9 senelik ibretlik hikayelerim capslerle

rezerved

reserved devam et amk gibicem en güzel yerinde reklam koyup gidiyosun.

reserved

devam et lan acayip sardı amk

reserved
reserved
reserved
reserved
reserved
reserved
reserved
reserved
reserved
reserved
reserved
reserved
reserved
reserved

nerdesin laaaaann

karıyı yatağa atarsın..
öpersin, orasını burasını yalarsın..
sonra yavaştan içeri girersin..
ritmik bir şekilde içinde gezdirirsin..
zevk doruğa çıkar ve tam içine boşalacakken kapı çalar..
ısrarla, durmaksızın..
yaptığın bu yanii.. yapılır mı lan bu!!

eva angelinanın ferresinu izleyip gibememek gibi bişey lan bu

evet beyler başlıyorum başladım.

neyse hemen ikinci aramayı yaptım.

artık ya telefon açılacaktı ya açılacaktı.

telefon dıt tonuyla çalmaya devam ederken, kalbim parçalanıyor.

o telefonun bir kez daha meşgule verilmesi benim hayatlarından tamamen çıktığım anldıbına gelecekti.

bunu düşündüm, kısa sürede.

elini tuşa zütürdü burcu.

açacak mıydı? açacak sanırım.

ne konuşacaktım,her şeyi unutmuştum.ses tonumu toplamak için boğazımı ehüm diyerek temizledim.

o anı sadece telefonun açılıp burcu'nun sesini bir kez,son bir kez olsun duyabilmek için kitledim.

onu çok özlemiştim. sesini çok özlemiştim. izliyordum dalların arasında, eğer açarsa telefonu o konuşurken jestleri mimikleri bambaşkadır, bunları çok özlemiştim..

telefon uzunca süre çaldıktan sonra.

tam ümidi kesmişken.

açmayacağını düşünmüşken.

birden...

birden telefon açıldı.

tam konuşmak için telefonu kulağına zütürmüşken burcu, başak hemen bir manevra yaparak aldı elinden telefonu.

bizi bir daha rahatsız etme. duydun mu.istemiyorum senin gibisini, yazık yazık sana verdiğim değere,ne hallere düşürdün bizi.

babamın olanca güvenine kırdın.hem beni hem kendini, hepimizi yaktın.

ne diye arıyorsun tekrar tekrar yüzsüz müsün sen?

git, çık git artık hayatımızdan, alıştık sensizliğe, aslında sen varkende alışmışız sana seni sevmedik ki hiç bir zaman.

kendine yaptıklarında, şimdi düşününce o kadar saçma o kadar anlamsız geliyor ki.

aptal olsa yapmaz, hayallerimizi çalıp gitmez.

!! sessizlik aldı konuşmayı.ben onları gözlerken onlar yolda ağır adımla ilerliyorlardı.

kulağında telefon sözlerini bitirmiş benim bir şeyler söylememi bekliyordu başak.

rahatlamıştı sanki,o kadar kin kusulur mu.

tek bir cümle dahi kuracak halim kalmamıştı.

zaten kurmakta anlamsızdı bu vakitten sonra..

haketmiştim şimdi Allah var, kendi düşen ağlamaz dedim kendimce.

hiç bir şey olmamış gibi telefonu kapatmak en iyisi dedim.

ve kapattım.

ağır ağır yurdun yolunu tuttum.

yürürken o kadar çok sey düşünüyordum ki,mantıklı şeyler değil bunlar aklıma ne gelirse işte.

insan öyle olur derin bir boşluğa düşer.

yurda yaklaşmıştım, hemen orada hakan abinin kahvehanesi vardır.

şeref'te okuldan gelmiş, kıyafetlerini bile çıkarmadan batak masasına oturmuş.

beni gördü - gel lan buraya.

-olum canım sıkkın ya ben uyumak istiyorum.

-gel işte iki el dönelim sonra muhabbet ederiz neyin var anlarız.

iki batak döndükten sonra.

olayları anlatmak için sakin bir yere geçtik.

anlattım olanları.

kanka benim yapabileceğim şu anda bir şey yok bunu sende biliyorsun, olduğu zamanda haber edersin bana yapabileceklerimizi zaman mekan sorgulamadan yaparız sonuna kadar gideriz.

gerekirse kızların babasıyla konuşuruz, özür dileriz.

hay gibiyim ızdırabını...

ertesi gün oldu.

okula gitme vaktiydi.

kolları sarmıştım bezlerle, gerçek süsü vermek için.

burcu başak, hiç iyi olmadığımı düşünmelilerdi : )

düşünsünler ki bana ne kadar haksızlık yaptıklarının farkına varsınlar.

