasına bir tur attırıp tekrar kedi kendine kilitledim kilidi bindim bigiblete gidiyorum mahallenin başına doğru ama bigiblette bi gariplik vardı teker sallanıyordu bakkalada giderken yol hafif yokuş yukarıydı hiç fren sıkmak zorunda kalmadığım için durumuda fark etmemiştim birisi tekerimin bağlı olduğu vidayı gevşetmiş ve frenlerimide gevşetmişti ama bunu o an farkedememiştim

sıcaktan ve betonun üstünde durduğundan her zamanki gibi lastiğinin indiğini düşünerekten sürmeye devam ettim tokatlı abinin bakkalına geldim onu geçtim ve yokuşun başındaydım sonra saldım kendimi yokuş aşağıya frene basa basa inicektim her zamanki gibi ama baktım ki frenler tutmuyor bigiblette hızlanınca gevşek olan teker bir sağa bir sola sallanmaya başladı elimdede demir paralar var ben her frene basmaya çalıştığımda paralar dökülüyor ve yokuş aşağı hızla iniyordum.

Devdıbını yarın sabah yazmaya devam ederim beyler harbi çok yorgunum az yatayım okuyan panpalarım şukunuzu ekgib etmeyin.

Devam ediyorum beyler ayağını lastiğe sürtseydin diyen arkadaşlar var o zamanlar tuvalate annemle zütürüyodu çocuğuz amk indiğim yokuş everest dağı gibi düllüğüne koyam elim ayağım bir birine girdi çocuğuz heyneyse.

ne yapıcağımı bilemiyodum o an aklımdan her şey geçip gidiyordu (bu yokuş fikirtepede bir yerde murat sinamasını bilenler varsa eski 1980 lerdeki bir sinemadır şimdi bit pazarı var tabi yokuşun sonu trafiğe karışıyor ve duramazsam yannanı yiyecek bir pozisyondayım) aklıma hiç bir şey gelmiyordu sadece bigibletin direksyonunu hafifçe yokuşun sağında kalan laz bakkala doğru çevirdim ve belki bir ihtimal orda çarparda yavşlayıp dururum diye düşündüm bakkalın tam önünde kaldırım vardı

ben son hız geliyorum gözünde gözlük hafif kelimsi elinde televizyon kumandası ve gazetesiyle laz bakkal bana baka kaldı yapıcak hiç bir şey yoktu sadece benim gelişimi izliyordu sonra kaldırıma girdim ön teker çarpar çarpmaz havaya uçtum arka kalktı ve bu bakkala giriş kaldırıma çıktıktan sonra merdivenle iniyosunuz beyler yani 1 metre yükseklik vardı yerde beton beybileytlik zemin gibi bigibletten uçtum yere çakıldım betona yapıştım balgam gibi ıspartulayla kazısalar çıkmam tam o sıradada kaldırıma beraber girdiğimiz bigiblet havada 2 3 tur dönüp üzerime düştü benim bedenime göre zaten büyük bir bigibletti altında kaldım laz bakkal koşup kaldırdı evlat napıyon amk başımıza iş açıcan dedi ben kekeliyorum eekkk mmmeğğk diyorum hala nimet düşünüyorum gibcem nerdeyse ölüyodum elimde kalan bir kaç 25 kuruşu verdim diğer bozukluklar yokuşlara dağılmıştı kalkıcak halim yoktu bu olayın sorumlusunun mert olduğunu biliyodum ona olan kinim öfkemle kendimi ayağa attım düşen bozuklukları topladım yokuşun sonuna kadar düşenleri bile topladım seke seke yürüyodum verdim laza paraları aldım 5 ekmeği bigibleti kaldırdım bigibletin direksiyonuna dayana dayana yürüdüm eve beni gören aykut ile doğukan yanıma geldi diğer mahallelide bana kin ve öfke beslesede yine ne olduğunu halimi sordular aykut ile doğukana o çocuk deli dedim kolunu aldım amk pünönönkü hala benimle uğraşıyor bu yavaşa daha ne yapabilirim elimden bir şey gelmiyor amk kolsuzuda nasıl uğraşıyor benimle

