Hayatımızın pamuk ipliğine bağlı olduğu anlar vardır. Hiç başınıza geldi mi?

01.05.2008

Bugün de alarmdan önce uyandım. Yüzümü yıkayıp bir kahve aldım. Kahvaltı yapamazdım sabahları. işe gitmeden önce notlarıma son bir kez baktım. Üstümü giyinip çıktım. Acıkmasam da yolda satılan simit kokusu bugün de etkiledi beni. Yine erkenden gittim ofisime. Masanın üzerindeki dosyalar imzalanmayı bekliyordu. Biraz göz attım. Bir iki tanesini imzalayıp toplantı salonuna geçtim. Herkes bir şey söylüyordu. Fazla dikkatimi veremedim. Dalmışım. Patronumun Sen bu konu hakkında ne düşünüyorsun? demesiyle irkildim. Konuyu bilmediğimden Kesinlikle çalışanlarımın fikrine güveniyorum. deyip geçiştirdim. Toplantı bitince ofisime döndüm. Dosyalara bakındım. Öğle arasında arkadaşlarla dışarı çıkardık. Bugün de öyle yapacaktık. Arkadaşlar ofisime geldi. Çıkmaya hazırdık ama Rıza yoktu ortalıkta. Sabah gördüğümü de hatırlamıyordum zaten. Bizde onsuz gittik. Sıradan geçti günümüz. Ama aklım takılmadı da değil. Kimseye haber vermeden işe gelmemezlik yapmazdı ki Rıza. işe geri döndük. Dosyalardan kafamı kaldırdıkça aklıma Rıza'yı aramak geliyordu. Sonra da hastadır rahatsız etmeyeyim deyip vazgeçiyordum. Eve gidince dayanamayıp aradım. Cep telefonuna cevap vermiyordu. Ev telefonunu da açmadı. Duymamıştır diye düşünüp rahatlamaya çalıştım.

Edit: Hikaye bitmiştir beyler okuyanlara teşekkürler. Beğenenler şukularsa beğenmeyenler çükülerse sevinirim.

...