8 yıl bir erkek tarafından kovalandım

okula hızla girdim. hangi o... derken dur aslı dediler. bu ne hız. bu ne ciddiyet. bu ne öfke. resmen burnundan soluyosun. görmediniz mi kızlar dedim. gördük gördük otur bakalım dediler. herkes başıma toplanmıştı. olayların etrafında döndüğü havalı kızlardan biri gibi hissettim o an kendimi. kızgınlığım bir nebze geçmişti. bana birşeyler anlatmaya çalışıyor gibiydiler. tam çözememiştim ne olduğunu.

mahir... dediler. mahir yazmış duvarları. pelin söyledi dün görmüş. boya kovasıyla gelmiş. tiner felanda varmış. sora duvarları yazmaya başlamış. uzun uzun cümle kurmuş resmen duvarlara senin için... dediler.

mahir ulan mahir seni elime versinler böğrünü deşşicem artık mahir dedim kısık bir sesle. kızlar öfkemi hissetmiş olucaklar.

hakan peşinden gitmiş bunnun. çay ocağı mı ne. orda öldürücekmiş mahiri öyle dediler bizde duyduklarımızın yalancısıyız aslı dediler.

o anda içimi bir panik kapladı. eğer olay benim yüzümden çıkmışsa ve olayın devamı mahirin ölümü benim yüzümden olacaksa kendimi asla affedemem. mani olmalıyım buna dedim içimden. mani olmalıyım. çay ocağına doğru koştum. koştum. yolda yoruldum bile. su felan aldım. içtikten sonra yine koştum koştum koştum. yolda melisi gördüm. naber lan yelloz diye selam verdi bana. hiç yüzüne bakmadım. alınmadım mesajı verdim ona, (melis şuan özel bir şirkette sekreter). koştum koştum. koşmaya devam ettim. bu şekilde 8 dakika koşmuşumdur.

rezerved

koşuşum bittiğinde mahiri gördüm. yerde böğrü deişlmiş bir biçimde yatıyordu. tüm gücümle çığlık attım.

herkes mahiri bırakıp arkasını döndü. herkesle bir an göz göze geldim. o da çok garip bir an olarak hala hafızamda yer etmiş bir anı. mahir yerde kanlar içinde yatıyor. ben insanların bana bakmasını düşünüyorum. sanırım hiç umursamıyorum ben bu mahiri. sevinmiş bile olabilirim. bilmiyorum ki. öyle miydim. gerçekten bilmiyorum. ne olduğunu anlayamadan polis geldi. polisle de gözgöze geldik. masumiyet ve saflık yüzümün eksilmeyen yanları. acaba beni kurtarıcakmıydı polisin "yat yat yat yat" naralarından..

rezerved

rezerved

hayır. benide kolumdan tuttukları gibi arabaya soktular. noluyor diyorum. kimse bişey söylemiyor. açıklama yapmıyorlar tabi. bide açıklama mı yapcaklar. 30 kişi topladılar belki ordan. sanki bahçeden domates topluyorlar. gittik karakola. beni bi odaya aldılar. adın ne dedi adam. aslı dedim. senin için mi çıktı bu kadar kargaşa dedi. sanırım dedim.

ne demek sanırım lan doğru dürüst cevap ver huur diye bağırdı. ben bu kadar heybetli bağıran bir adam daha görmemiştim.
evet komutanım dedim. dilim öyle bir dolandı ki. ne diyeceğimi hiç bilemiyordum. olanı biteni anlattım. bir çırpıda anlattım hem de. o adamın bakışları gözümün önünden gitmiyor. seçerek koymuşlar o adamı oraya belli. adam gözleriyle söyletiyor gerçekleri.

şuku amk gülmekten yarıldım :D

hakan dedim mahir dedim. bunlar bana takmış hakim bey dedim. (ne dediğimi hala bilmiyorum). yazı yazmış öküz, duvarlara, hakanda bunun üstüne gitmiş. ikiside takmış, benim hiç suçum yok. benim sevdiğim var asker. ben bunlarla işim benim askerim. ben askerim. her şey mahirin hakan. ofğğğğ.. (ağlıyorum) ııüüüürrraaaaaaaaaaağğ (böğürüyorum)..

hakan demek dedi adam. tamam git evine dedi bana. ordan nasıl bir anda çıktım hatırlamıyorum. bir yadan burnumdan gözümden akan sıvıları koluma sürüyor. bir yandan koşuyordum. eve doğru koştum. koştum. koştum. sonra olayın şokunu atlatmaya başlayınca dank etti. 70 km yol mu koşucaksın aslı. binsene bi dolmuşa. koşarak dolmuşa bindim. 8 dk koşmuşumdur. nefes nefese dolmuşta herkes bana bakıyordu. benimse hiç kimse umrumda değildi.