yavaş yavaş girdim güldane ablanın bahçesine kedileri kovdum ayağımla iteledim kaçmazdı kediler abla o kadar iyidiki kediler insanlara köleydi o bahçede bigibleti dayadım ablanın bahçesine elimdeki ekmek poşetini kapıya taktım kapıyı çalıp geri döndüm bigibletime abla açtı aldı ekmekleri içeri beni bigibletin başında arkam dönük gördü hadi gel oğlum yemekte hazır dedi dedim abla tamam gelicem şu bigiblette bir kaç sorun var ona bir bakayım dedim tamam dedi girdi içeri hiç alet edavat yok napıcam diye düşündüm güldane ablanın kocası mustafa abide tesisatcıydı dedim bu pünönönkün anahtarı vardır bahçelerindeki kömürlüğe doğru ilerledim ufak kancalı demir bir çubukla kapalı olan kapının çubuğunu yukarı kaldırıp kapıyı açtım içerisi zifiri karanlık havanın aydınlık olmasına rağmen örümcek ağları ile kaplanmış olan kömürlükte ilerledim ve ilerde lampanın yanından sarkan ipe bağlı hani basar açarsınız ya öyle bir lamba vardı bastım açtım aydınlandı alet edevat çantasını gördüm bir kaç zerzavatın arkasında kalıyodu yetişemiyodum tek kolumda karnımda ağrıyodu her yerim tek elle gereksiz eşyaları falan ittim halılar vs.

açtım takım çantasını vanadan tut parke parçasına kadar herşey vardı incin bir adamdı kendisi en altlarda sahibini bekleyen 2 3 anahtarı kavrayıp çıkardım kutudan gittim gevşeyen öntekerimin bağlantı noktasını sıktım babamda marangoz olduğu için dükkanında çok vakit geçirmişliğim var o yüzden bu aletlerle aram iyidir yakınımdır taktım anahtarı çevirdim sıktım frenlerimide sıktım anlardım bigibletten anahtarı yerine bırakıp ışığı kapıyı kapattım kapalı olan ev kapısını tekrar çaldım beni arkadan gören güldane abla bu sefer önden gördü ver gözleri açık kaldı şaşkın bir şekilde bana bakıyodu

ne oldu oğlum bu halin ne diye birazda anne gibi sert bağırarak ama tamamen çağresiz üzüntü dolu bir ses tonuyla sordu dedim laz bakkala bigibletle gidiyodum elimde paralar vardı freni sıkamadım düştüm pek bir şeyim yok içeri gel gir çabuk bakıyım ne olmuş
girdim dirseklerim falan çok ağrıyordu zemine çarptığı için pek bir kanama yoktu çünkü normal bigiblet düşüşü değildi beyler zeminde falan sürtsem amenna ama direk beton zemine düştüm 1 metreden allahtan bir yerim kırılmamıştı sadece çok ağrıyordu

güldane ablada tuttu kolumdan çekiştirdi doktorların yaptığı bir hareket vardı çıkar takmı yaptı naptı amk birden bağırdım kadın aç kapa yaptı beynime dedi bir şeyin yok sadece incilmiş gittim sofraya oturdum güzel bi yemek yedim harkulade yemekler yapardı güldane abla sonra birden annemin olmadığını farketmiştim bakkala giderken gelmişti beraber yiyecektik mustafa abi babam işte ama annem gelmişti ortada yoktu annemi sordum dedi yaptığımız kurabiyeden biraz komşulara zütürmeye gitti gelir şimdi birde annemin çığlığını çekicektim

annemde girdi eve beni gördü üstüm başım incintı zaten kolumuda baş örtüyle omzuma tutturmuştu güldane abla annem çılgına döndü sordu ne oldu diye aynılarını anlattım
normal anne üzüntüleri falan neyse akşam 10 a kadar oturmuştuk eve döndük babam çoktan dönmüştü çekyata uzanmış çekyatın başınada yastığını koymuş yatıyodu klagib yıllardır aynı pozisyon içeri girdim kolum boynumda daha yeni mertin kolu çıkmıştı ve babamda beni bu şekilde görünce birden dona kaldı bir şey diyemedi kanal değiştirdiği kumanda gevşiyen elinden hafifçe kaydı yere düştü pilleri dağıldı bağırdı ne oldu yine kavgamı ettin sıçarıp şarapçanağınıza dedi ben ağlıyodum annem kafamı okşuyodu olan biteni o anlattı babam çok üzülmüştü çünkü bigibleti bana alan o kendisini suçlu hissediyodu böyle pgibolojik şeyler yaşanırken ben mert ile ne halt yiyeceğimi düşünür haldeydim..

ne kadar kolunun kopmasına neden olmuşta olsam, böyle bir şeyi istemediğimi herkes bilirdi
gerçekten çok pişmandım ama bu huur çocuğununda bana karşı öyle bir kini varki
yokuş aşağı indiğimi bildiği halde bigibletimle oynamış dıbına kodumun tek kollu intikamcı yavşağa yaratık gibi geziyor ikimizde mahallenin belalısı haline gelmişiz, ama benim de elimden daha da bir şey gelmez durumundayım sonuçta verebileceğim en büyük zararı vermişim ama bu huurda nasıl bir çocuksa bana zarar vermek istemiyor direk öldürmek istiyor ölmem için geceleri dua ediyordu kesin kürtaj gazisi

