Beyler bu akşamlıkta bu kadar dediğim gibi yarın hikayenin sonunu atacam sona yaklaştı hepinize iyi akşamlar rezleri alıın okuduğunuzuda belli edin lütfen

kapıyı çaldık eylül ile el ele annem ve babam bizi
karşıladı ve uzun bir muhabbete daldık annem sordu eylül cevapladı babam sordu cevapladı sorular
ve yanıtlar la dolu bir gece oldu annem eylülü çok sevdi eylülde ailemi sıcak bir ortam vardı tam
istediğim gibi o akşam orda kaldık sabah evimize döndük eylülle ufak atışmalar yapıyorduk
eğleniyorduk gülüyorduk mutluyduk hiç olmadığım kadar hiç yanımda gitmesin istiyordum... artık
değişik aktiviteler peşinde koşmaya başladık ve tatile çıkma kararı aldık hazırlıklar yapıldı güzel bir
tatil merkezinde bir otele yerleştik ben turistlere muhabbet ediyordum eylül turist kızları
kıskanıyordu birbirimize türlü gıcıklıklar yapıyorduk çok eğleniyorduk

tektaşı aldım en güzelini göz zevkimin
doruklarına göre en değerlisini paha da değil gönlümde almıştım hep iç cebimde kalbimin önündeydi
doğru anı bekliyordum. ama bu teklif için önümde daha çok uzun bir zaman vardı. eylülün aile
büyüklerinden biri vefat etmişti eylülün çok sevdiği kanserden ölmüş akciğer kanserinden yani
sigaradan o günden sonra eylülün yanında sigar içmez olmuştum her elimde sigara gördüğünde yüzü
düşmeye başlamıştı haklıydı ama bırakamıyordum ya da bırakmak istemiyordum kime dertler anlatılır
şu dünyada dumanım pus sigaram soğuk dertlerimden içimdeki boşluğu doldurur bazen kime anlatılır
dertler kimseye şu hayatta dert ortağım sigaram bazen yağmurlar beni baştan aşağı ıslatan bazen bir
sarılmak benim dert ortaklarım dertlerimi dindiren.

yine düşünceler girdap oldu
eylülle hep sevgili kalamazdık ona evlenme teklifi etmeliyim diye düşündüm. birazda dünyadan
bahsedelim aşk duvarları kalksın dünyaya bakalım her insanın yüzünde bir maske güler yüzlü gibi
gözüken gerçekler acı verir her maskenin altında bir kin bir öfke türlü oyunlar komplolar düzeni içinde
yaşdıbını sürdüren iyiler kötüler çıkar savaşları ölü bedenler tecavüzler o kadar büyük sıkıntılar var ki
dünyada yürek kaldırmaz en büyük acılar can dayanamaz gerçek dünya bir maskenin altı kin ve öfke
alkolikler eli bıçaklılar. tabi hep bir köşede iyilerde var dünyayı ayakta tutan bu karmaşanın içinde
benim sadece eylüle bağlanmam dünyamın eylül olması gözümün başka hiç bir şey görmemesi işte
ben eski ben değildim aşk böyle bir şey

eylülle tanışmadan önce rahat umursamaz hiç bir şeyi kafama
takmaz bir yapım vardı ya aslında her şeyin farkındaydım farkında olmam benim duygularımı
genişletti sinirlenmenin bir çıkış yolu olmadığını kalp kırmanın sadece beni üzdüğünü çıkar uğruna
savaşmanın sadece canlar yaktığını bir hiç uğruna üzülmenin paha biçilemez göz yaşlarımı elimden
aldığını insanların dünyanın gerçeklerin farkındaydım bana yapılan yanlışlara yanlışla karşılık vermeyi
öğrendim rahattım ben bendim kimseye benzemeye çalışmadım hep kendim oldum kendim istediğim
gibi ama aşk beni bambaşka birine çevirdi ellerimde yaralar ve diş izleri ben gerçek ben değildim

