Açmadım , açamadım; cesaretim yoktu. Kızlar yüzümdeki değişimi farketmiş olmalılar ki başıma üşütüler kim o kim o diye. Neyse , kapandı bi daha aradı. Yine açmadım. Daha sonra arkadaşları tek tek aramaya başladı. Onlarıda açmadım. Kızlarla gittik mekana , takıldık eğlendik falan ama aklımda hep o. Acaba ne oldu , neden aradı sorusu zaten kol geziyor beynimde. En sonunda alkolünde etkisi olacak ki aramaya cesaret ettim , aradım. Çocukluğumdan bu yana , son 4 senede de resmileşen hayatımın anlamı olmuş; fakat 4 ay önce tek bir kelime dahi etmeden basit bir mesajla beni terketmiş kişi şimdi telefonumun ucundaydı. işte o an anladım her ne kadar zor olsada;
"Basit insanlar basit şekilde çıkar hayatımızdan... "

Açtı telefonu , sesi ağlamaklıydı. Konuştuk , anlattı. YGS'de barajı dahi aşamamış; onca dersaneye kursa özel hocalara rağmen. Tamam denemelerde iyiydi ama ben ona ve tüm arkadaşlarına demiştim ben yokken Aslı başaramaz diye. Başaramamıştıda. Kendisinede söyledim bunları , haklısın dedi. Peki neden aradın dedim , ben ona iyi gelecek tek şeymişim , benimle konuşmak onu rahatlatır onu mutlu edermiş olay buymuş yani. Yani işi düşünce arama mevzusuna getiriyo beyler sizin anlayacağınız. Neyse tamam falan dedim , mutlu olacağı şeyleri söyleyip geçiştirerek "yanında olmasını istediğin kişiyi ara o seni mutlu eder" lafınıda sokarak telefonu kapattım.

Aradan 2 gün geçti , aklım onda. Selin'e mesaj atsammı napsam , o cephede durumlar nasıl diye sordum. Oda "Aslı ağlayarak anlatıyo senden mesaj bekliyo arasa çok iyi olur falan diyo. Çok iyi gelirmişsin ona" demeler falan. He dedim işi bana düştü biraz daha gideyim üstüne. Ben mesaj attım o aradı. Başlarda mutlu mesut konuştuk gülmeler falan. Sonrasında eski konuları açıp damarına bastım biraz. Yine ağlamaya başladı , sinirlendide. (Bu arada farkettim beyler benim hatunda ne sulu gözlüymüş :D ) Dahada fazla sinirlendirip telefonu yüzüne kapadım. Ardından gece boyunca defalarca kez aramalar , mesajlar. Yanıt vermedim , aksine telefonu kapattım. Neymiş; konuşmalarımızı yanlış anlamamam lazımmış , o benimle arkadaşça konuşuyomuş. Yahu daha ne kadar batacaksın sus. Ertesi gün telefonu açtığımda 70 küsür mesaj bi o kadarda sayısız arama vardı. Aradım , anlat derdini dedim. Titrek bir ses tonuyla anlattı , tamam dedim. Ama bu sefer benim sesim titredi. Koydu be abi napalım. Neyse , ihtiyacın olduğunda beni ararsın Serhat , seni o gün aramam hataydı dedi. Bende bana ihtiyacı olan sensin Aslı arayacak olanda sensin emin ol dedim kapadım. O andan sonra ne arayan oldu ne de soran. Tek bir haberini dahi almadım.