1. 26.
    0
    @57 99 depreminde ne yaşadın panpa sen böyle
    ···
  2. 27.
    0
    @1 pgibopat oldum manyak oldum deprem yüzünden, hala fener, düdük,takım taklavat ile yatıyorum,her gece yatarken giysilerim başucumda,her girdiğim mekanda kapıları pencereleri sayıyorum, çantamda sürekli ip,ateş yakacak malzeme, fener taşıyorum.
    ···
  3. 28.
    0
    up up up
    ···
  4. 29.
    0
    @54 panpa @49 net bir şekilde görmüş
    ···
  5. 30.
    0
    @59 12 kasım depreminde komşumuzun oğlu boluda üniversite okuyordu ve sonrasını düşün işte
    @60 aynen öyle kardeşim
    ···
  6. 31.
    0
    up up up
    ···
  7. 32.
    0
    up up up
    ···
  8. 33.
    0
    dedem uyanıkken yakalanmış.
    ateş topunu oda görmüş
    ···
  9. 34.
    0
    @1 hatırlatmıyaydın iyiydi
    ···
  10. 35.
    0
    up up up
    ···
  11. 36.
    0
    o değilde o gece gök yüzünde ki yıldız sayısını ömrü hayatım boyunca hiç görmemiştim neydi o öyle ya milyonlaraca yıldız vardı gök yüzünde her sn ye bir tane yıldız kayıyordu
    ···
  12. 37.
    0
    antepte gibi daşşağa yayıp yatıyorduk valla. sabah tv de gördüm lan çok kötüydü
    ···
  13. 38.
    0
    unutamaz insan o anı yaşamışsa
    ···
  14. 39.
    0
    up up up
    ···
  15. 40.
    0
    up up up
    ···
  16. 41.
    0
    @81 ışığı bende gördüm ya bembeyaz bişeydi ya
    ···
  17. 42.
    0
    @71 panpa o piskoloji hiç bi yerde yok zaten. evimiz allaha şükür yıkılmamıştı ama evin önünde büyük bi çadırda 6-7aile vardı. yarısı annesini babasını colugunu cocugunu arıyor bazıları umutsuzsa enkazı kaldırmaya calışıyordu. hele bir süre sonra etrafa yayılan kokulardan durulmaz olmaya başlamıştı. sürekli ağlayanlar hiç konusmayanlar tabiri caizse kafayı yiyenler olmuştu allah düşmanın başına vermesin o olayı
    ···
  18. 43.
    0
    istanbul'da yaşadık. depremle gelen kuvvetli uğultu hala kulaklarımda. sonra dışarı çıktık, her yer karanlık oldu..
    sonra sabah oldu bi şekilde. işte cehennem o zaman başladı..
    gölcük'e gittik apar topar, annem sürekli ağlıyordu-hiç bişey bilmemesine rağmen sadece hissediyordu..
    dayımın evine doğru yol almaya başladık, dayımın evinin önüne geldiğimzde ev yoktu.. yerinde beton yığınları, yığınların altında dayım-yengem ve kuzenim..
    garip bir koku vardı havada. tanımlayamıyordum o kokuyu; meğer ölü kokusuymuş.. ölü kokusunu tarif et deseniz çok rahat tarif edebilirim.
    biz 3 deprem şehiti verdik, 1 tanesi daha 3 yaşındaydı..
    ···
  19. 44.
    0
    atakoy 5. kisimda arkadasta kaldim 12. katta ev amk. saat 02:30 gibi kalktim usudum diye feci bi ruzgar vardi ustume battaniye aldim tekrar yattim dalamadim tabi 3 de bi daha uyandim bu seferde terlemisim amk baktim perde kipirdamiyo tam balkon kapisina bakiyodum. tekrar yattim amk 5 dakka sonra alttan sanki bisey vurdu kanepeden yere dusmustum amk. cok net hatirliyorum o duvarlar begib gibi sallaniyodu gormesem bi binanin o kadar esneyebilecegine asla inanmazdim o derece. arkadasin piskopat annesi assagi bakiyo inelim diyoruz durun cocuklar panik yapmayin 5. kisimda butun evlerin onunde genis otoparklar vardir amk millet cil yavrusu gibi kosturuyo otoparklar 10 dakkada bosaldi kacan kacana. en son artik bizde cikiyoruz kapidan adimimi attim bi daha sallamaya basladi amkoduum. kostura kostura indik assagi gece disarida gecti atakoy 5. kisim camiinin orda bi park var oraya gittik komsularla beraber. ertesi gunde daha enteresan bisey oldu. 12. kata cikmadik bu sefer komsuya girdik cay icelim iki lokma bisiler yiyelim diye 3. kat falan. oturuyoruz salonda ayni anda herkesi elektrik carpti beyler bi artci daha salladi. artci olabilir sallanirsin da o elektrik neyin nesiydi bilmiyorum bildigin carpildik amk herkes ayni anda zipladi koltuklardan birbirimize bakiyoruz mal gibi. cok zor gunlerdi amk olu gibiciler yine vardi her zaman oldugu gibi enkazlara girip milletin elinden kolundan bilezik yuzuk caliyodu huur cocuklari ama genel olarak bi seferberlik vardi.
    ···
  20. 45.
    0
    niye durduk yere hatırlatıyorsunuz başka yapıcak trollük mü bulamadınız
    ···