8 yıl bir erkek tarafından kovalandım

reserved bin sevdim bu başlığı

devam edeceğim beyler. yavaş yavaş. anılar aklımda canlandıkca yazıyorum. 24 saat yazamam. bazen çok kötü oluyorum anılarla tekrar yüz yüze gelince. elim ayağım boşalıyor. amacım sizi bekletmek değil. gerçekten. 8 yılı 1 günde yazamam. bana biraz zaman tanıyın

niye devdıbını yazmadın bin :D:D

ama bir sorun vardı. otobüs biletini nerden bulucam ? son paramı sonradan aldığıma pişman olduğum taktan bir elbiseye vermiştim. gidiş geliş 80-90 felan tutardı. ama sadece otobüs bileti. bunun yemesi var parayla, içmesi var parayla, sıçması bile parayla memlektte.. nerden bulabilirim parayı diye düşünüyordum. abimden istemek geldi

abi bana para lazım dedim.

ahahaha ne kadar lazım küçük hanım dedi.

ne kadar verirsen dedim.

çıkardı 5 lira tutuşturdu elime. hadi yine iyisin, bugün iyi günümdeyim dedi.

iç ses: "yaaa abi bi gibtir git.."

bir gün aradı ve bana dediki: aslım yavrum bebeğim, ben izne çıktım bal kaymağım, canım bitanem..
asker izne çıkınca gideceği yer malumdu. içimi acıtıyordu. buna izin vermek istemiyordum. göz göre göre keraneye gitmesine müsade edemezdim. telefonda söylemeye çekiniyordum. yanına gitmem gerekiyordu. yanına gidip elleticek, ama vermiyecektim, izni boyunca onu oyalarsam tamamdır. sonrasında askere geri dönecek, tehlike atlatılmış olacaktı..

aradan aylar geçti. yaz gelmişti artık. arada bir sokağa çıkıyor. kızlarla laflıyordum. canım çok sıkılıyordu. bazen kitaplar okuyor (hafif) bazen televizyonda film izliyordum. vakit geçmek bilmiyordu. askerdeki manitam çok nadir arıyordu. arayıncada beni dinlemiyor, kendi askerlik anılarını sıkıntılarını yemeklerin kötü olduğunu komutanlarını felan anlatıyor, sonra aniden yüzüme kapatıyordu. çok sinirsin çok. ama napalım, yoluna baş koymuştuk bir kere.

ama masumluğu bana çok farklı şeyler hissettirmiyordu. hani bi sokak kedisini seversiniz ama evinize almak istemezsiniz. işte öyle bir duygu. benim evimde zaten bir aslan vardı. tam evimde değildi belki. askerdi. ama benimdi. ben de onundum. hakan mış, mahirmiş. çokta kukuuu

reserved amk aslı reyis!!!

ertesi gün yanına gittim

-hakan,

inanır mısın harika bir kitap, çok etkileyiciydi. mükemmel. dedim.

dumur oldu.

-nasıl yani ya dedi.

okudun mu hepsini.

-evet çok sürükleyiciydi, şahaneydi dedim.

ne anlatıyor sence peki? vermek istediği mesaj ne diye sordu..

haaaaassssskkkktttrrr! dedim içimden

3 günde okuyamıcağımı anladı tabi oç. zarf atıyo ağzımdan laf alcak.

düşündüm düşündüm düşündüm...
aklımdan buna bi laflar hazırladım. sora dayanamadım döşedim

kızları etkilemek isteyen erkeklerin ne gibi yöntemlere başvurabileceğini anlatıyor, çok değinmiş ona ama ben biliyordum zaten...

gözlerindeki hagibtir bakışlarını görmeliydiniz. ilk kez annesinin avlandığını izleyen aslan yavrusu belgeseli izlediniz mi hiç. işte o yavrunun bakışları gibi. şaşkın.. masum..