tüm kötü duyguları yazsam hepsinin bin beterini hissetmiştim bu aldığım en büyük yara içten içe
kanayan zamana bırakmaya karar verdim belki pişman olur döner bana diye o gitmişti kendimi alkole
vurdum sokaklarda sızdım hiç eve gitmedim onu hatırlamamak için gerçi hiç aklımdan çıkmıyordu
kafama duvarlar vurdum saatlerce alnımdan süzülen kanlar aldırış etmeden günler birbirini
kovalıyordu duş bile almıyordum hani o sokaklardaki insanlardan bahsetmiştim hepsinden bin
beterdim telefonu fırlattım denize ayakkabılarımı da attım yalın ayak sokaklarda geceleri soğuk
banklarda uyudum intiharın eşiğine gelmiştim ailemin yanına gittim silahı alacaktım babam engel
oldu bana fiske vurmayan adam en büyük dayağı atmıştı bana ağzım yüzüm perişan kendime gelmem
için... hastaneye zütürdüler yaralarım için en büyük yaram kalbimdeydi tedavisi yok ki son bir kez
eylül ile konuşacaktım aradan iki hafta geçmişti yüzüm tanınmayacak haldeydi yarısı pansuman duş
aldım tertemiz giyindim eylülün yanına gideceğim için belki barışır benle gittim konuşmak istemedi
yüzümün halini bile sormadı sadece git dedi işte o an hayat benim düşmanım oldu..

Yaşıyosanız haber verinde partları atayım

kibar bir dille gibtir çektim anlayışla karşılamadı daha çok laubali oldu yanından kalkmaya
yeltendim bileğimden tuttu oturttu ve bu anı eylül gördü eylülün gözleri dolmuştu bu ilk defa
oluyordu eylül yanımıza gelip çantasını alıp çıktı tek kelime etmeden beni dinlemeden öylece
gitti peşinden gitmek için ayağa kalktım o huur yine bileğimden tuttu sert bir hareketle
bileğimi çektim cebimden cüzdanı çıkarttım hesabı ödeyecektim yüz lira da o huurnun
göğüslerine sıkıştırdım herkesin gözü önünde arkamdan küfürler yağdırdı ama o utanç ona
yeterdi eylül arabanın yanında bir banka sessiz ağlıyordu saçları yüzünü kapatmış oda
biliyordu benim böyle bir şey yapmayacağımı

Guzel hikaye sukulamdan olmaz

sonuç alamayınca arkadaşlarını buldum
telefon numarasını aldım ve aradım. sakin bir ses tonuyla ama içten içe ses tellerimi titreten
öfkeyle yalanlar tekerlemesi kurarak nerde olduğunu öğrendim. ufak bir mekandı içeri girdim
mimiklerim öfkemi dışarı sunuyordu. içeri girer girmez göz göze geldik ufak bir el hareketi
ile dışarı çağırdım telefonum susmuyordu eylül arıyordu devamlı telefonu kapattım. bin geldi
yanıma tek bir kelime bile etmeden çenesinin altına yumruk attım yere yığıldı beyaz
gömleğinin açık yakasını avuçladım acıma duygum yoktu seri yumruklar atıyordum yüzü
parke taşları ile yumruklarım arasında gidip geliyordu sonra arkamda soğuk bir acı
uyandığımda hastanede yatıyordum elimde ve kafamda sargı bezi ne oldu diye düşünüyorum
binin arkadaşları kafamda şişe kırmış varla yok arası gidip geliyorum o an aklıma eylül geldi.
telefonu açtım mesaj yoğunluğundan telefon kasmıştı . eylülü aradım kaldığım hastaneyi
söyledim. 1 saat geçti eylül geldi bende hastaneden çıkış işlemlerini halletmiştim. eylül
kafamı görünce .ne oldu, kim yaptı ve daha binlerce soru sordu benim hiçbirini cevaplamaya
halim yoktu

