Önlerden rez

Kapıya yönelmişken duvara yazılmış şiirler gördüm.

Bunları Aslı mı yazdı?

Evet çok güzel şiir yazardı. Bir kelime verin ona. Nasıl yapıyorsa akrostiş şiir yazardı iki dakikada.

Akrostiş mi?

Evet.

Evden çıktım. Biraz uzaklaşınca cebimdeki günlüğü çıkardım. Şiire göz attım. ilk şiirin baş harflerinden Ekrem ismi çıkıyordu.

Okumaya devam ettim. Bir şiir yazmış.

En kötüsü değil mi bilmek ne zaman öleceğimizi
Korkmaz mıyız bıktığımız hattan ayrılmaktan
Rüzgar alıp zütürse beni
En uzak diyarlara
Mutluluk orada beni tekrar bulsa

Güzel şiirmiş. Yarın öleceğini bilmek gerçekten korkunç. Okumaya devam ettim.

Küllerimden doğup tekrar geleceğim
Sevdiğimin intikamı için yakacağım kendimi
Ne zaman nasıl gelirim bilmiyorum
Ama sizin için geri döneceğim

Bu kısmı biraz garipti. Peki ona nasıl şifreler gelmişti. Şiirler bir ipucu olabilir mi? Biraz inceledim. Galiba sıradan şiirlerdi bunlar. Yarın kutuyu ailesine teslim ederim. Tabi günlük dışında.

Telefonu kapattım. Ne yapacağım şimdi. Beni bulurlarsa içeri tıkarlar. Şifreyi çözemem Ama diğer yandan o manyak da beni öldüremez. O zaman plan şu:

Kalan günlerimde şifreyi çözmeye çalışırım. Bulamazsam teslim olurum. Peki şimdi nereye? Öncelikle arabayı bıraktım. Aklıma Hamdi'den başka biri gelmiyor. Onun evine gidebilirim. Şu an aranıyor değilimdir ama yinede kuytu köşelerden Hamdi'nin evine gittim. Kapı açıktı. Koşarak girdim içeri. Işıklar kapalıydı. O kadar stresliyim ki kapının açık olması hiç garip gelmemişti. Işıkları açtım. Salon boştu. Ama bazı eşyalar yere düşmüştü. iki olasılık var. Ya bizimki içip kafayı buldu ve etrafı dağıttı. (umarım böyledir) ya da düşünmek istemediğim şey olmuştu. Banyoya gittim. Temizdi. Odasına gittim. Yorganına sarılmış uyuyordu. Rahatladım.

'Hamdi hemen kalk!!'

Bağırdım ama uyanmadı. Uykusu ağırdır diye düşünerek kendimi teselli ettim. Yanına gidip dürtmeye başladım. Yorganı kaldırdığımda gördüğüm şeyin kegib bir kafa ve kandan ibaret olduğunu anladım.

Pislik herif! Hiç acımamış ona. Midem bulandı. Hemen odadan çıktım. Peki geri kalanı nerede? Polisler hala oradadır. Telefon çaldı.

'Arkadaşının yeni görünümü hoşuna gitti mi?'

'Ulan seni bulup aynı şeyi sana yapmaz mıyım ben!'

'Ne bu şiddet? Evine git de arkadaşını al.'

'Orada olamaz. Polisler oradaydı. Oraya gidemezsin.!

'Peki ya polisleri hiç çağırmadıysam?'

'Tuzak mıydı?'

'Sence?' dedi ve telefon kapandı.

Eda. Tabi yaa. Katil Eda nın cesedine de şifre koymuş olmalı. Ama bunu sonra düşünürüz. Önce kitabın sahibini öğrenmem gerek. Bir saniye. Katil anma törenini biliyor, kitapta bu üniversitenin ismi var. Katilin kesinlikle burada olduğu hissine kapıldım. Tam Ekremin olamayacağını düşünürken karşıma çıktı. Şaşkın bir ifadeyle

Burada ne işin var? dedim.

Arkadaşım burada okuyor. Onu ziyarete geldim.

Yanında bir kız vardı. Bizi tanıştırdı.

Sen ne yapıyorsun burada? Elimdeki kitapları göstererek

Bunların sahibini arıyorum. dedim. Kitapları görünce kız atladı.

Bir bakabilir miyim?

Tabi. deyip kitapları ona uzattım. Kitaplara bakınca:

Ama bunlar benim. Nereden buldun?

...

Doktor, polis ve hemşire. Beni üzerine beyaz bir örtü olan cesedin yanına getirdiler. Çok soğuk bir yerdi. Hemşire benim kadar meraklı bir şekilde örtünün açılmasını bekliyordu. Doktor sedyenin başına geçti. Yavaş bir şekilde örtüyü açtı. Örtünün altında yanmış bir vücut vardı. Yüzü küle dönmüş. Ama saçlarının tamamı yanmamış. Çok dikkat etmemiştim ama hatırlamaya çalışınca Aslı nın saçlarının da bu renkte olduğunu hatırladım. Açık kahverengi, uçları hafif boyalıydı. Şimdi tek fark saçlarının arasındaki küller. Oydu. Fiziği, yanmış da olsa yüzü ona benziyordu. Onayladıktan sonra doktor paketlenmiş bir kağıt uzattı.

