90 larda çocuk olmak nasıl gelin anlatayım

@1 murat abi sen misin

up up uppiah

up up up

amk taso oynardık ya.

burak kutun bi klibi vardı hatırlamıyorum ismini böyle arabanın üstünden motorla atlıyodu onu hayal ederdim la ben büyüyünce bende yapcam diye. show tv nin jenerik müzikleri en kral korku filminde yoktu amk ürperirdim.
saygı vardı en azından yeni yetmeler gibi gevşek gevşek konuşmazdık

up up upupp

up up up up

up up up

@85 ahaha harbiden lan zütü kolla

önceleri şu 90larda cocuk olmak gibsiğini yapanlara küfrederdim de yeni nesli görünce galiba haklılar panpalar.

öncelikle bi sokakta büyüdük dıbınakoyim. şimdiki ergenler insan ilişkileri kuramıyorlar, millete yaratık gibi bakıyor asosyal yetişiyorlar.
bizde insan ilişkisi vardı, istanbulundan diyarbakırına karadenizine egesine sokakta büyüdük. insanlığı orda öğrendik.
zengini de fakiri de aynı topun peşine koştu, aynı kız camdan baksın diye bekledi, aynı marka bigiblete binmedi ama diğerinin bigibleti bozulunca 2 tur kendi sürdüyse 2 tur arkadaşına verdi.

dinlediğimiz şarkıların bile kıymeti vardı dıbınakoyim. şimdi ha diye istediğin şarkıyı ara bul dinle. yoktu bizde öyle. kıymet bilirdik lan, o yüzden belki de şarkılara anlam yükledik, dinledikce hala güzel geliyor.

komşuluk vardı lan. şimdi millet birbirine selam vermiyor asansörde apartmanda. o zamanlar apartmanda herkes birbirini tanırdı, açsan çekinmeden git komşuna yemek ye, kapıda kaldıysan git komşuna, ibr şey lazım olsa git iste çekinme.

her şey para değildi dıbınakoyim. kazan da nasıl kazanırsan kazan olayı yoktu. ülkede mizah vardı, onurlu onursuz ayrımı vardı. magazin yine vardı da, onları idol olarak görmek için degil, onların aptallıklarına gülmek için vardı.

taso vardı, sigara jelatini toplama vardı, mahalle maçları vardı, yumiyum vardı, leblebi tozu vardı. var evladı vardı.

anlayış vardı lan anlayış, insanlık vardı dıbınakoyim, ülke yine tak gibiydi de, insanlar birbirlerini severdi, olsun bu da bizim ülkemiz derlerdi.

duygulandım dıbına koyduklarım.

+başlık takip

doğru panpa bir de eve misafir gelince yoğurtlu makarna ve yağlı ekmek filan yapılırdı bizim evde çayla.hep yerdik beraber sonra oyun oynarken misafirin çocuğuyla sürekli kavga ederdik.bir de gece bize oturmaya gelen misafirlerimizle oyunun en tatlı yerinde atari taso top oyuncak hepsi dahil babalarımız kapıyı çalar hadi kahveden geldik herkes evine derdi. kim misafirse kabarık paltomuzu şalımızı sarınıp evimizin yolunu tutardık

@2 neyse panpa okuyup okumamak sana kalmış

@1 sabahleyin erkenden uyanıp hafif sönmekte olan sobanın yanında tsubasa izlerdim ne güzel günlerdi dıbına koyayım bee gibeyim efkarlandırdın harbiden bin :(

kurabiye canavarının kurabiye yediği gibi hanımeller büsküüüsü yerdim amk. duygulandım ğiç. şuk

@1 yazarken burnuma kahvaltıların vazgeçilmezi tereyağlı yumurtanın kokusu geldi amq , gibtin attın ama canın saolsun panpa :D

ananı 90 larda gibtim

duygusuz binler :(

vay amk. ağladım

son satır doğru lan...

@19 a dikkat yalnız
edit: silmiş
nicki : seventh
97 li olduğunu falan söylüyordu