Sonra ne oluyor biliyormusun ? Geçiyor. Bir zamanlar uğruna dünyayı karşına alabileceğin insan , yabancılaşıyor sana... Adım adım uzaklaşıyorsun... Kör olsa yatalak olsa , bacaklarını kaybetse vazgeçemeyeceğin insanın buna hiç değmediğini farkediyorsun... Bir an geliyor birşeyler kırılıyor içinde , birşeyler dökülüyor... Sonra ne oluyor biliyormusun ? Ölmeye gidiyoruz diyerek elini tutsa , tereddütsüz gideceğin bu insanı hayretle izliyorsun... Usul usul ağlıyorsun bir yerlerde , gidişine değil haketmeyişine... Bir an geliyor dayanamıyorsun. Sonra ne oluyor biliyormusun ? ip kopuyor en sağlam yerinden. En güvendiğin kişinin bıçak izi kalıyor sırtında... Kelimelerle anlatılmayacak kadar sarsılıyor hayallerin. Grileşiyorsun. Oysa biraz umudun olsa, Cinayet işlerdin uğruna. Bu kadar çok düşmüş olmasaydın , daha güçlü kalkardın ayağa... Biliyorsun. Çaresi yok , en çok buna yanıyorsun. Sonra ne oluyor biliyormusun ? Anlıyorsun. Korkuyorsun. Öyle çok yormuş oluyor ki seni , Ve öyle eksiltmiş, Masumiyetine ateş edilmiş gibi hissediyorsun. Kimse onu senin kadar sevemez. Vazgeçerken, En çokta buna üzülüyorsun... Sonra ne oluyor biliyormusun ? Aklına gelişi azalıyor gün geçtikçe , O kadar büyük bir acıya alışıyorsun ki insanlar seni gün geçtikçe duygusuz sanıyor, Güvenemiyorsun kimseye , yaşadığın acıyı tekrar yaşama korkusu sarıyor içini ve bunu kimseye anlatamıyorsun... Sonra , sonra alışıyorsun , çünkü yaşıyorsun , mecbursun...