7 yıllık sevgilim kankamın sevgilisiydi

düşünmeye ihtiyacım vardı. başım kavganın etkisinden mi içinde gibicen 10bin tilkiden mi nedir fena şekilde ağrıyordu. semayla geçirdğimiz dakikalar geliyordu her kapaklarını kapattığımda gözlerime.. yorgundum artık mutlu olmak kimseninde hayatıma karışmasına fırsat vermek istemiyordum

aradan 2 3 saat geçmiş olmalı ki sema annesiyle bize gelmişti ziyarete ben gözlerimi açmadım onları dinliyordum. alican hiç kimseyle kavga etmemiş bir çocuk bunların başına gelmesine çok üzüldüm diye söylüyordu annem gözlerinden yaşlar geliyordu. o kadar boğazına kelimeler düğümlenmişti ki annem mi babam mı konuşuyor anlamıyordum.

annem semanın annesine öyle bir anlattı ki beni zütüm yataktan kalktığı hissediliyordu. hala uyuyor numarası yapıyor annemin söylediği güzel sözler sayesinde ruhumu okşuyordum. derken babam işten gelmişti bana trip atıyordu çünkü yetiştirdiği evlat hem bir kız uğruna dayak yemişti hem de yetmezmiş gibi kız ve annesi babam geldiğinde evdeydi

girdi içeri selamın aleyküm merhaba ben mehmet alicanın babası ben de derya semanın annesi dedi tanıştılar.

annem mutfakta yemek hazırlıyordu. sofrayı kurdular derya hanım ve sema size afiyet olsun biz yemeğe kalmıycaz dediler ama tipik bir makedonyalı olarak annem yemek yemeden gönderilmez biz de misafir filan diyerek gülüştüler. sema anneme sofrayı hazırlamasında yardımcı oldu üstüne üstlük annemin yaptığı çorbayı bana içirdi kaşığı her ağzıma uzattığında sımsıkı kaşığı çenemi kapatarak tutuyordum bir yandan da göz kırpıyordum sema utanıyordu ama çok hoşuna gittiği belliydi.

iyileşmiştim.

semayla buluşacaktım

üstümde beyaz bir tişört üstüne giydiğim kareli gömlek şık bir spor ayakkabı gözümde gözlük ve kafamda çizgili fötr şapkam vardı.
aynaya baktığımda gerçekten yakışıklı bir erkek görmüştüm o gün kadıköy de buluşacaktık.

Motorla karşı tarafa geçtim sema beni karşılayacaktı.

Aman tanrım bu ne güzellikti. üstünde siyah badisi ,hafiften göğüs dekolteli altında kırmızı dar bir mini etek yarım topuklu ayakkabı saçları düzleştirilmiş o kadar güzel olmuştu ki.. fotoğraflarını çektiğim mankenler bile tak yemişti yanında(bu arada şuan fotoğrafçıyım) hemen sarıldık sahilde öpüşüyor kimse gibimizde bile değil imajı çiziyorduk.

moda da biraz dolaştık hava baya sıcaktı bir mekana girelim bir şeyler içeriz hem daha iyi vakit geçiririz diye düşünüyorduk ki telefonum çaldı arayan babamdı sesi titriyordu...

halan dedi halan öldü dedi

elimde telefonu zor tutuyordum. dizlerimin bağı çözüldü semayı dayanak olarak kullanıyordum. sema suratıma baktı kötü bir şey olduğunu anlaması için müneccim olmasına gerek yoktu. boş gözlerle semaya bakarak telefonu kapattım. beni büyüten yetiştiren üzerimde emeği çok olan halam vefat etmişti ve ben gerçekten de yıkılmıştım.

ben de geleceğim diye ısrar etti sema bindik tekrar gerisin geriye avcılara gidicektik yolda hem ağlıyor hem de halam geliyordu aklıma sema bu halime hiç alışık değildi oda hiç tanımamasına rağmen halamın arkasından sırf ben üzülüyorum diye ağlıyordu.

avcılardaydık eve gittiğimde feryat figan herkes ağlıyordu.

girdim büyüklerime başın sağolsun demek için içeri babamı gördüm köşede boynunu eğmiş sallanan koltukta sallanır gibi hacıyatmazın canlı versiyonu gibi bir öne eğiyordu vucudunu bir geriye eğiyordu ağlamaktan gözleri kızarmış derisi yüzülmüş balık gibi olmuştu

amcama önce başımız sağolsun dedim bana sım sıkı sarıldı bizi bırakıp nereye gider diye haykırıyordu. ben ise kendimi o kadar çok sıkıyordum ki dişlerim kırılacaktı.

amcamdan koptum baba dedim kalk dirayetli ol babam kafasını kaldırmıyor yüzüme bakamıyordu.

eğildim sarıldım tamam baba kaderin önüne geçemessin diye sırtını sıvazladım şşş diyordum ağlama sen en büyüğümüzsün diye

babam yüzüme bakmaktan korkuyordu kendini mi suçlu görüyordu yoksa kardeşine bir veda edemeden gittiği için tanrıya mı küfrediyordu bilmiyorum ama bir gün de saçların beyazlaması bir gün de insan nasıl yaşlanır insan nasıl bu kadar çöker onu görüyordum.

