99 depremini yaşamayan liseliler dalga geçmesin

çadırda yattım la bi gün ne biçim sallanıyordu amk

@1 nasıldı biz ist.da değildik

1999 da döl olanlar dalga geçiyo dıbına kodumuunun liselileri gebersinler hepsi

@1 okul bahçesinde yattığım günleri unutmadım bin, duygulandırdın beni.

fiat tempra'da 6-7 kişi uyuduğumuzu hatırlarım lan

@1 eyvallah duyarlı reyiz verdim şukunu, yok @enkaz altı, yok @deprem, @cehennem yazan liseliler, 99 da zigot değil de insan olsaydınız görürdüm zütünüzdeki yusufçukları

bu yazıdan sonra ben dalgayı bırakırım arkadaş!

içim sızladığı için verdim eksini

haklısın panpa , şimdi taşak geçenler o zaman çocuk beziyle geziyordu amk

99 depreminin ardından 12 kasım depremini yaşamış biri olarak bu artcı depremler bile çok korkutuyor beni, insanların yaşadığı acılar geliyor gözümün önüne ama şimdi bakıyorum binler daşak geçiyo. yazık lan!!

(bkz: is there anybody out there)

"sesimi duyan var mı?"

amk yine hatırladım yine tüylerim diken diken oldu...

ne geceydi be;
-burası taşak amacıyla yazılmamıştır- rtl televizyonu vardı kablolu tv'de magazin programı vardı yaşım 14 izlemişim 31 çekip yatmışım.. gece saat 03:02'de daha önce hayatımda yaşamadığım birşey oldu, duvarlar üzerime geliyor ayağa kalkmanın imkanı yok... babam beni koruma telaşında can havliyle açmış odamın kapısını "oğlum kooooşşş" diye bağırıyor..
sitenin bahçesine iniyoruz, herkes don gömlek atmış kendisini... şok atlatılıyor bu sefer haberler geliyor.. adapazarı dümdüz, kocaeli dümdüz... bu nedir diyorum çocuk aklımla bu nedir?...
güneş doğuyor, doğmadan önce fırından sıcak ekmek alıyoruz açlığımızı bastırmak için...
öğle saatlerinde cesaretle eve giriyoruz televizyonu açıyorum

ve tek ses;

"sesimi duyan var mı?" ...

çocuk beynime mıh gibi kazınıyor...

fenaydı be panpalar

harbi lan biz minübüste yatıyorduk ama halimize şükür ginede evleri yıkılanlar falan oldu

teyzem istanbuldaydı o kaosu bende yaşadım sizin kadar değil ama. allah bu ülkeye o günleri bidaha yaşatmasın

dıbına koyim kaç gün dayıma ulaşamamıştık adam gölcükte, anasını gibtiğim liselileri bilmezler o günleri

haberleri izlerken stüdyonun kameranın kadrajından çıktığı an hala aklımda amk.

not: tv bahçedeydi

Ben Adapazarındaydım 3 gün sokakta yatmıştık geri dönerken enkazlardan gelen ceset kokusunu ömrüm boyunca unutmam beyler... adam haklı

çocukların ellerinde püskevitler...

@94 ne huur çocuğusun ağlıyorum lan. resmen damlıyor göz yaşları klavyeye.

beyler :(