güzeeeeel iş var bu karşı hikayede *

mahiri hastaneye kaldırmışlar. oh olsun. kafama geçirdiği çuvalın hatrınada 1 bıçak darbesi yemiştir umarım. beddua üstüne beddua. çocuğa demediğimi bırakmadım. ama bir yandan da hakediyor. ne demek lan sen bütün duvarla adımı yaz. kavgalara gir bıçaklan felan. bıçağıda atan hakan değilmiş. başka bir arkadaşıymış. onu da yine dedikoduyu seven arkadaşlarımdan öğrendim. her haber onlarda. seviyorum böyle olmalarını. ayaklı gazeteler sizi..

mahir ipnenin tekisin. tamam. ama ölme lan..

o aralar içimdeki şeyin özeti buydu..

http://www.eksisozluk.com/

anam babam diyom bak anam babam

salak o kizin yanindaki abisi değildi ki kiz sevgilisini abim diye tanitmisti

hayatımın bir anda bu kadar aksiyonlu gitmesine şaşırmıyordum. annem hep derdi, güzel kızların başından bela ekgib olmaz diye. ne kadar haklıymışsın. şimdi 2 tane ipnenin elinde oyuncak oldum. bir o yana bir bu yana.

eve gidince kendimi yatağa attım. komidinin üzerindeki o taş kitabı gördüm. hakanın verdiği kitaptı. oç oku oku oku diye yalvardığı kitabı kitlemişti bana. okuyucaktım mecbur hissediyordum kendimi.

içimdeki ses: "özet geç.."

bir anda kitabın sonunu okumak geldi aklıma. son 5 sayfa okusam yeter lan dedim. 5 sayfayı okumam 2 gün 12 saatimi aldı. oçları nasıl yazmışlarsa kitabı. o biçim bir anlam kalınlığı vardı. ohaa dedim lan bu hakan ne kadar zeki bi çocukmuş. koca kitabı devirmiş mi yani. şuan çok büyük saygı duydum çocuğa dedim içimden. bu kitabı devirmiş ve anlamış, etkilenmiş tavsiye edicek kıvama gelmiş. helal lan dedim hakan helal. yarın gidiyimde ona çok etkilendiğimi bir nebze olsun hissettireyim istedim. hem sevinir lan gariban

ertesi gün yanına gittim

-hakan,

inanır mısın harika bir kitap, çok etkileyiciydi. mükemmel. dedim.

dumur oldu.

-nasıl yani ya dedi.

okudun mu hepsini.

-evet çok sürükleyiciydi, şahaneydi dedim.

ne anlatıyor sence peki? vermek istediği mesaj ne diye sordu..

haaaaassssskkkktttrrr! dedim içimden

3 günde okuyamıcağımı anladı tabi oç. zarf atıyo ağzımdan laf alcak.

düşündüm düşündüm düşündüm...
aklımdan buna bi laflar hazırladım. sora dayanamadım döşedim

kızları etkilemek isteyen erkeklerin ne gibi yöntemlere başvurabileceğini anlatıyor, çok değinmiş ona ama ben biliyordum zaten...

gözlerindeki hagibtir bakışlarını görmeliydiniz. ilk kez annesinin avlandığını izleyen aslan yavrusu belgeseli izlediniz mi hiç. işte o yavrunun bakışları gibi. şaşkın.. masum..

reserved amk aslı reyis!!!

ama masumluğu bana çok farklı şeyler hissettirmiyordu. hani bi sokak kedisini seversiniz ama evinize almak istemezsiniz. işte öyle bir duygu. benim evimde zaten bir aslan vardı. tam evimde değildi belki. askerdi. ama benimdi. ben de onundum. hakan mış, mahirmiş. çokta kukuuu

aradan aylar geçti. yaz gelmişti artık. arada bir sokağa çıkıyor. kızlarla laflıyordum. canım çok sıkılıyordu. bazen kitaplar okuyor (hafif) bazen televizyonda film izliyordum. vakit geçmek bilmiyordu. askerdeki manitam çok nadir arıyordu. arayıncada beni dinlemiyor, kendi askerlik anılarını sıkıntılarını yemeklerin kötü olduğunu komutanlarını felan anlatıyor, sonra aniden yüzüme kapatıyordu. çok sinirsin çok. ama napalım, yoluna baş koymuştuk bir kere.