Adam Recaizade Mahmut Ekrem çiktı

yine kendi evimize döndük eylül zar zor izin aldı ciks hayatımız çok yoğun
değildi haftada bir kere yada iki kere bazen de hiç... yine bir akşam her zaman ki bara gittik
yaz dolayısı ile daha da kalabalık daha da eğlenceli sahte kahkahalar gerçek gözyaşları
çılgınca dans edenler . ben derinde dinlerim içimi müziği takmam eylül kafasını yaslar
göğsüme kalp atışlarımı dinler yudumlarız votkalarımızı ben sek içerim az içerim içimi yakar
boğazımdan ciğerlerimi... sigarayı peş peşe yakarım eylül kızar çok içme diye tabutuma bir
çivi daha derim tebessümle ,fısıltıyla... eylül tuvalete gitmek için kalktı o akşam. gitmesiyle
sol köşedeki kız grubunun içinde saçları beline kadar uzanan uzun boylu mini etekli bir kız
yanıma geldi elini uzattı bende oturduğum yerden ona bakıyordum anlamsız bakışlarla ben
elimi uzatmayınca elimi havada mı bırakacaksınız dedi serzenişle hayır dedim indirebilirsiniz
elinizi sıkmayacağım hemen eylülün yerine oturdu hiç yüz vermedim düşünmedim bile..

ben artık eylüle ailesiyle tanışmak istediğimi söylemeyi düşünüyordum ve
söyledim eylül her zaman ki gibi anlayışla karşıladı ve biraz zaman istedi ailesi ile konuşmak
için.. her şey çok güzel ilerliyor değil mi keşke hikayenin sonunda da öyle olsa ama her şey
istediğimiz gibi olmuyor dünya kerhanesinde hep birileri birilerini gibiyor... yaza girmiştik
eylül uzun bir tatile çıkmıştı okuldan. ailesi ile tanışmak için eylülün memleketine gittik
yüksek dağlar gökyüzüne meydan okuyan yeşilin hiç görmediğim tonları kuş seslerini hiç bu
denli güzel duymadığım cıvıltıları dar nehrin köprüleri ahşap, sarmaşıklar sarmış ayaklarını
göğe yükselen... taş duvarlar sırtını yasladığında hararetini alan toprak yollar yoktu
saydıklarımdan hiç biri yoktu istanbul a gitmiştik beton dünyasının hoş bir semtine

insan evrimleşirken toplum içinde evrimleştiği için amigdala da ego da sosyal alana evrimlesmistir birinin seni aldatması ve ya bacagına mermi yemen aynı türden acıya sebep olur

ama çok seviyordu beni hiç olmadığı
kadar... kıskanıyordu yaşananları anlatım kızın huur olduğunu zorla yanıma oturduğunu
sarıldı bana sulu gözlerle.. o akşamda öyle geçti. evimde televizyon yok televizyonu hiç
sevmem zaman kaybı yüzlerce kitabım var boş kaldıkça kitap okurum eylülde çok sever kitap
okumayı evde çokta vakit geçirmem aslında hiç arkadaşım yok bir kaç çocukluk arkadaşım
dışında ama çok tanıdık var faydası olmasa da. gezmeyi severim doğayı severim yemek
yapmayı severim vakit buldukça .eylül ile satranç oynarız bilerek yenilirim kıyamam ki ben
ona ,gülsün diye kırk takla atarım bilirim o ağlarsa bende ağlarım dayanamam.