her neyse ben bir kaç gün evde yattım tabi atari kolunu bile tutamıyodum, yavşak bana hiç çekilmeyen yattağımdan kalmadığım bir kaç gün hediye etmişti adeta sinirden kuduruyodum, kendimi iyi hissettiğim bir gün tekrar sokağa çıktım doğukanla aykutta zaten biz ikimizin arasında kalmıştı o yüzden hiç biride taraf tutmazdı iyi çocuklardı normalde çocuklar arasında kavga olunca yavşaklar taraf tutardı ama bizimki öyle bir arkadaşlık değildi bir birimizi koruyup kollardık, bana bunu başkası yapsa zütünden kan alırdık ama mert yaptığı için bir şey gelmiyordu ellerinden ikimizide seviyorlardı, kimsenin elinden bir şey gelmezdi bir birimize sataşır dururduk normal çocuklarda değildik amk ben onun kolunu almışım oda bana pkk pususu kurmuş, şeytandık

en sonunda çıktım mahalleye doğukanla aykutun yanına gittim diğer mahalleli çocuklarla misket oynuyolardı bendeki eski çeviklik yok tabi emekli gibi geziyorum, bu yavşak çıkmadımı dışarı dedim yok dedi çıkmadı, en son ne zaman gördünüz dedim, sen bigiblet ile yaralanmış halde eve doğru gittiğin günün öncesi gördük demişti, bunların kapısını çaldım, mertin abisi açmıştı abi nerde mert dedim, ne oldu kardeşim napıcasın dedi dedim dışarı oynamaya çağırıcaktım biliyosun artık o kadar kavga etmiyoruz abi dedim, aferim dedi böyle devam edin
dedim içimden aynen böyle devam edicem her gün bir uzvunu alıcam huurun, sonra onlar 4 5 gündür yoklar pendiğe halamlara gittiler bende evdeyim takılıyorum öyle gel istersen içeri gir oturalım dedi tamam dedim girdim, odadan odaya geçtik bunların bilgisayarının kurulu odaya zütürdü orda oyun oynuyormuş, bu gibimsonik herifte 20 yaşında hala internetten oyun oynuyordu tabi bu yaptığım uzak yorum şimdiki kişiliğime ait o zamanlar hastaydık pc bize göre mükkemel bir icattı atarim ile övünürdümde bu yavşaklarda pc vardı her neyse, oturduk oyun oynuyoruz falan

dedi bir şey içermisin olur abi içelim dedim mutfağa git dolabı aç kapağında meyve suyu var al gel dedi, çıktım odadan kapıyıda kapattım bunların mutfağı arıyorum dediğim gibi bunlarda pek takılmazdım annesi falan mesafemizi korurdu, sonra dolanmaya başladım evde 3 oda bi salondu evleri abisinin kendi odası vardı o odadan çıkmıştım, bir tane kapı gördüm 2. bir oda oraya girdim ranza yatak vardı üstte ablası yatıyordu alttada kendisi bunuda anlamamın nedeni üst ranzanın tavanında yıldızlar falan yapıştırılmıştı duvarda çicek böcek çizimleri vardı,
alttaki yatağın duvarında iste araba resimleri falan bu huurda sokakta araba sesi yapardı zaten ağzından, büyüyüpte babasının şahinini kullanma hayalleri kurardı, oyuncak arabaları falanda vardı zaten düşkündü anlamıştım nasıl bir yavşaklık yapabilirim diye düşünüp duruyodum sonra aklıma..

bu arada yeni bir muhabbet çıkmıştı işte fikirtepe yıkılıcak yenilenicek falan diye bizimkilerde taşınma aşamasındalardı yazmamışım panpalar kusura bakmayın evin bir kaç eşyasını taşımışlardı babamlar bende son vaktilerimi geçiriyodum zaten mahallede ama artık bu mert yavşağına acıma duygumda kalmamıştı bana böyle bir tuzak kurup halasına kaçıp kurtulduğunu sanmıştı en son odasındaydım ne yapıcağımı düşünüyodum ama öyle yok yatağına böcek koyayım gibim sonik intikamlardan değil bi huur çocuğuna baya kıl olmuştum ve yatağının başında su dolu bir pet şişe su dolu birde bir kaç ilaç gördüm iyileşmesi için kullanıyodu heralde diye yorumladım kafamda

bu genellikle yatağında yattıyordu kolundan dolayı çok dinlenmesi gerekiyordu başındada su bulunduruyorlarmış, mertin abisi seslendi pofuduk yaprak hadi oğlum nerdesin dedi, geliyom abi dedim dolaba gittim açtım kapaktan aldım meyva suyunu sonra dolap kapağında çeşitli ilaçlar gördüm ağrı kesicisi ateş düşürücüsü ne bulduysam onlarıda aldım dolaptan çıkarım fiskos masasının altına zulaladım

