Hayatımızın pamuk ipliğine bağlı olduğu anlar vardır. Hiç başınıza geldi mi?

01.05.2008

Bugün de alarmdan önce uyandım. Yüzümü yıkayıp bir kahve aldım. Kahvaltı yapamazdım sabahları. işe gitmeden önce notlarıma son bir kez baktım. Üstümü giyinip çıktım. Acıkmasam da yolda satılan simit kokusu bugün de etkiledi beni. Yine erkenden gittim ofisime. Masanın üzerindeki dosyalar imzalanmayı bekliyordu. Biraz göz attım. Bir iki tanesini imzalayıp toplantı salonuna geçtim. Herkes bir şey söylüyordu. Fazla dikkatimi veremedim. Dalmışım. Patronumun Sen bu konu hakkında ne düşünüyorsun? demesiyle irkildim. Konuyu bilmediğimden Kesinlikle çalışanlarımın fikrine güveniyorum. deyip geçiştirdim. Toplantı bitince ofisime döndüm. Dosyalara bakındım. Öğle arasında arkadaşlarla dışarı çıkardık. Bugün de öyle yapacaktık. Arkadaşlar ofisime geldi. Çıkmaya hazırdık ama Rıza yoktu ortalıkta. Sabah gördüğümü de hatırlamıyordum zaten. Bizde onsuz gittik. Sıradan geçti günümüz. Ama aklım takılmadı da değil. Kimseye haber vermeden işe gelmemezlik yapmazdı ki Rıza. işe geri döndük. Dosyalardan kafamı kaldırdıkça aklıma Rıza'yı aramak geliyordu. Sonra da hastadır rahatsız etmeyeyim deyip vazgeçiyordum. Eve gidince dayanamayıp aradım. Cep telefonuna cevap vermiyordu. Ev telefonunu da açmadı. Duymamıştır diye düşünüp rahatlamaya çalıştım.

Edit: Hikaye bitmiştir beyler okuyanlara teşekkürler. Beğenenler şukularsa beğenmeyenler çükülerse sevinirim.

...

beyler hiç ilgi yok gibi ya bi kişi bile okusa yeter de yazma heyecanım kaçtı ara vereyim ben. yine de bitiricem ilerki zamanlarda dönüp dönüp bakarım

06.05.2008

biraz erken geldim beyler devam

telefonda bir ses
patronun odasına geri dön ve işe alması için elinden geleni yap yoksa hayattaki işin bitecek dedi ve kapattı.

odaya geri döndüğümde patron 3 zenciyle kamaşullahı sıvazlıyordu, masası oldukça tozluydu ve bir züt şekli çıkmıştı. beni oraya oturttu ve önce güzel bi boşnak saksosuyla işe başladı. diğer 3 zenciden biri 31 çektiriyodu, diğeri zütüme sokuyodu, 3.sü ise henüz kalkmamış çüküme yannanını sokmaya çalışıyordu. sonra işe alındım ve telefonda tekrar bir ses:

aferin işe alındın hayırlı olsun kardeeeş dedi ve kapattı

bundan sonra her gün 3 zenci ve patronumla masada ciks yaşarım

buda böyle bi anımdır

özet geçiyorum: aldatılmiş

Evime gittim. Haberlere bakındım. Bir halt yoktu. Acaba sadece bir şaka mıydı? Kaç saat geçti ki aradan? Rahatlamak için erkendi. Uyumayı denedim. Tam dalacakken telefon çaldı. Uykulu bir şekilde

Alo.

Beni hatırladın mı? demesiyle yerinden fırladım.

Ne istiyorsun?

Çabuk vazgeçtin. Vazgeçmek sana göre değildi.

Kimsin lan sen?

Şifre. Olay mahallinde.

Umurumda değilsin. Cehennemin dibine git.

Sana yakışmıyor bu laflar. Olay yerine baktın mı?

Olay yerinde bir şey yok.

Olayın orada işlendiğini de nereden çıkardın?

Nerede işledin lan?

Bugün banyoya gitmedin mi hiç?

Ne diyosun lan sen?

Git , bak.

Koşarak banyoya gittim.

Banyonun kapısını korkuyla açtım. Kanlar içindeydi. Donup kalmıştım. Telefondan gelen sesle kendime geldim.

Artık ciddiyetimi anladın mı? dedi ve telefon kapandı.

Hemen banyoyu temizlemeye başladım. Kurumuş kanın kokusu da kendisi de çıkmıyordu. Temizlik bitince şifreyi aramaya başladım. Nasıl bir şey olabilirdi? En sonunda küvetin kenarına yapışmış bir kağıt buldum ve okudum.

Hayatımda okuduğum en saçma cümleydi.

Hanedeki katip ki kül tüp.

