ağlıyorum şu an orospu çocukları

eski zamanların birinde bir tane orta yaşlarda kadın varmış. birde minik bebeği... kadının o civarlarda başka kimi kimsesi yokmuşki. habire canı sıkılıyor yapacak bişeyler bulmaya çalışıyor gözleri hep yanında birilerini arıyormuş.

günlerden bir gün kadın yolda yürürken caminin kenarında dolaşan bi gelincik görmüş. günah diyerek yolun kavşağına çimlere salmış onu. sonra bakmış pek tatlı bişey. almış ve eve zütürmüş onu. sonra eve giderken mahellede ona herkes garip garip bakmış.e bu kadının elinde taşıdığı kedi değil köpek değil. gelinciğin teki,, evde baslenirmi bu hayvan demişler. kadın dinlememiş eve zütürmüş.

uzun bi zaman birlikte mutlu hayatlarını sürmüşler. kadın gelinciğin her gün karnını doyuruyor,ona gözü gibi bakıyordu. kadının 2. bebeğiydi adeta... lanet buya. derken bir gün kadın kasabaya inecekmiş. bebek uyuyor diye yanına almaya kıyamamış. çıkmış dışarı,, kasabanın ortalarına gelmişken kadın bir telaşla geri dönmüş ya gelincik bebeğime bişey yaparsa diye..

eve gelmiş ve kapıyı açmış bir hışımla. gelinciği ağzı kanlar içinde kapının önünde duruken gördüğünde haykırmaya başlamış.ve yerden eline aldığı koca bi taşı gelinciğin kafasına atmış. gelincik yerde acı içinde kıvranırken kadın bebeğin yanına koşmuş. oysaki bebeği hala yaşıyor.ve yerde kanlar içinde bi yılan duruyordu. kadın gelinciğin ağzındaki kanların sebebini anlamış.ama her şey için çok geçti. gelincik yaptığı iyiliğin sonunu kötülükle bularak can vermişti.

:((((((((((