liseyi bitirmiştim ve artık evde yük oluyordum babam ise sıradan bir hambaldı ve onun her gün eve yorgun bitkin halde gelişi beni olgunlaştırmıştı, ben de çalışacaktım artık ben de büyümüştüm. Bunları düşündüğüm günlerdi Mehmet abiyle tanıştım (o da Türkiye'den insanlara pasaport çıkartıp yasal bi şekilde yurt dışında bir iş ayrılıyordu) bana liseyi bitirip bitirmediğimi sordu ben de bitirdiğimi söyledim o zamanlarda pek lise mezunu yoktu benim de kafama yatmadı değil ama ailemi sevdiklerimi belki de 2-3 sene göremeyecektim. En son kararımı verdim gidecektim Mehmet abi bana Letonya Riga'ya iş görüşmesi için gönderecekti. Babam bu işe pek ılımlı bakmasa da bir şey diyemedi. Ne de olsa iş için hem belki geri gelirim dedim sonra ben valizimi topladım oraya gidince 3 ay falan lisan öğrenecektim. Her şey hazırdı pasaport işleri falan da ve otobüse bindim çok heyecanlıydım.

beyler devam edim mi var mı kimse

Yollar bitmek bilmiyordu ve hayatımda daha ilçenin dışına çıkmazken yurt dışına çıkıyordum. Çok ilginçti ve Riga'ya varmıştım sonunda gittiğimde beni Markus diye biri karşılamıştı cat pat türkçe biliyordu işte ilk geldiğimde etrafa bakmaktan takılıp yere düşecektim her taraf çok güzeldi hayatımda ilk defa gördüğüm şeyler vardı. Markus beni zütürdü ve bir apartmana yerleştirdi. Bir iki hafta boş boş gezdikten sonra artık param azalıyordu ve Mehmet abinin ayarladığı iş yerine gitmeliydim. iş dediğim de bir sabun fabrikasında çalışacaktım işçi olarak. Parası da iyiydi 1500 euro civarlarında idi. Gittiğimde Markus'un da yardımıyla işe girdim artık orada çalışacaktım. Yavaş yavaş alışıyordum buraya ama Memleketim Adana gözümde tütüyordu.

rezerve

Tutaaaar rez

Gençler okuyan varsa yazim ???

Yaz lan yaz okuyorum