Sema mutfaktaydı
Mutfakta bulaşıklar yığılmış tezgahın üstü adeta tabak mezarlığına dönmüştü. Komşulara yardım ediyor insanlara çay servisi yapıyor ve bunu yaparken adeta ben bu evin geliniyim ulan edasıyla yapıyordu o kadar sahiplenmişti ki evi bununla gurur bile duyabilirdim

Akşam oldu uzaktan misafirlere yatacak yer ayarlanması gerekiyordu.(halamlarla aynı binada oturuyoruz.)
Hakanı aradım. Açmadı
Birkaç arkdaşımı daha aradım ama evlerinin müsait olmadığını bana bildirdiler acaba işim düştüğü için mi böyle dediler yoksa sema yüzünden bana tavır mı almışlardı
geç olmasına rağmen ben gidiyorum diyerek sema gidiyordu kapı önüne çıktık bir sigara içeriz belki kafamız dağılır diye düşündüm yorucu bir gündü ertesi günü daha da yorucu olacaktı

gece başımı yastığa koydum uyumak mümkün değildi bunun sebebi dün evde olan halamın bugün burada olmayışıydı..

geç saate kadar tavanda resimler çizdim beynimle kalkıyordum bir sigara içiyordum yine hayallere kötü kabuslara merhaba diyordum.

sabah erken kalktık çekmece mezarlık dairesi mi tam ismini bilmiyoırum oraya gittik defin işleri için öğlen namazına avcılar merkez caminden kaldırılacaktı..

saat gündüz 11 di cenazeyi yıkanması için bırakmıştık eve gelip bir şeyler yemem gerekiyordu. yakındı zaten evimiz 5 dakikada eve varmıştım üstümü değiştirdim bir şeyler atıştırdım. sema geliyordu onu alacak caminin yolunu tutacaktım.

günlerden cumaydı cemaat toplanmış camii baya kalabalık bir gününü yaşıyordu

babamı evde bıraktım. sen gelme daha kötü olmayasın diye namaz vakti geldi içeride namaz kılınırken ben sevgilimle cenazenin başında nöbet tutuyordum. bize öyle öğretmişlerdi cenaze yalnız bırakılmazdı.

Cenaze namazı kılınmış hoca hakkımızı son kez helal etmemiz için 3 kez sormuştu. Cenaze şimdide evin önünden helallik almak için cenaze arabasına koyduk.

Halam son kez kendi evinin önünde üstünde beyaz bir elbise yeşil bir tahtanın içinde öyle hareketsiz bir vaziyette son kez evinin önüne gelmişti.

Cemaat toplandı tekrardan konu komşudan helallik alıncaktı babamın bir kolunda ben bir kolunda sema vardı . hoca hakkınızı helal ediyor musunuz dediğinde babam helal olsun derken semanın elinden kurtardı kendini kalbini tutmaya başladı ben bir yandan gözümdeki yaşı siliyor bir yandan babamı ayakta tutmak için baya bir çaba sarf ediyordum. Babam ciğerim yandıııı diye sokağı inletiyordu. Daha fazla kalbi dayanamadı tüm gücümle tutmama rağmen yere yığıldı..

Babam gözümün önünde ölüyordu..
Kaldırmaya çalıştım ama çoktan kendinden geçmişti kalabalığı yararak gelen kuzenim hemen ilk müdahaleyi yaptı babam kalp krizi geçiyordu ve bu güçlü bir krizdi..
Cenaze evin önünden ayrıldı insanlar ikiye ayrılmıştı kimi bizimle hastaneye geliyordu kimi cenazeye son görevini yapmak için mezarlığa gitmişti.

Babamı apar topar hastaneye kaldırdık solunum yetmezliğine bağlı kalp krizi geçiriyordu. Önce arabayla avcıların içinde bulunan özel hastaneye zütürdük bilenler bilir burası gerekli müdahaleyi yaptı ama hastane özel olduğu için babamı eğitim ve araştırma hastanesine yatırdık. Babam zütünden soluyordu resmen doktorlar durumunun kritik olduğunu yoğun bakımda müşahede
altında tutacaklarını sizi zaman zaman bilgilendireceğiz diye söyledi doktor.

Hastane önünde beklemek çok zordu hele bir de halamın cenazesine katılamadan hangisine üzüleceğim hangisinde bir yanım kalacak bilmeden birisi annem gibi beni büyütmüş halam son görevimi idrak edemeden sanki bir yanım onda kalmış gibi gitti. Öteki yanda babam azraille kavga ediyor. Bizler için bizi yetim bırakmamak için savaşıyordu.