kördüğümlerim sökülüyordu yavaş canımı yakarak tırnaklarım kanıyordu ama her şeye değer diye
düşünüyordum gerçekten değer miydi ... en yakın zamanda hayallerimi gerçekleştirmek istiyordum ilk
işim güzel bir yüzük almamdı çok pahalı değil normal bir şey . eylüle her baktığımda yüzümde güller
açıyordu artık bir sevgiliden öte hayat parçam evleneceğim kadın olarak bakıyordum ona, daha kibar
daha samimi daha içten yanaşıyordum onunda hoşuna gidiyordu... eylülün en çok saçlarını severdim
kokusunu o hafif kabarıklığını küt kısa bir saç çok seviyordum onun bu halini. her seferinde de
söylüyordum ellerimle saçlarını dağıtıyordum kızıyordu her seferde peşinden tatlı bir gülücükle her
kavgamız gülücüklerle bitiyordu ne kadar ciddi olsak da..

diz
çöktüm yüzüğü aldım elime baktım uzunca eylülde hiç konuşmuyordu bende o ana kadar hiç yüzüne
bakamadım . ta ki yüzüğü uzatana kadar baktım gözlerine yüzü gülmüyordu yüzü hiç olmadığı kadar
solgun gözleri bitkin hissiz yavaş nefes alışlarla bana bakıyordu boşluğa bakar gibi şaşkındım yüzük
elimde havada öylece bir sokak lambasının altında. ne oluyordu Allah ım diyordum eylül dedim
gözlerim ağlak cevap vermedi eylül dedim gittikçe incelen sesim ile boğazım düğümlenmiş son kez
eylül dedim hayatımın en mutlu anı acılarla buluşmuştu eylül önümde bayıldı o an yere yığıldı zor
tuttum kollarımın arasına düştü yüzük karanlıklara kavuştu ben anlamsızlığa.

Ben varim

eve gittik eylüle her şeyi anlattım . uzun uzun sarıldık ve uyuya kalmışız sabah
uyandık koyun koyuna . içimdeki huzur o his sevdiğin kadınla birlikte uyanmak paha
biçilebilir mi kafamda ince bir sızı vardı kahvaltı hazırladım eylül uyandı ilk cümlesi ufuk
seni seviyorum oldu o an kendimden geçtim tüm acılarım dindi kelimelerim yetmez o
mutluğu anlatmaya kalbim hızlanmıştı dudaklarım sadece bende seni diyebildi .bende seni ne
dedi gülücükler saçan mimikleri ile seviyorum dedim en içten en kalpten sarıldık kokusunu
içime çektim en değerlim. sabah güneşi bize ayak uydurmuş ışıklar saçıyordu cenkten haber
almadım bir daha hayatımız daha da güzelleşti eylül yanıma taşınma kararı aldı ailesinden
gizli aynı evde yaşayacaktık. günler geçti eylül yanıma taşındı ilk gecemiz sadece sarıldık
saatlerce sevgi cümlelerim yetmez olmuştu cinsel hayatımız sadece öpüşmekten ibaretti ben
ona dokunmaya bile kıyamıyordum ki kollarımda uyudu yine uykulu gözlerle onu izledim ve
sonra dalmışım güzel gözlere bakarken güzel düşlere.

bazen sokağa çıkıyorum
insanları izliyorum kilometrelerce yürüyorum bir köşede sızmış olanlar , sahte kahkahalar, deniz
kenarında güneşin harap ettiği solgun banklara oturmuş yalnız insanlar, engelliler, ayağı olmayan
tekerlekli sandalyeye mahkum yaşayanlar, yetim olanlar, okul okumayanlar, serseriler, sefiller ,
hırsızlar görüyordum yollarda hiç kimse hak etmiyor ki fakir yaşamayı bir yudum ekmeğe muhtaç
olmayı kim hırsız olmak ister neden hırsızlık yapılır zevk için mi annesi hasta yatağında baba yok ki
başlarında ne yapsın çocuk hırssızlık mı yapsın dediğim gibi hayat acımasız. çok acımasız devlerin
ayakları altında ezilen canlar benimde canım yanar kimin elinden ne gelir bende eylüle bunları
anlatırdım bazen. zor nedir, hayat nedir anlatırdım saatlerce o dinlerdi düşüncelerime hayran gibi
bakardı