Ve konuşmaya başladı.
+ Bak Sedat senle 1 ay dır arkadaşız ama sen benim evime gelip bu masaya oturduktan sonra artık benim kardeşimsin bu bil oyüzden senden ne gizlim olucak nede senin benden olmasını isterim.
- Eyvallah.
+ Annem ben doğarken ölmüş. Babamda önceleri tekeli vardı sonrasındada. boş gezenin boş kalfasıydı. Bi taka yaramazdı anlayacağın 2 kardeştik biz abim istanbuldaydı arada sırada eve uğrayıp durumumuza bakar geri giderdi. En son 4 yıl önce gördüm onuda veda etmeye gelmiş bize tabi babamın gibinde değil. Dedim nere gidiyosun bi sen varsın yanımda, sende gidersen ne yaparım. Daha 5 . sınıftım ozamanlar. Kafamı okşayıp gibtiroldu gitti dediklerine göre rus bi hatunla evlenmiş. istanbuldada ne tak yediği bellisizmiş.
Zaman geçip gitti biraz daha büyüdüm. Tabi başımızdan bela ekgib olurmu babam bi tefeciye borç takmış. Uzun süre eve gelmemişti o vakit. Bi gün eve geldi bana bi miktar para bırakıp yine gitti. inanırmısın bilmemde babamıda son görüşüm oydu. Kuytu bi sokakta borç taktığı adamlarda
babama takmış öldürmüş.
Tabi ev kiraydı çok geçmeden kendimi sokakta buldum bu sevgi koyduğumun şehrinde. Sonra rıza ve kazım la tanıştım.. Ama takıldığım ortamları gör!. leş düşse karga gelmez.. Uyuduğum ortamlarda kıza tecavüz edenlermi dersin başucumda bali çekenlermi dersin ne tak ararsan var.
Gel zaman git zaman dilencileğede böyle ortamlarada alışmıştım. Yine bir gün sokaktayım kar yağıyor hiç unutmam ilk defa ozaman ağladım ben bu hayata. Ayakkabım delik üstümde ince bi hırka kaldırmın kenarı geçtim üşüye üşüye ağlıyordum. Siyah bi araba yanaştı içinden 2 adam indi.
Tuttular kolumdan arabaya bindirdiler. Korkudan gebericem o halime bile şükür etmiştim o an ölüm korkusuyla . indirip bi adamın önüne getirdiler beni. Bu adam Tarık beydi. Çok kafa si*meyeyim. Babamı öldürten adam buymuş çok sorgulamadım orasını benim tek kaldığımı ve sokakalra düştüğümü öğrenmiş nerden bulduysada bulmuş beni vicdanı elvermemiş olucakki beni yanına aldı.
harçlık verdi okula gönderdi. Bunun karşılığında benden pis işlerini yapmamı istedi. Önceleri Torbacının elemanıydım getir zütür yapardım. Sonradan torbacı ölünce Yanıma Rızayla Kazımı istedim bana güvendiği için bu ikisinide aldı. Ben şimdi sadece orda gördüğün adamları yönetiyorum.
ne yapmaları gerektiğini kimin torba tutucağını kimin silah kaçıracağını kimin adam öldüreceğini söylüyorum...

Bu konuşmalardan sonra yalan söylediğini düşünüyordum ama anlattığı hayatla oturduğu ev arasında farklar vardı. Hem gerçekse bu adam pek tekin değildi ancak içimde ona karşı bi güven duygusu hakimdi. Ne diyeceğimi bilemez şekilde karlısında öylece durdum.
Gözlerinden yaşları sildi.
konuyu pis işlere değilde onun hayatına yöneltmek istercesine bir soru sordum.
+Şimdi sen o dönemlerde okula gidiyormuydun.
- Ne okulu amk öyle bi yaşantının içinde okumayı yazmayı mı düşünüyodum sence
+ Benle yaşıt değilmisin
- belki 2 3 yaş büyüğümdür.
+ Bak şuan durumun iyi ama koskoca evin var paran var geçen geçmiş kardeşim. Artık hayatına bak.
Gülümsedi kadehini şerefe dercesine kaldırdı tabi bende en sonunda bardağımı bitirdim.
Saat akşam 8 di istersen burda kal bugün hem şimdi içki kokuyosun. Annemi aradım sınav falandı ayağına izin aldım. O gece boyu acaba bende bu pis işleri yapsam bukadar zengin olabilirmiyim düşüncesi vardı kafamda. ama bunu furkana sormak istemiyrdum. o günde öylece geçmişti.

