Evet beyler yeni bir anlatı ile karşınızdayım. 2 gün önce bir anlatımızı bitirdik. (bkz: hakurk jerma bektar avaşin operasyonları) Şimdi ise sizlere 90lı yılları anlatacağım. Dinlemek isteyenler kendini belli etsin başlayalım. Ne dersiniz ?

Diğer anlatıda olduğu gibi amacım merak edenlerin, öğrenmek isteyenlerin araştırma duygularını tetiklemek. Asil Türk evladının yapması gereken şeylerden biri de yakın tarihini öğrenip dostunu düşmanını tayin etmesidir.

90lı yıllar... pkk gün aşırı karakol basıyor. Asker doğuya gelen yeni komutanlar ile kışladan çıkmış, karış karış, her taşın altında, her gedikte terörist arıyor. Gidilen görevlerden 1 ayın altında dönülmüyor. Gördüğümüzü öldürdük bitti ile dağa gitmiyoruz. iz sürüyoruz, pusu atıyoruz, unsur arıyoruz. Kışlalara helikopterlerin biri iniyor biri kalkıyor. Timlerin biri gidiyor biri geliyor. Dağlarda timler çok sık rastlaşıyor. Artık dağda it sürüsü değil Kurtlar geziyor. Doğunun her karışında mermiler yakılıyor. O zaman ben de Helkıs Dağının eteklerinde kurulu Sasonda görevliyim. Yani Batman. Sason ermenice bir kelime. Yolun sonu anldıbına geliyor. Sason coğrafi olarak cidden yolun sonu...

Yok mu dinlemek isteyen ?

Göreve geldikten 3 gün sonra halı sahadan gelmiştik. Karakol komutanının odasında sigara içiyorduk. Muhabbet sardı, sıcakladık. Dışarı çıkalım dedik. Çıktık dışarı. Karakol komutanı, ben, bir astsubay daha. Elektrik direğinin 70 metre falan yanında plastik sandalyelere oturduk. Çay sigara gidiyor. Aradan ya 1 ya 2 saat geçti hafiften gece çökmeye başladı. Karakolun yaklaşık 100 metre ilersinden rpg atıldı ve elektrik direğine çarptı. Biz kendimizi duvarın dibine savurduk. Direk yarısından yıkıldı. 10-15 el taciz ateşi açıldı. Asker karşılık verdi. Ses soluk çıkmadı. Ardından tim gitti, 1 kelleyle geldi. ilk ateşimi o gün yemiştim kahbelerden. Allah'a şükür yaralımız, şehidimiz yoktu. Yolu Sasona düşen olursa hala orada o direğin kalan yarısı anı olarak duruyor...