Sema gelmişti yanıma benim sırtımı okşuyordu. Üzülme sevgilim her şey geçicek diye beni teselli etmeye çalışıyordu. Sigaram bitmişti dışarı çıkıp sigara almalıydım ama ayaklarımda derman yoktu. Hastaneyi terk edipte ya babama bir şey olursa diye düşünüyordum.

sigarayı alıp getirdi sema karşılıklı bir sigara yaktık. nefesi öyle bir çekmiştimki poyrazda savrulan ağaç gibi ciğerim mideme yapışmıştı çksürük krizine girdim sanki yorgunluğum, duygusallığım ben öksürdükçe daha da aklıma geliyordu. sigarayı bitiremeden attım yere üstüne bastım. içeri girmemiz lazım babamdan beş metre uzakta kalmak bana onu kaybetçekmişim hissi veriyordu. minderi tahta gibi demiri soğuk sandalyeye oturdum kafamı duvara yasladım.

sema koluma girdi göğsümde yatıyor ellerimi okşuyor geçicek geçicek diye sayıklıyordu içim geçmişti. cenazeden gelen kalabalık babamı görmek için hastaneye gelmişti irkildim gözlerimi açtığımda annem karşımda ağlıyordu. sema yanımdan gitmişti adını bile bilmediğim biri oturuyordu yanımda yazık alicana çok yoruldu diye söyleniyordu.

doktor Refakatçı haricinde insanların hastanemizde ki ziyareti bitmiştir dedi o kadar kalabalıktı ki hepside bizim akrabalardı koyun sürüsü gibiydik valla. annem ben kalırım oğlum sen git biraz dinlen dedi dinlemedim sen git anne dedim biraz atarlı genç tribinde söylemiştim bunu annemin yüzü asıldı bir an oysa kötü bir niyetim yoktu bunu ona söylerken.

misafirler gitmişti semada gitmişti bir tek hastanede ben kalmıştım bir kaç hemşire bir iki nöbetçi doktor bir güvenlik görevlisi bir kaç hasta ve hasta yakını haricinde kimse yoktu hastanede ama bir tek babam yoğun bakımdaydı herkes televizyon seyrediyor izlediği programlarda kahkahalar atıyor bütün koridorlarda yankılatıyorlardı.

Refakatçı odası diye bir oda vardı bir tekli yatak beyaz örtü bir televizyon başka bir şey yoktu gerçi yer yatağı olsa bile yatardım ne de olsa bu gece uyumak bana haramdı

odaya girdim ayakkabılarımı çıkarttım bir elimi yüzümü yıkadım pistim duş almaya ihtiyacım vardı. yatağa sırt üstü yattım elimi kafamın arkasına alarak karanlık odada tavanda hayallerimi görmeye bu olanları unutmaya semayı düşünerek ne kadar mutlu olacağımızı bir nebzede yüzümü güldürenin sema olduğunu kötü günümde tereddütsüz yanımda olduğu için bir kez daha anlamıştım.

tam uykuya dalmıştım ki aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama telefonum titriyordu kotumun cebinde sıkışık bir şekilde yatakta debelenerek çıkarttım telefonu arayan özel numaraydı kimdi bu gecenin bir vakti ve neden özelden aranıyordum no ya verdim açmadım. daha sonra bir kez daha çaldı bu kez arayan gözüküyordu.

arayan hakandı..
başın sağolsun demek için aramıştı -alo dedim sustu karşı taraftan ses gelse bomba patlayacakmış gibi sesini çıkaranı vuracaklarmış gibi hakan öyle bir susuyordu ki bahçeden gelen zütü yanmış ateş böceğinin sesi geliyordu. "başın sağolsun" dedi ve telefonu kapattı.
tekrardan aradım açmadı bir daha bir daha bir daha baya bir denemiştim tribe çeken kız gibiydi sürekli no ya veriyor bende inat yaptım açana kadar devam ediyordum.
en sonunda "ne var lan yavşak" diyerek telefonu açtı.

elinden sevgilisini almıştım gerçekten yavşağın tekiydim ama bu çocukla olan hukukumuzu bir kız bozamaz diye düşünüyordum o yüzden " babam ölüyor " dedim. o sanmıştı ki sema hakkında onunla konuşucam canını sıkıcaktım oysaki semadan daha önemli hayatımda şeyler vardı sema eyvallah güzeldi hoştu ama benim derdim bana yeterdi zaten karar vermiştim eğer babam yoğun bakımdan sağ salim çıkar ise semadan ayrılacak yaptığım bu kahpeliği sona erdirecektim. konuşmaya devam ederken hemşireler babamın odasına doğru hızla koşmaya başlamıştı babamın telefon açık bir şekilde yatağın üstüne bıraktım odadan dışarı çıktım. hemşireler kalbi durdu doktor bey acil yoğun bakıma gelin diyordu gördüğüm manzara hiç gözümün önünden gitmez babamın kalbi durmuştu kalp atımını gösteren zamazingo düz bir çizgiyi gösteriyor. babam gözümün önünde ölüyordu.