Okul günlerinde yine sıkıntıdan kahroluyorum sıradan öğretmenler sıradan dersler herşey ama herşey , ergenliğin verdiği etkiyle bunaltıcı ve salakça geliyordu. Sıradan olamyan iki kişi vardı hayatımda. Bir Furkan diğeride Tuğçe.
Tuğçe yine rutinn olarak derslerde bana bakıp duruyordu. Ben nekadar takmak istemesemde ne oluyor sevgi koyim demektende kendimi alamıyordum.
Eni sonu okul çıkışı yanına gittim
+ Tuğçe bakarmısın.
- Efendim?
+ Derdin ne.
- Anlamadım ne alaka.
+ Günlerdir derslerde sürekli bana bakıp duruyosun sorununmu varyada konuşmak istediğin bişey.
- Ya .. Sen.. Sen öyle sanıyosun benim sana baktığım filan yok
+ Gerçekten bu nasıl bir bahane. Keşke salak tipine bakıyorum deseydinde hiç değilse bi anlamı olurdu.
- hahaha ya tamam. açıkçası seninle konuşmak istiyorum ama yanlış anlaşılacağımdan korkuyorum.
+ Niye yanlış anlaşılasınki
- Ne bilim hani başlarda böyle bi kavgayla tanıştık sonrasında senle ilgilenmem farklı yorumlanırdı diye düşündüm.
+ Benle istediğin zaman konuşabilirsin yanlış anlaşılacak bişey yok. işin yoksa gezelimmi.
- Bilmiyorum olurmu.
+ Olur olur bilidğim güzel bi park var içinde cafe falan da var hadi gidelim.
- Yok Sedat ya şimdi gelemem ama söz başka bi zaman gidelim.
+ iyi madem öyle diyosun ısrar etmiyorum. Hoşçakall
- Hoşçakal deme bana. Görüşürüz. Sedat

• * Beyler yeni uyandım bi yemek molası vericem ardından kaldığım yerden devam edicem.

Normal yaşantıma devam ediyordum taaki ogüne kadar..
O gün herzamanki gibi okuldan çıktıktan sonra eve doğru yola koyuldum. Kapıyı tıklattım babam açtı.
gözleri kan çanağı gibi olmuştu. Sakince içeri girdim nolduğunu anlamaya çalışıyordum içeri gittim Annem oturuyordu beni gördü. Meraba falan dedim. Babam sedat bi dakika gelirimisin oğlum dedi.
Anneme baktım gözlerini kapattı. Kafasıyla git işareti yaptı. Babamın yanına gittim.
Babam mutfak masasında oturuyordu.
+ Noldu baba sen niye erken geldin eve ?
- Bak oğlum hepimiz için kötü bir durum ancak bunu seninde bilmen gerek. zaten er yada geç öğreniceksin.
+ Noluyo baba çatlatıcakmısın beni söylesene.
- Annen karaciğer kanseri oğlum. Bi kaç gün önce rahatsızlanmıştı doktora gittik. Tahlillerdi filan bir süre bekledik. En son bugün yine çağırdılar bizi. Hastalığı ilerlemiş ama kurtulma şansı azda olsa varmış kemoterapiye başlıyacak. Ama durum nolursa olsun güçlü olmak zorundayız anladınmı beni.
Gözlerim dolmuştu .
+ Anlamadım baba. Anlamak istemiyorum.
Haklıydım aslında insan annesinin öleceğini nasıl anlayabilirki.
Kalktım masadan direk annemin yanına gittim dizlerinin üstüne koydum başımı bir yandanda ağlıyordum.
+ Yalan söylemeyin bana nolur. Kötü bişey yaptıysamda böyle cezalandırmayın beni.
Annem saçlarımı okşadı öptü.
- Lütfen Sedat yapma böyle anneciğim. Bak beni daha çok üzüyosun.
+ Kafamı kaldırıp gözlerine baktım. Ağlıyordu ancak suratında hastalığı kabul etmiş bir ifade vardı. Sanki onun için bu bir tür gripti öyle bakıyordu bana, güçlüydü bu kadın.

Günler günleri kovalıyordu. Annem kemoterapi almaya başlamıştı Saçları döküldü canlı teni soldu, Gözleri çöktü. Babam sık sık izin alıyordu bende okuldan sonra direk eve geliyordum .
Bi gün yine eve geldim. Babam yoktu busefer annem beni yanına çağırdı Kanepede uzanmıştı. Yattığı yerin yanına çöktüm.

