Uzun Hikaye (ilk gece)

Gelişimize açtık pankartları.. artık herkes tanıyordu bizi maskelerimizden..
'Sen ve ben'..
yeniden inşa ettin evimizi.. kızdın yardım etmeyip seyrettiğim için.. gülümsedim.. mutlu görünüyordun.. bananeydi..
Güneşli bi gündü ve herşey çok güzel görünüyordu.. çok yürüdük, çok dans ettik, çok eğlendik, çok eylemdik.. çok iç'tik.. çok yorgunduk, çünkü başarmıştık...
Gece doğdu..
evimizin fermuarını açtım.. 'içerine' baktım.. tanıdıktı.. önceki hayatımdaki köpek uyandı, kokusunu aldı işinin henüz bitmemişliğinin.. içimden bi ses "buraya tekrar geleceksin" dedi.. ama olaki gelemezsen.. o tanıdıklığı anılayıp zihnime, "uzan" dedim, tadını çıkar bu mutluluktan..
organizasyon rezaletleri içerikli gün kritikleri, zafer sarhoşluğunun devrilmeleri, arkadaşlarının çirkin teklifleri derken.. gece bizim evin kapı önünde sürerken.. çok geçmeden uyku faturası geldi.. herkes çadırına gitti.. çünkü uyku, ödenmesi gereken bir borçtur yorgunluğa..
Nihayet sende uzandın.. yıldızları seyretmek için organize olduk hemen..
sigara, kültablası, çakmak, bira, pike, müzik, şişme yataklar, çadır, 'sen ve ben'..
Ulan ziyaa )..
Yıldızlar saklanmıştı şehir ışıklarından.. onlar da bi festival çadırına saklanmış gibi yoktular.. "burda olmaz yarış falan" dedin.. "çok ışık var".. devam edemedik.. hala seni yeniyordum istemeyerek.. skor dört bire asılı kalmıştı çatında.. oysa öne geçmeliydin.. yenmeliydin.. yüzünde beni alt etmişliğin gülümsemesini görmek istiyordum ama ışıklar peşimizi bırakmıyordu.. kapımızı kapadık gökyüzümüze.. sırtımı döndüm.. yüzümde şapşal bi gülümsemeyle uykuma yeltendim..
"Bana dön" dedin beni çevirip.. "yaklaş biraz!".. kanadını açtın kolunun.. başımı omzuna koydun.. daha güzel olamazdı başım.. sarılttın kendine beni.. "hah şööylee".. dedin..
Boşta kalan elin, çenemi kaldırdı kendine..
gece çok güzel görünüyordu çünkü güneş sendin..
Bilseydin saniyeler içinde aklımdan geçen ihtimallerin romanını, okumaya yorulurdun..
içimden bir his "üzüleceksin" dedi.. çok gevezeydi.. bu kadar sevmek boşa değil !.. içimdeki hisler, sesler hiç susmuyordu sen gözlerimdeyken..
Beni öptün..
Küçücük.. sıcacık.. yüz yıllardır tanıdık..
"Dur" dedim.. "bu olmamalı".. "biliyorsun"..
(korkunç güzeldi.. bu çok korkunçtu.. buna karşı koyamazdım)
"Hayır" dedin ve yine öptün..
uzunca.. sıcacık.. bin yıllardır tanıdık..
Sen 'o'ydun..
Ne varsa çıkardık üzerimizden, içimizden, sözlerimizden..
Korkunç güzeldi..
"Bu neden daha önce olmadı ?"
"Çünkü" dedim,
"Sen yanlış ben'e gittin dıbına koduum"..
"Olması gereken bi türlü olamadığından..
Aslında taa en başından"..
Artık Büyü! lendik...

Uzun Hikaye (güneş doğmadı)

Eylem mecburdu !
Sabah topluca çıktık evinden.
Gün güneşliydi ama herşey ne kadar kötü görünüyordu..
Bu ağrılar ?
Kanıyordum, lanet olsun !
Yıldızlar bir daha ne zaman kayacak ? Peki yarışı kim kazanacaktı ?
içimdeki mutsuzluğu, sarhoşluğun dün geceden kalmışlığına vermiştim ama
'içimde bi yerler seninle dün gecede kalmış'lığından ayrılmak istemiyordu.
Daha 10'a çok vardı... Bu, yıldızları saymamız gerektiğine işaretti oysa..
bu sefer yenmeyecektim, söz!
Kanıyordum, lanet olsun !
Dağa çıktık. Eylemdik. Dağdan kalktık. Organize olduk bi huzur kampı haketmişliğimize, hatırlıyorum. Birlikte uyusak ne güzel olurdu kimbilir ? Çadırım büyük ve ağırdı, valizimle beraber koyacak yer yoktu arabalarda.. Sorundum.. evine bıraktık herşeyimi, nasılsa birinizin yanına sığardım. Şişme yatağımı yanıma alırsam o biri sen olabilirmişsin hem !.. Güçlerimizi, birlikte, birleştirerek )...
Elbette alırdım.. Aldım.. o biri sen oldun..
Evimizi inşa ettik birlikte ama çatısına üşendin..
yedik içtik eğlendik, hatırlıyorum.. Uykuya borçluyduk.. herkes dağıldı.. uzandık evimize.. sırtımı döndüm.. "bu yatağı ne iyi düş'ün-dük"dedin..
kanıyordum lanet olsun !
Sabaha karşı üşüdüm çatısızlıktan.. sana sığındım sarılıp, yetmedin.. "kalk" dedim, "tak şunu, dondum"... sabahın altısındaydın, üşenmedin, yaptın.. artık sıcaktı.. bahanesizdim sarılmaya.. halbuki gece sarılmıştık bi ara, öneki hayatımdaki köpek biliyordu yerini..ne güzeldi kokun.. korkunç güzeldi kokun..ne kadar tanıdık içime.. bu kadar sevmek boşa değil !.
Sonra daha da sabah oldu, sonra herkes uyandı gürultüsüne, sonra uyandık herkesin gürültüsüne..
Sonra kalabalıklaştık..
Sonra bi kadın geldi.. bir ben daha..
sonra denize gittik.. kıskandım.. neden ?
kanıyordum lanet olsun !
Sonra oyunlar oynadık, sonra kavgalar ettik, sonra taraflar tuttuk, farklı taraflardaydık, başka yerlerinden bakıyorduk herşeye.. bahaneye ihtiyacın vardı.. sonra ben yatağımıza gitiim, sen ise o'na..
Sabahın beşini hatırlıyorum.. uyuyamayışımı.. dışarda voltalarken içtiğim sigarayı hatırlıyorum, kayan yıldızı.. başkasının evinin önünde duran ayakkabılarını hatırlıyorum ve içime tepeden tırnağa dolan gitme isteğimi..
Olması gereken bi türlü olamadığından,
Aslı'nda taa en başından...
Ayrı'ldık hoşçakal kadar !
Geceden, kamptan, valizim ve ben, son kez evinden..