Çok saçma. Şifreyi tahtaya yazıp sayısal değerleri denedim (ne alakaysa) Bir şey çıkmadı. Gerçekten çok saçma bir cümle. Hiçbir anlam çıkaramadım. Ama hala 7 günüm var. Bulacağıma inanıyorum.

Edit: Geri geldim beyler biraz geç oldu kusura bakmayın devam ediyorum 5 dakikada yeni entry gelir en geç 7

Bir oyuna var mısın?

Kimsiniz?

Kim olduğumu ancak oyunun sonunda söylerim. Karşılığında hayatını ve arkadaşının katilini kazanırsın.

Ne oyunu?

7 gün içinde bulduğun şifreleri çözmen lazım. Eğer yapabilirsen hayatın senin. Yapamazsan tüm organlarınla şehri süslerim.

Saçmalık. Git başkasını bul.

Kapatırsan seni şimdi öldürürüm. Şifrelerle aran iyidir umarım. Olay mahalline geri dön !

Fazlasıyla korkmuştum. Polisler gitmişti ama ev mühürlüydü. Mecburen kopardım mührü. Salona girdim. Cesedin olduğu yere , eşyaların altına...

Salonda bir şey yok gibiydi. Tüm odaları 5 defa aradım. Hiçbir şey yok. Evden çıktım. Olay mahalli. Acaba başka bir yeri mi kastediyordu?

Arka sokaklar sezon finali

22.05.2008

uyurken bir tıkırtı duydum. koridora gittim. uyku sersemiydim. hamdi bir şeyler söylüyordu sanki.

hamdi sen misin dedim

ses kesildi. tırsıyordum. banyonun önüne geldim. cesaretimi toplayıp ışığı açtım. o da ne. üç tane zenci yaraklarını sıvazlayıp ooo biz de seni bekliyorduk diyordu. what the fuck??

03.05.2008

Hayır. Bugünde yok. Evine gittim tekrar. Notu kimse görmedi anlaşılan. Hala oradaydı, zili çaldım açılmadı. Omzumla kırmaya çalıştım. En sonunda açmayı başardım. Girişteki eşyalar dağılmıştı. Salona koştum. Rıza cansız yerde yatıyordu. Hemen polis çağırdım. Bir saat sonra gelebildiler. Bildiklerimi anlattım. Rıza gidiyordu. Belkide dün kapıyı açsaydım hala yaşıyor olacaktı. Ne zaman ölmüştü acaba ? Yapacak bir şeyim yoktu.

Evime gitmek için arabama bindim. Tam anahtarımı çevirdim telefonum çaldı.

Alo? Buyrun. dedim. Ses gelmedi. Alo , Alo

Tam telefonu kapatıyordum ki

...

Hemen bir taksiye atladım ve evime gittim. ilk kitabım neydi benim? Kitaplarıma göz attım. Aslında uzun zamandır kitap okumuyordum. Kitaplarımı görünce aklıma geldi polisiye sevdiğim. En yıpranmış kitabımı aldım elime. En eskisi budur herhalde. ismi Bunu Okuyorsanız Artık Çok Geç 'ti. Gençken almıştım bu kitabı. Sayfalarını karıştırmaya başladım.

336.sayfası işaretlenmiş. Sayfa bir bölüm geçiş sayfasıydı. Tersten gidiyordu. 2. bölüm yazısının altında bir kutu üzerinde de Buluntu yazıyordu. Ne anlatmak istiyordu bu manyak. Kitabı biraz daha karıştırdım. Kitapta bahsi geçen gizemli kişiyle söyleşi vardı. Ve bir kısım işaretlenmişti. Soru: Birlikte yemek yemeyi en çok istediğiniz ölü insan?

Cevap: Ölü insanla yemek yemek istemezdim. Cevabın altına yeşil bir kalemle ismimi yazmış. Mal herif. Çok geç oldu. Uyumak istiyorum artık.

Bu sırada zil çaldı ve telefonu kapattım. Gelen Aslı'nın bir arkadaşıydı. Çok yakın değiliz. Ama ara sıra görüşürüz. Kapıyı açtım.

'Merhaba Alper.'

'Hoşgeldin Eda. Gelsene.' içeri davet ettim.

'Galiba Aslı'yı soracaksın.'

'En son senin yanına gelecekti.'

'Geldi. Ama fazla kalmadan gitti. Eda sana nereye gideceğini söyledi mi?'

'Rıza'nın şirketine gidecekti. Patronla görüşmesi lazımmış.'

edit: Arkadaşlar kuzenimle konuşuyorum da odada arkadaşın ismini andık yazarken karıştırdım bayadır yazıyorum kusura bakmayın

02.05.2008

Bugün ilk kez alarmdan sonra uyandım. içimde bir huzursuzluk vardı. Alelacele işe gittim. Ofisime girmedim Rıza'ya bakındım, sordum. Bugünde yoktu. Ofisteki dosyalara göz gezdirip birkaç saatliğine izin aldım. Rıza'nın evine gittim. Kapıyı açan yoktu. Kapıya not bırakıp işe döndüm. Ama merak içindeydim. Kafamı hiçbir şeye veremedim. Rıza bu kadar zaman haber vermeden ortadan kaybolmazdı. işten erken çıkıp eve gittim. Aramaya devam ettim. Ulaşamıyordum.

