1. 1.
    +64 -2
    panpa o zaman 15 yaşında mıyım neyim tam hatırlamıyorum, orta2 ye falan gidiyorum işte öyle düşün. tabi o zamanları da aklına getir, ben 26 yaşındayım. bir kız var sınıfta, kıza hastayım. tabi cep telefonu yok(: ev telefonunu istemek de züt ister. kızı eve kadar takip ettim. ev adresini aldım. sonra eve gittim, telefon rehberleri vardı hani eskiden cilt cilt... oradan kızın soyadından ev adreslerinden baka baka kızın telefon numarasını buldum. buldum ama inan 2 gün uğraşmışımdır. sonunda aldım elime aradım telefonu, annesi çıktı, kapattım(:
    ertesi gün bir daha aradım, bu kez kız açtı telefonu "alo" dedi, korktum, heyecanlandım, yine kapattım. bi daha da aramadım(:

    ama o hazzı hala duyarım, aklımda geldikçe kendime gülerim. 2 gün uğraş, rehberden telefonunu bulmaya, eve kadar takip et adresi için... şimdi ortaokullu bebeler gibişiyorlar amk :(
    ···
  2. 2.
    0
    @11 vaaaay panpam vaaaay... artık onların yerini de internet aldı
    ···
  3. 3.
    0
    @22 sonuna kadar panpa
    ···
  4. 4.
    0
    @23 panpa,
    işte ben o yüzden kızı eve kadar takip ettim, babasının adını bilmiyodum, o soyaddan da bir sürü vardı, ama sonuçta o adreste sadece o oturuyor
    ···
  5. 5.
    0
    ağlıyorum panpa...
    ···