gittim odaya 2 bardakla abiyle içtik falan yarım saat öyle sırayla takıldık pcde bana öğretiyodu bir kaç bişey falan derken dedim abi tuvaletim geldi, odadan çık koridorun sonunda sağda tuvalet dedi çıktım odadan kapadım kapıyı, fikosun altına zulaladığım ilaçların hepsini aldım zütürdüm yavşağın odasına ilaç kutusundaki hapların yarısını çıkardım dolaptan aldığım ilaçları karışık attım içine kapadım kapağını ilaçları yerine koydum çocuk aklı amk halbuki zeki bir insan anlar başka ilaç koyulduğunu ama böyle bir şey gelmişti aklıma gittim abinin yanına öyle oynadık falan annemin seslendiğini duydum akşam ezanıda okunuyordu

ben gideyim abi dedim sağolasın dedim bir şey değil kardeşim gömüşürük dedii çıktım gittim eve bizimkiler taşınma evresini iyice hızlandırmışlar zaten kış aylarındayız evimiz rütubetli bacadan zift akıyo bildiğin yeni eve taşıyolardı eşyaları o gece bizim evde uyuduki sabah kalktık yine mertsiz bir gündü huur halasında sokak temiz arkadaşlarımla son günlerimi geçiriyodum eşyalarımızında kamyona taşınmasını izliyodum akşama kadar taşıdılar tam akşam vakti olmuştuki

o beyaz şahin soğakın başından sonuna doğru bize doğru geldi yine arabadan indi bu huur annesi ablası babasıyla bizimkiler mahalleliyle vedalaşıyordu artık amcamın arabaya atlayıp gidicektik tüm arkadaşlarımla vedalaştım mertlede vedalaştım ama güler yüzlü davrandım oda beni sinirli bir halde bekliyordu galiba işe yaramadığını falan düşünüyordu planının ama ben onu çoktan diğer tarafa zütürme tuzağımı kurmuştum herkesle vedalaşıp arabaya bindik gerçekten zor bir akşamdı

doğup büyüdüğüm mahalleyi bırakıyordum yeni evimize taşındık eşyalar yerli yerinde değil tabi yataklar açılmıştı sadece akşam olduğu için gelir gelmez yatmıştık ertesi sabah uyandık annemin yeni evde ilk günü ilk günden güldane ablamı özlemişti arayıp onunla konuştu ve güldane abla ona mertin hastaneye kaldırıldığını falan anlatmıştı bende artık pişmanlık bitmişti beni öldürmeye çalışan biriydi sonuçta haketti diye düşünüyordum ama nasıl becerdiğimide bilmiyorum iyi bir iş çıkarmıştım aslında annem sordu ne olduğunu falan hastaneye kaldırılmış dedi sadece bunu biliyormuş

akşama kadar yeni mahalleye alışmaya çalıştım bizimkiler evi toparlarken ben dışarıda maç yapan çocukları izliyodum kaldırımda sonra beni gördüklerinde maçı durdurdular etrafımı sarıp adımı ve yeni taşınıp taşınmadığımı sordular dedim bu mahalleye teni taşındık falan çokda iyi futbol oynardım dıbına koyam aldılar benide maç oynadık akşama kadar akşam eve gittim güldane ablayla konuşuyordu annem eve girdiğim sırada
annemi çekiştirip ne olduğunu soruyodum telefonu kapattıktan sonra anlattı bana mert hastaneye kaldırılmış midesi yıkanmış ölmemiş ucuz atlatmış huur ama bu ona iyi bir ders olmuştur hem kolunu aldım hemde hayatını alıcaktım aslında ama iyi kurtulmuş yaptığımdan tabikide pişmanım sonuçta can almak bu kadar kolay değil ama kendi kendime ilaç kutusuna koyduğum haplar farklıydı diye düşündüm

sonra bu huurun karakteri canlandı gözüme dedim bu annesinden ablasından içmez ilacı oturur kendi içer çünkü etrafına kendini kanıtlama çabasındaydı büyük olduğunu gösterme çabasındaydı hızlıda iyileşmek isteyip belkide 2 3 tane atmıştır oda benim değiştirdiğim zamanamı denkgeldi anlamadım ama bende güzel bir pusu kurmuştum huura zaten biz taşındıktan bir kaç ay sonra onlarda taşınmıştı onuda en son o gece taşınırken gördüm
bir dahada görmedim zaten, amk huuru belki de bir gün karşıma çıkar o zaman plan yapmam direk zütüne sapa sağlam kolumu sokarım.

Mutlu sonmu mutsuz sonmu bilemedim panpalar sanırım ebesi gibilen taraf mert oldu.