Bilemiyorum. Mesleğimden dolayı, hala çocuk kitapları okuyup çizgi diziler izliyorum. içimde ki çocuğu Yaşatmam gerekiyor çünkü. uzun zaman önce aşık oldum onu sevdiğimi göstermek için kollarımı vaar gücümle açıp ahha işte bukadar seviyorum seni derdim. Çocuk değildim ama ilişkide çocuk olmam gerekiyordu.. Sonra ne mi oldu ? Salak, tozlu narkoz kokan bir hastane odasında aldattı, ağlattı beni.. Oysa ben onun için tüm attalara çıkmaya hazırdım. Bu olan bitenler beni yalnız, taş kalpli kör biri yaptım..
Dinlediğiniz için teşekkür ederim. Hepinizi seviyorum..

Edit; Size büyük bir sırrımı vereceğim. ilkokulda tüm arkadaşlarım asker, polis doktor olmak isterdi.. Ben palyaço olmak istediğimi söylerdim. Şuan mesleğine en yakın kişi benim. ha neden olmak istedim çünkü gözlerimin güzelliğinden bahseden ilk kişiydi bir palyaço. .

Kim okuyacak bunları mq

Belanı mı arıyorsun amk keşke aciksüel olsaydım

Palyaço musun lan muallak karşıma çıkma sümsüğü yersin

aşık olma gardeşim boşver. sonu hep aynı. hikayelerin gidişatı farklı.

senin gibi kişilerin değeri bilinmez panpa, asıl yaşayan sensin, ben böyle birini tanısam bırakmazdım

Ben yalnız çalışıyorum beyler.

Değişik bir ruh haline soktun

Adamsín

palyaço ya en yakın meslek ne aq nesin lan sen

Palyacoyum soruları alayım madem

kaç kişiyi öldürdüm düşlerimde
kaç kilo çekerdi yalnızlık
kaç kere ezildim altında
yaz yağmurlarının

belki de palyaçolar ağlardı pazartesi sabahları
her sirk geldiğinde ağlamaklı olurduk
hep ağlamaklı olurduk gülünecek halimize

kim sevmezdi çiçekleri filan
”ben sevmezdim” dedim, “yalan” dedi

bunu palyaço söyledi,
palyaço söyledi ben yazdım
yazdım, yazmasam ağlayacaktım

herkes ağlarmış biraz, ben de ağladım
sırf bu yüzden mi ağladım
alçaklık gibi bir şey oldu bu biraz

Bu da Turgut Uyar'dan gelsin