Anlıyorum

Kimleri yok ediyor bu meret. Atsan atılmıyor satsan satılmıyor. Geçmiyor tam 15 ay oldu. Bazen hafifliyor ama tekrar başlıyor bu sancı. O'nun olduğu rüyalar görüyorum hiç uyanmak istemiyorum, uyandigim için küfürler ediyorum kendime. Çünkü o'nu görebildiğim tek yer rüyalar. Gerçi kendisinide görüyorum azda olsa ama yuzume bile bakmiyor halbuki ne kadar heyecanlanirdi beni görünce... gözleri parlardi, buluşalım diye ısrar ederdi ama ben sallardim hep bahane bulur gitmezdim yanına. Ne essekmisim... hep bagirirdim ona oda aglardi... ne vicdansizmisim ben ona karşı ne insafsizmisim. Keşke dönse yine keske eskisi gibi olsak. Ama mutlaka vardır biri hayatında, benim yerimi almıştır biri. Kim o acaba? Hangi şanslı adam onun mesajlarıyla uyuyor onun sesini duyarak uyanıyor... icim yaniyor amina koyim... hibirsey derman olmuyor bu derde hiçbirşey mutlu etmiyor beni. Özlüyorum o'nu, onunla geçen günlerimi, sabaha kadar konusmalarimizi, hiç olmadık yerlerde beni aramasını, kokusunu, bana yazdığı notları... HERSEYINI ÇOK OZLEDIM. SENI HALA SEVIYORUM ELIFIMMM...