+ Nasılsın oğlum.
- iyiyim annem sen nasılsın.
+ iyiyim.. dedi
ama iyi değildi tabi. belli ediyordu
Saçımı okşadı. Ellerini öptüm.
+ Hayat nasıl Sedat'ım arkadaşların varmı. Derslerin nasıl
- iyi Annem herşey iyi.
+ Kız filan varmı. dedi tebessüm ederek.
Garip bi şekilde aklıma Tuğçe gelmişti bunun nedenini anlamamıştım.
- Yok Annem ya ne kızı dedim gülerek.
+ Oğlum bak seninle bişey hakkında konuşmak istiyorum
- Söyle annem
+ Ben gidince..
- Anne böyle şeyler deme nolursun ! dedim. hiddetlenerek. Nasıl düşünürsün beni.. bizi bırakmayı. diyip içeriye gittim. Dayanamadım geri gelip sarıldım özür diledim.
+Bak Sedat'ım olurda bu tedaviler sonuç vermezse. Yani ben gidersem. Baban sana emanet.
Bilirim ben onu ben gidince kendine gelemez. Senide kendisinide boşluğa düşürür. Bu yüzden ona elinden geldiğince sen bak tamammı oğlum..
Dayanmayıp ağlamaya başladım. Sakince duraksayarak konuşmaya devam ettim.
- Sen kalkıcaksın.. iyileşiceksin anne. Ben hissediyorum bunu . Hem görücek çok günlerimiz var daha
Yaşıyıcak bir ömrümüz var. Benim mezuniyetim var görüceksin hepsini. Oyüzden bana bunları söyleme..
ellerini öpüp ayağa kalktım hadi artık yorma kendini uyu dinlen biraz. dedim.

Okul çıkışı gelmişti. Çıkış kapısından çıkıp evin yolunu tuttum. Bi anda yanımda Tuğçe belirdi.
Son olaylardan sonra baya dalgınlaşmıştım.
+Nereye gidiyoruz bakalım. dedi
- Ha.. Özür dilerim. diyip tebessüm ettim
+ Sorun değil hadi seni bir yere zütüreyim beyefendi.
- Sen nere dersen ora gideriz.

Otobüs durağına zütürdü beni.
+ Nere gidiyoruz dedim
- Ya ne soru soruyosun boşver.
Bindik otobüse. Boş gördüğüm tekli koltuğa oturdum. Tuğçe başımda dikilmeye başladı gülerek.
ilk karşılaşmamızı hatırladım güldüm.
+ Tamam, tamam anladım diyip kalkıp yer verdim.
Uzunca bir yol gittik. Nere gitmediğimi bilmediğim için yol çok uzun geliyordu belkide.
Yol boyunca ben onu oda dışarıyı izledi. Eni sonu ineceğimiz durağa gelmiştik etrafta yeni yapılan binalar ve birde park vardı. Hafif tepelik bir yerdi tepenin başındaydı park. Gittiği yönün park olduğunu fark ettim. Arkasından yürüdüm hiç soru sormadan.
Hani bir kızla tanışırsınız da ne yapsa ilginizi çeker sanki bir parçanızmış gibi hissersiniz ya öyle hissediyordum işte. Uçtaki bir banka oturdu. Banka bomboş arazilere ve arazilerin sonundaki dağlara bakıyordu. Aslında çok rahatlatıcı bir görüntüydü neden buraya gelmek istediğini anlamıştım.
yanına oturdum.
konuşmaya başladı.
+ Şimdi bu kız neden beni buraya getirdin diyiceksin.
- Demem. dedim gözlerine bakarak. Hafif güldü saçlarını kulaklarının arkasına attı göz ucuyla bana baktı.
+ Ne zaman dertlensem buraya gelir bu dağlara bütün dertlerimi anlatırım ben Sedat. Dertlerim dağlara karışır . Dağlar büyüktür onlar kaldırır her acıyı dedi. Eğer sen gelmeseydin yanıma, ben gelicektim. Sapık deme ama seni izliyordum son zamanlarda çok içine kapanık olmaya başladın.
- Belkide sapıksındır. dedim gülüştük bi süre.
+ Anlat derdini hadi.
- Bilemiyorum bu derdi hangi dağ kaldırır. yada kaldırmayı ister. Anlatayım madem.
Annem hasta Tuğçe. Ölebilir... Bilmiyorum düşünmek istemiyorum aslına bakarsan. Düşünmeyince biraz olsun kaçabiliyorum bu duygudan.
+ Kaderinden kaçamaz insan. Ben ne desem boş. inan çok üzüldüm dedi.
üzüldüğümü anlamış olucakki konuyu değiştirdi.
+ Ne konuşmak istiyodun benimle
-Peki sen benimle ne konuşmak istiyodun diye yanıt verdim.
Boşluğa baktı bir süre. sonrasında
+ Bilmiyorum. dedi
- işte bende öyle bilmiyorum dedim.
uzun süre birbirimizin gözlerinin içine baktık. Hissediyordum sanırım ben kıza aşık oluyordum.
+ Seni seviyorum. dedi bir anda. Öylece kalakaldım hiçbirşey diyemeden sadece suratına bakıyordum.
devam etti.
+ Sen ne hisettin bana karşı bilmiyorum ama ben bu hissi saklamak istemiyorum. Kendimide kandırmak istemiyorum. Ben seni seviyorum.
Ben hala hiçbir tepki veremiyordum çünkü ilk defa bir kız bana karşı hislerini böylesine açık söylemişti.
+ Üzgünüm sanırım herşeyi mahvettim. deyip ayağa kalktı. araksını dönüp yürümeye başladı.
ben en sonunda arkasından koştum omzundan tutup durdurdum.
yanaklarından tutup öptüm onu dudaklarından. Gözleri doldu gülümsüyordu. bir kaç defa daha öpüştük sarıldık. sonrasında kafasını kafama dayadım
- Her anımda seni düşünüyorum. içimdeki hissi kendime bile tarif edemiyorum. Ama artık ediyorum.
hemde sana. Bende seni seviyorum. dedim
sarıldık bir süre daha.
Biraz daha muhabbet ettikten sonra gidiş saati gelmişti. Evi gittiğimiz yerin yakınlarındaymış zaten otobüstende hep burada iniyormuş.
- Hoşçakal dedim
+ Hoşçakal deme bana görüşürüz. dedi ve gitti.