Arkadaşlar çok yoruldum. Yarın devam etsem sizin için sorun olur mu? istiyorum yazmak ta artık el çalışmıyo :D Bu yazı yarım kalmayacak merak etmeyin yarın bitiyor.

Saat vermem gerekirse öğlen Saat 12 ila 2 arası girmeye başlayacağım entryleri ve yazıyı bitireceğim.

28.04.2007 ( Rıza'nın ölümünden 1 yıl önce)

Rıza, Alper ve Hamdi üç yakın arkadaştık. Hep birlikteydik. Bir gün eğlenmek için bara gitmiştik. içkili olduğumuz için eve yürüyerek gittik. Karşımıza yaşlı bir adam çıktı. Ellerinde torbalar falan. Sersemlik işte. Adama sataştık. Torbadaki kitapları yerelere döktük. Adam çok sinirlendi. Tam bize vuracaktı ki üçümüz beraber adama saldırdık. Adam ağır yaralandı. Onu yolun ortasına koyduk ve bir araba gelirse onu hastaneye zütürür veya onu ezer ve suçu üstlenir diye düşündük. Adamı bırakıp kaçtık.

Ama adam evsizin tekiydi. Kimsesi olamazdı. Hamdi'ye dönüp

Geçen hafta Rıza müdürle kavga etmiş. Acaba patronla konuşsak mı ?

Olabilir. Yarın beraber gideriz. Geç oldu. Ben kalkayım.dedi. Bende arkasında ona kapıya kadar eşlik ettim. Tam çıkıyordu ki arkasına döndü ve o da bana bir yumruk attı.

Yarın görüşürüz.''

edit: imla

Var mısın yok musun da ki hamdi katil beyler

Biraz evi topladım. Yarım saat sonra zil çaldı. Gelen Aslı'ydı. Gözleri biraz yaşlı gözüküyordu.

Hoşgeldin. içeri girsene. Diyerek çekildim ve içeri girmesi için yol gösterdim.

Nasılsın Aslı?

iyi değilim. Olayın şokunu üzerimden atamadım. Nasıl oldu?

''Bilmiyorum. Polis araştırıyor. Rıza'nın bir düşmanı var mıydı?

Onu herkes severdi. Birine kötülüğü dokunduğunu sanmam. Ama... Geçen hafta cuma patronuyla kavga etmişti. Başka biri gelmiyor aklıma.

Patronla herkesin sorunu vardı.

Neyse benim gitmem lazım. Fazla vaktim yok.'' dedi ve gitti.

Telefonu açtım.

Alper Dincel?

Benim.

Sizin ifadenize ihtiyacımız var. Evinize bir araba gönderip sizi aldırmamızı ister misiniz?

Şu an evde değilim. Ben kendim gelirim.

Yarım saat sonra varabildim. Bir polis geçti karşıma

''RIZA'YI SEN ÖLDÜRDÜN!''

Birkaç saat sonra Rıza'nın evine gittim. Kitaptaki kutu burada olabilir diye düşündüm. Ama bir şey bulamadım. Yanlış düşünmüşüm. Komşularla görüşmeyi düşündüm. Ama iyi bir fikir olmayabilirdi. Vazgeçtim ve evime döndüm. içeri girip koltuğa oturdum ki zil çaldı. Kargo şirketinden biri geldi.

Alper Dincel

Evet benim.

Size bir kargo var. imza atıp kargoyu teslim aldım.

Cemre Dinle adında birinden geliyordu. Bu kimdi şimdi? Daha sonra kutuya baktım. Kutunun üstünde Buluntu yazıyordu.

Kutuyu açtım ve...

'Evinin yakınındakine baktın mı?'

'Eski kitaplara bakındım biraz. Ama bir şey bulamadım.'

'Belkide gerçekten bir kütüphaneyi kastetmiyordur.'

'Ne?'

'Sonuçta bu adam seni tanıyan biri.' Sözünü keserek

'Beni tanıdığını nasıl anladın?'

'Adam Rıza'yı öldürdü. Onu tanıyordu. Sonra sana bulaştı. ikinizin ortak bir düşmanı var mıydı?'

Düşündüm biraz ama yoktu. Aklıma kimse gelmiyordu.

'Herneyse' diyerek sözünü devam ettirdi.

'Evinde bir kütüphanen var değil mi?'

Mantıklıydı aslında son dediği. Devdıbını dinlemeden kalktım masadan.