bir anda kitabın sonunu okumak geldi aklıma. son 5 sayfa okusam yeter lan dedim. 5 sayfayı okumam 2 gün 12 saatimi aldı. oçları nasıl yazmışlarsa kitabı. o biçim bir anlam kalınlığı vardı. ohaa dedim lan bu hakan ne kadar zeki bi çocukmuş. koca kitabı devirmiş mi yani. şuan çok büyük saygı duydum çocuğa dedim içimden. bu kitabı devirmiş ve anlamış, etkilenmiş tavsiye edicek kıvama gelmiş. helal lan dedim hakan helal. yarın gidiyimde ona çok etkilendiğimi bir nebze olsun hissettireyim istedim. hem sevinir lan gariban

hayatımın bir anda bu kadar aksiyonlu gitmesine şaşırmıyordum. annem hep derdi, güzel kızların başından bela ekgib olmaz diye. ne kadar haklıymışsın. şimdi 2 tane ipnenin elinde oyuncak oldum. bir o yana bir bu yana.

eve gidince kendimi yatağa attım. komidinin üzerindeki o taş kitabı gördüm. hakanın verdiği kitaptı. oç oku oku oku diye yalvardığı kitabı kitlemişti bana. okuyucaktım mecbur hissediyordum kendimi.

içimdeki ses: "özet geç.."

salak o kizin yanindaki abisi değildi ki kiz sevgilisini abim diye tanitmisti

anam babam diyom bak anam babam

http://www.eksisozluk.com/

mahiri hastaneye kaldırmışlar. oh olsun. kafama geçirdiği çuvalın hatrınada 1 bıçak darbesi yemiştir umarım. beddua üstüne beddua. çocuğa demediğimi bırakmadım. ama bir yandan da hakediyor. ne demek lan sen bütün duvarla adımı yaz. kavgalara gir bıçaklan felan. bıçağıda atan hakan değilmiş. başka bir arkadaşıymış. onu da yine dedikoduyu seven arkadaşlarımdan öğrendim. her haber onlarda. seviyorum böyle olmalarını. ayaklı gazeteler sizi..

mahir ipnenin tekisin. tamam. ama ölme lan..

o aralar içimdeki şeyin özeti buydu..

güzeeeeel iş var bu karşı hikayede *

hakan dedim mahir dedim. bunlar bana takmış hakim bey dedim. (ne dediğimi hala bilmiyorum). yazı yazmış öküz, duvarlara, hakanda bunun üstüne gitmiş. ikiside takmış, benim hiç suçum yok. benim sevdiğim var asker. ben bunlarla işim benim askerim. ben askerim. her şey mahirin hakan. ofğğğğ.. (ağlıyorum) ııüüüürrraaaaaaaaaaağğ (böğürüyorum)..

hakan demek dedi adam. tamam git evine dedi bana. ordan nasıl bir anda çıktım hatırlamıyorum. bir yadan burnumdan gözümden akan sıvıları koluma sürüyor. bir yandan koşuyordum. eve doğru koştum. koştum. koştum. sonra olayın şokunu atlatmaya başlayınca dank etti. 70 km yol mu koşucaksın aslı. binsene bi dolmuşa. koşarak dolmuşa bindim. 8 dk koşmuşumdur. nefes nefese dolmuşta herkes bana bakıyordu. benimse hiç kimse umrumda değildi.

şuku amk gülmekten yarıldım :D

hayır. benide kolumdan tuttukları gibi arabaya soktular. noluyor diyorum. kimse bişey söylemiyor. açıklama yapmıyorlar tabi. bide açıklama mı yapcaklar. 30 kişi topladılar belki ordan. sanki bahçeden domates topluyorlar. gittik karakola. beni bi odaya aldılar. adın ne dedi adam. aslı dedim. senin için mi çıktı bu kadar kargaşa dedi. sanırım dedim.

ne demek sanırım lan doğru dürüst cevap ver huur diye bağırdı. ben bu kadar heybetli bağıran bir adam daha görmemiştim.
evet komutanım dedim. dilim öyle bir dolandı ki. ne diyeceğimi hiç bilemiyordum. olanı biteni anlattım. bir çırpıda anlattım hem de. o adamın bakışları gözümün önünden gitmiyor. seçerek koymuşlar o adamı oraya belli. adam gözleriyle söyletiyor gerçekleri.

rezerved