Dedim ya o gün hayatımın değişeceği gündü. Çünkü bunda sonra yeni bir hayata başlıyordum.
Üstünden tam 1 yıl geçmişti. Tuğçeylede sorunsuz bir yılı atlatmıştık. Artık daha asabi bir insan haline gelmiştim. Babamsa neredeyse haftada 3 gün eve sarhoş geliyordu. yada sabaha kadar balkonda içki ve sigara içiyordu.
Bir gün yine okuldaydım. Tuğçenin doğum gününü kutlayacaktım haftasonu. Furkanla yine derste sohbet ediyorduk.
Bir kafede süpriz doğum günü ayarladığımı sadece ikimizin olucağını söyledim. Başta hiç umursamamıştı hmm falan diye tepki verdi.
haftasonu olmuştu sabah erken kalktım bi aksilik olamsın diye kafe sahibiyle konuştum. Tuğçeyi arayıp geldiğinin okeyini aldım. Bu sırada kapı çaldı açtığımda karşımda furkan vardı. Aşağıya indik arabayla gelmişti ulan çocuğun arabasımı varmış diye düşündürtmedi değil. Çokta iyi değildi aslında standart bi hyundai. Benle gelsene bir yere gidicez dedi. Furkanların evinin önüne gittik. Apartmanlarının altında garaj vardı. Garaja doğru indik. Cebinden garaj kapısının anahtarını çıkarttı ve garajın otomatik kapısını açtı. içeride yeni kasa Bmw 320 ve Mercedes cla duruyordu duruyordu.
Görüntüyü gördüğümde tek tepkim başımı ellerimin arasına alıp.
+ Vay amk olmuştu.
- Seç birini bugünlüğüne birisi senin.
+ Sen.. Sen ciddimisin
- Evet lan seç işte birini
Furkana sarıldım kahakaha atarak.
+ Adamsın lan sen. Adamın dibisin bee.
- Ne demek lan lafımı olucak kardeşiz biz.
hadi lan seç artık
+ Oğlum çok teşekkür ederim lan. diyip hala gülümseyerek iziliyordum
- oğlum hadi işim var benim seçte anahtarını vereyim.
+Tamam seçtim Bmw dedim
arabayı garajdan çıakrttı yola kadar sürdü indi arabadan anahtarı bana verdi.
- Sürmeyi biliyosun demi lan
+ Biliyorum lan o kadarda değil diyip güldüm.
- Hadi ben kaçtım. diyip acele acele hyundaiye binip gitti.
altımda 100 beygir araçla yolun ortasında etrafı inceledim şaşkınlıktan bir süre.
sonrasında Tuğçenin evinin önüne gidip bekledim. Tuğçe arabaya bindi tabi şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Noluyor amk dercesine. sonrasında ise kafeye gittik.
Biraz oturduktan sonra pasta geldi birleştirdiğim paraylada bir bileklik almıştım. Hediyesinide verdim sarılıp teşekkür etti.
+ Unuttuğunu sanmıştım
- Sen benim herşeyimsin lan unuturmuyum seni ben. Kendimi unutsam seni unutamam.
+ Seni çok seviyorum diyip yine sarıldı.
Tuğçe harbidende benim herşeyim olmuştu annem öldükten sonra. arada sırada babam işteyken eve gelip ütümü, yemeğimi yaptığı bile olmuştu. hastalandığımda bile ilk o koşmuştu yanıma.