Şok olmuş bir şekilde yerde duran cesetlere bakıyordum hepsi kafadan yemişti kurşunu. Tam bir profesyonel işiydi. Bende şoka girmiş bi şekilde sayıklıyordum:
- Lan hasgibtir.. hasgibtir noluyo laan...
Sonra arkamdan biri yaklaşıp ellerimdeki ipleri kesti. Sonra karşıma geçti. Olanlara anlam veremiyordum. Sandalyeden kurtulmama rağmen kalkamamıştım. Karşımdaki kişi Mert'di.
- Sen.. dedim şaşkınlıkla. sonra söze girdi.
+ Seni ilk gördüğümde çok tanıdık gelmiştin. Sonra operasyon sırasındaki davranışların..
Bu olabilir mi dedim kendi kendime ama sonra kendimi kandırdığımı sandım. Taa ki Selahattin sana Furkan diye seslenene dek. Sen benim kardeşimsin. dedi.
Gülümsedi gözlerinden bir iki damla yaş süzüldü. Benimde gözlerim dolmuştu. Ne diyeceğimi bilmiyordum.
- Neden şimdi ? Neden ozaman değilde şimdi hayatımı kurtardın.
+ Gelemezdim abim.. Alamazdım seni. dedi.
- Lan..
+ Affet beni bundan sonra yanındayım birlikte yapıcaz herşeyi ama sadece affet beni. dedi.
Kimsemin olmadığını sanarken yıllar sonra abimle karşı karşıyaydık. Gözlerimdeki yaşlara hakim olamıyordum yarı mutluluktan yarıda geçmişime ağlıyordum.
- Sen benim abimsin lan benim bi kardşeim var diyip sarıldım.
ikimizde gözlerimiz dolu dolu gülerek birbirmize bi müddet sarıldık. Hadi artık gitme zamanı dedi.
Ve arabasına doğru yürümeye başladık. Arabaya vardığımzıda suratımdaki ağrılar gittikçe artmıştı.
Arabaya bindik.
- Nere gidiyoruz ?
+ Seni bulduktan sonra burda bi otelde kalmaya başladım . dedi.
- Otel olmaz. Benim ev var oraya sür. Dedim ve yolu tarif ettim.
Eve gelip bür süre oturduk bi kaç kadeh ağrılarımı dindirsin diye rakı içtim. Derken laf lafı açtı Uzun bir süre hayatımızı anlattık birbirimize. istanbulda taşaklı bi iş addıbının tetikçiliğini yapıyomuş.
arada sıradada iyi para verilen işlere gidiyormuş. Zamanında Rus bi kadın la evlenmiş ama bu işleri bırakmadığı için ayrılmışlar şimdi yalnız yaşıyomuş. Bende çok derine inmeden isimde vermeden yaşadıklarımı anlattım.
- Artık birlikteyiz yarın direk istanbula gidicez yeni bi hayat bizi bekliyo kardeşim. Herşey çok güzel olacak. dedi.
Yarın saat 12 gibi kalktık herşeyimi hazırlayıp arabaya koydum, Gitme zamanı gelmişti artık. Bu şehir beni yiyip bitirmişti artık yeni bir hayata atılmanın zamanıydı. istanbula doğru yola koyulduk. O anda aklıma Melih geldi onuda almalımıydım çocuğun bu hale gelmesinin sebebi bir bakıma bendim.
- Abi dur birini almamız gerek dedim.
+ Kimi alıcaz.
- Melih diye bi çocuk var sonra anlatırım onu almadan gidemem
+ Tamam alalım ozaman.
Melihi aradım uzun bir süre çaldı. En sonunda açtı. Ama cevap vermiyordu.
+ Alo .
- Arayacağını sanmıyodum abi. dedi arkadan kadın ve çocuk sesleri geliyodu muhtemelen evdeydi.
+ Hazırlan gidiyoruz buralardan. dedim.
- Ben gelemem abi beni bırak artık herşey bitti. dedi.
+ Yerini söyle bana
- Yetişemezsiniz abi ama söylim dedi. Evini tarif etti ve daha bişey söylmeden kapattı Telefonu tekrar aradığımda kapalıydı.
- Çabuk ol şu adrese gitmemiz lazım diyip tarif ettim.
+ Noldu lan. ?
- Sen bas gaza soru sorma anlatıcam.
En sonunda Melihin olduğu semte varmıştık arabayı biraz ötede park edip indik. Bir gecekondu mahallesiydi burası dar sokaklarda melihin evini ararken polis arabalarının önünde beklediği bir evi fark ettik. Sokağın tam bitiminde bekliyorlardı burası melihin olduğu yer olmalıydı. Diğer köşedede biz vardık kafamı uzatıp olayları izlemeye başladım.
Polis kapıyı zorluyordu üst kattanda bir kadın ağlayarak bağrıyordu.
- Rahat bırakın bizi oğlum bişey yapmadı benim diye.
En sonunda kapı açıldı içerden Melih çıkıp polislere silah çekti.
+ Gidin lan burdan ben doğru olanı yaptım beni bu insanlar bu hale getirdi lan diye bağırdı.
polislerden biri seslendi.
- Silahını yere at !
Melih hiç duymamış gibi hala aynı şeyleri söyleyip duruyordu. En sonunda kaçmaya başladı polis ler arkasından koşmaya başladı.
P- Dur yoksa vururuz.
Melih arkasını dönüp bi el ateş etti. Kimseye isabet etmedi kurşun. En sonunda Melihe ateş açtılar. ilk kurşunu yedikten sonra sendeledi. Ama hala kaçmaya devam ediyordu. Artık tam dibimizdelerdi. Sokak bitiminde Melih bizi farketti. Mermi sırtına gelmişti. Sonra yeniden arkasını dönüp polislere ateş edicekken ard arda 2 - 3 el silah sesi duyuldu. Melih yere kapaklandı kolları iki yana düştü. Kafasını çevirip bana baktı yerdeyken. Hızlı hızlı nefes alıyordu. Bana bişeyler söylemeye çalıştı ama gücü yetmedi ve öldü. Ben hiçbişey yapmadan Melihin cansız bedenine bakıyodum bir yandanda Abim çekiştiriyordu.
- Oğlum adam öldü hadi gel gitmemiz gerek
en sonunda bi sille attı. Kafamdan tuttu.
- Hadi laan diyip çekiştirdi. Kendimi silkeleyip arabaya doğru koşmaya başladım. Ve olay yerinden uzaklaşıp otobana çıktık.
Artık iki kişiydik abim ve ben.
1 saatin sonunda şehir çıkışını geçmiştik.
Abim bana döndü.
- Kimliğinde neden farklı bir isim yazıyor.
+ Sahte kimlik ama devlette kayıtlı. Furkan Kara artık ölü bi adam.
- Yani sen artık ... dedi kimliğime baktı tekrar .
Sen artık Sedat'sın ha. Kim bu Sedat allah aşkına?
+ Bir zamanlar tanıdığım onurlu bir adam.
- Geçmişini unut Furkan artık ikimiz içinde yeni bir başlangıcın vakti geldi.