Bu kelimeler bir şey ifade ediyor mu?

Kelimelere baktım. Anma töreni. Aslı'nın anma töreni olduğunu biliyormuş bu herif. Ölüm tarihimi hatırlatıyor. Başımı olumsuz biçimde salladım. Kendimi toparlayıp oradan çıktım. Sokakta yürürken hala çözemediğim bir şifre olduğunu hatırladım. Benim kitaplarım. Kütüphaneme konulan kitaplar. Onlar kimin? Bunu hiç düşünmemiştim. Evime gittim. Kitaplara tekrar göz gezdirdim. Hayır. isim yok. Ama bir üniversitenin ismi var. Ama bu üniversite Aslı'nın üniversitesi. Vakit kaybetmeden oraya gittim. Kapıdaki ilan gözüme çarptı.

Büyük kaybımız. Aslı ve Eda. Sizi çok özleyeceğiz.

I want the play game dararam dararam dara dararam

Devam panpa yarım bırakma yeterki 10 numarasin

şuku yada çugu verinde kaldığım yeri unutmıyım pls

Günlükte bahsettiği kişi Ekrem miydi? Neden şifre yapıyor? Doğru düzgün yazsa ya. Neyse. Peki ikinci şiir ne ifade ediyor? Baş harflerinden anlamlı bir şey çıkmadı. Bunu sonra düşünürüz. Önce şirkete gitmeliyim.

Ekremin odasına giderken Hamdi nin masası çarptı gözüme. Başka biri var şimdi başında. Kendimi toparladım. Eski ofisimin kapısını çalıp benim yerimde oturan katile bakıyordum. Belkide katil değildi. Ekrem beni görünce ayağa kalkıp elini uzattı. Elini sıktım ve bir sandalyeye oturdum. Odam çok değişmemiş. Masanın üzerindeki aksesuarlar değişmiş sadece. Eşyalar aynıydı. Benim zevkimdi. Lafa o başladı.

Nasılsın görüşmeyeli? Yersiz bir samimiyet hissediyordum.

idare ediyorum. Peki sen?

iyiyim. Gördüğün gibi terfi ettim. Samimiyet kayboluverdi.

Evet. Bunu görüyorum.

Bir şeyler içer misin?

Hayır seninle konuşmam gereken bir şey var.

Dinliyorum.

''Aslı'yı tanıyor musun?''

Yüzü şaşkın bir hal aldı..

sonra 3 zenci daha geldi siz anladınız olayı *

Çabuk ol huur dölü kıymetli zamanını tüketme

gelen ölüyor vay amk

Telefon çaldı
- beni ozledinmi?
+sen kimsin neden benimle oyun oynuyorsun?
-eğer katili bulmak istiyorsan yarın şafak söktugunde su binaya gel

Sonraki gün binaya gittim içerden sesler geliyordu korkunç sesler geliyordu urpermistim kapiyi açtım gördüğüm şeye inanamamistim 3 tane zenci ve hamdi beni bekliyorlar bende onlara katıldı ve benide gibtiler sabaha kadar ben onları onlar beni gibti buda böyle bir animdir

Katil bunların sarhoşken dövüp gibtikleri yaşlı adam buna haşmetliyi kökleyip bagirta bagirta gibecek

aq quantin tarantino gibi senaryo yapıyor geçmişe gidiyor geleceğe uçuyor kafam karıştı. adam

Onun mu? Şimdi Ekremle birlikte bir şüphelim daha var. Onunla özel olarak konuşmam lazım. Kitapları kıza verdim. Onlardan uzaklaştım. Bir süre sonra takip etmeye başladım. Ekrem kızın yanından ayrılınca kızın yanına gittim.

Merhaba.

Merhaba.

Kitaplar hakkında birkaç soru sorabilir miyim?

'Tabi. Ama önce ben bir soru sormalıyım. Onları nerede buldun? Uzun zamandır onları arıyordum.'

Rol mü yapıyordu?

inanmayacaksın ama bunlar evimdeki kitaplıktaydı.

Orada ne işleri var?

Bende bunu öğrenmek istiyorum.

Anlayamadım.

'Bak. Bu kitapların sahibi aynı zamanda Aslı nın Eda nın katili. Söylemek istediğin bir şey var mı?'

Saçmalık. Onlar benim en iyi arkadaşımdı. Dördümüz kardeş gibiydik.

Dördünüz mü?

Evet. Ayşe. O kayıp. Korkuyorum. O da ölmüştür diye çok korkuyorum.

Ve sonra edanin yaninda getirdigi 3 tane zenci 42 şer cm hasmetlileri kafama vurup beni bayilttilar ve sktiler o gunden sonra duzenli olarak haftada bir kere yapariz

Şimdi bu huurda edanin parmaklarını keser yollar