her şeyi eskiye çevirmeliydim.

bütün bu yaptıklarım burcu içinken şimdi kalkıpta onu kaybetmenin acısı adama nasıl koyuyordu.. hepimiz biliriz bu duyguyu.

en son sınıfa girmeliydim.

herkesin girmesini bekledim uzaktan.

hatta dersin ortasında girmeliydim ki daha çok dikkat çekip, bütün ilgiyi üzerime çekmeyi böylece daha çok başarırdım.

girdim dersin ortasında. ellerimde ki sargılar görünecek kadar çektim ceket ile gömleği yukarı.

hocam kusura bakmayın, geç kaldım. biraz rahatsızım da,sağlık ocağına gidip erkenden, pansuman yaptırmam gerekiyordu.

-hayırdır neyin var ne oldu.

şimdi hocaya anlatamayacaktım olayları, zaten ortada olayda yokta : )

motorla biraz hız yapınca düştüm, tedbir amacı ile sardılar pansuman yaptıracağım bir hafta dedim.

tamam geçmiş olsun geç otur yerine dedi.

sınıf bana acımış gibi bakıyordu.

ağır adımlarla,tam bir hasta şizofren kimliğime bürünüp arkaya doğru yöneldim.

rolümü o kadar iyi oynuyordum ki,artık kendim bile inanmıştım gerçekten hasta olduğuma.

hep bunlar burcu'nun yüzünden gelmişti başıma.

daha neler gelecekti bir bilseniz...

oturdum sıraya.

tek başıma oturuyordum.

sürekli bana doğru dönüp, neyin var, ne oldu bi anlat.

hiç bir açık vermedin önemli bir şey yok deyip sürekli savuşturuyordum soruları.

neredeyse sınıfın yarısı halimi hatırımı sorarken, nedense burcu ve başak hiç oralı bile olmuyorlardı.

çıldırmak üzereydim... şimdi bile ayağım titredi bunları yazarken.

anasını avradını gibtiklerim beni giblemiyorlardı.

nasıl olur ya nasıl olur.

çıldırmak üzereydim.

bana en ufak bir bakış atarlar belki, gözlerimi bir an olsun ayırmıyordum onların sırasından.

burcu bir an arkasına döndü.

beklediğim an,bir şey diyecekti bana sanırım, heyecanlandım birden.

meğerse arkadaki kızla, elifle konuşmak için dönmüş.

teneffüste kantine inelim kahve içelim oldu mu.

tamam inelim.

ve önüne denerken.

gözünün ucuyla beni süzdü,ben zaten o anı kaçırmamak için sürekli fırsat kolladığımdan, kaçırmadım.

ne yaptın sen bize arkadaşlığımızı her şeyimizi bitirdin dercesine, acırcasına gözlerinin ucuyla önüne döndü...

o an dersten ağlayarak çıkmak, kaçıp gitmek için düşündüm.

pampa sen başaktan ayrılmak için ve burcuyu sevdiğinden jiletledin de bunun mantıklı açıklaması nedir?
ayrılırsın falan jilet çekersin, acı çektiğin için durduk yere mi çektin? ben mi kaçırdım bi yerde anlamadım.
gece uykulu okudum belki ben kaçırmışımdır.

beybi yine nereye kayboldunn???

@579 panpa özet geçeyim sana hemen.ben burcu'yu sevdim hep. başaktan ayrılmak için kollarıma jilet çektim numarası yaptım.yok aslında öyle bir şey. herşey yalan yani : )

okuyanı gibsinler

hocam ben biraz rahatsızlandım, kahvaltıda yapmamıştım, elimi yüzümü yıkayabilir miyim hocam.

tabi olum, istersen kantine in bir şeyler atıştır.

hoca çok iyi niyetle yaklaşmıştı...

ulan herkes acıyordu bana.amk yerinde ne kolumu jiletlemiştim ne hastaneye gidip kan kaybından yatmıştım, nede kollarım gerçekten yaralar olduğu için sargılıydı..bir insanın hayatı tamamen yalanlar üzerine kurulur mu.bir insan bu kadar yalanı nasıl söyleyebilir, hadi etrafa saygım yok, kendime de kalmamıştı artık. kendim bile inanmıştım bunca yalana.

aldım iki elimi başımın arasına, kantinde bekledim.

bir çay aldım.

tam acınası, zavallı birisiydim.

zilin çalmasından hemen sonra. burcu başak'ta çok geçmeden kahve içmek için kantine indiler...

beni de görmezden geldiler.

@852 eyvallah panpa sen bilirsin.oku demedim zaten.bol şans karşim

devam edecek, rezerv alın çarşıda işim var.