beyler 9 yaşımdan beri şizofrenim üniversite için Kütahyaya geldim ve burda hayatım değişti resmen anlatıyorum
öncelikle deli değilim sadece hayal gücüm fazla gelişmiş sizin gözlerinizi kapatıp hayal kurarak gördüğünüz şeyleri ben normal yolda yürürken görüyorum ve her hayali değil yıllardır aynı şeyi görürüm
9 yaşından dışarıdan bakıldığında kendi kendine konuşan biriydim ama ben hep gördüğüm gölgelere konuşurdum gölge diyorum ben o ismi taktım anksiyetif bozukluğu olduğu anlaşıldı sonradan ve şizofreni kısa süreli anksiyete krizlerim olurdu bişeye sinirlenince ya da çok fazla kafama takıp endişelenince ani kas kasılmaları bazen titreme gibi şeyler
gölgeleri anlatayım 2 metre boyunda yaklaşık siyah cübbe içinde simsiyah varlık onlar gözleri yok ama bana bakan bişeyleri hissederdim gözleri olmayan bir şey nasıl bakabilir demeyin gece yatarken yatağımın başında dikilir dururdu erkekti bunlar 2 tane gelir tek başınayken ancak kalabalık bir ortamda her insanın arkasında bir tane görürdüm bu yüzden kalabalık ortamları sevmem çünkü kalabalık olması demek gölgelerin artması ve çıkan sesin artması demek konuşmasını anlamadım hiç fısıltı gibi ama dünya üzerindeki bi dil olmadığına eminim bunları anlatıyorum kimse okumasa bile yazacağım anlatacağım içim rahatlasın
annem babam bilmiyor küçükken bana verilen bir yetenek gibi görürdüm ve kimseye demedim ayrıca korktum ucube durumuna düşmek akıl hastanesine girmekten korktum neyse yıllarca böyle geçti 9. sınıfta benimle aynı durumda olan bir kızla tanıştım hala konuşurum ismi aslı onun ejderhası vardı ve evleneceği adam deniz vardı hep onu anlatırdı çok severdim onu öyle aşk değil dünya ahiret bacım yani onun gittiği pgiboloğa gittim ve teşhis kondu anksiyetif bozukluğu ve şizofreni aileme demedim hatta kimseye demedim çünkü normal olmak istiyordum insanların korktuğu ucube durumuna düşmek istemiyordum velhasıl kelam bir ay kadar önce bi kızla konuşmaya başladım ve en baştan durumu anlattım beni korkutucu bulmadı aksine farklı olduğumu felan söyledi ondan önce bi kızla çıktım 1 yıl boyunca anlatmadım gayet mutluyduk ama bir gün bilmesi gerektiğine karar verdim bana bir yıl bi deliyle mi sevgili oldum dedi gitti neyse boşverin o kaşarı bu konuştuğum kız farklıydı onunla konuşunca mutlu oluyordum anlayacağınız normal hissediyordum kendimi ve bir hafta önce gölgeler gitti iki gün hiç gelmedi 2 gün sonra ben gelmezler diye düşünürken geldiler bu sefer 7 hatta 8 tane geldi kavgaya gelecek gibi adam toplayıp gelmiş o.ç lar neyse geldiler ama hiç konuşmadılar bir iki dakka sonra biri bişey dedi ve gittiler göğe doğru yükseldi Kütahyada kaldığım yurdun odasında tek başımaydım sanki veda eder gibi son sözünü söyledi ve gitti düne kadar hiç görmedim ve mutluydum spora başladım kalabalığa girdim Kütahyada kayboldum rastgele bir esnaf lokantasında yemek yedim sohbet ettim sokakta sigara içtim kulaklığı takıp dolaştım ve daha sonra yurda geldim duş aldım yatağıma uzanıp müzik dinlerken odama 3 tane melek indi melek diyorum çünkü öyle görünüyordu beyaz cübbe içinde bembeyaz teni ve masmavi gözleri parlıyordu ses tonu anlatamam size bu dünyada olamayacak kadar güzel bir ses tonu vardı ve yıllar sonra gördüğüm bişey benle konuştu bana merhaba eski dostum dedi ve bana ne zaman ihtiyacın olursa geleceğiz dediler ve gittiler kapının içinden geçip gittiler tutulup kaldım dünden beri etkisindeyim ama onları görünce huzur doldum enerji doldum gittim bi sigara yakıp düşündüm tamam korku filmi seven metal dinleyen asosyal bi binim ama neden ben diye düşündüm
sorularınız varsa cevaplayabilirim gecenin bu saatinde okuyanlara şimdiden eyvallah.
edit : okumayanlar canınız sağolsun ben içimi döktüm rahatladım