küçük kedi gibimi 7

karabük- istanbul seferi için kamilkoç yazıhanesine gittim. Gerekli işlemleri tamamlayıp biletimi aldığımda koltuk numaramın 14 ve peron numarasının 7 olduğunu gördüm. Neyseki arabanın gelmesine 15 dk felan vardı. Bende perona gidip bi sigara yaktım. Peronlarda bi kaç tane insan vardı. Buraları ilk defa bu kadar tenha görmüştüm ama fazla üstelemedim.

sigaramdan derin derin nefes çekerken okulumun kalan diğer yarısını nasıl bitiricem diye düşünmeye başladım. Bi süre sonra bineceğim otobüs geldi.

ön kapıdan binerek 14. koltuğu ararken yaşlı bir teyze ile kadının konuşmasına kulak misafiri oldum. yaşlı teyze çocuğun yaşını sorunca annesi 7 demişti. Birden aklıma üni okul numaramın son 3 hanesi geldi, 007. Ne tesadüf dedim otobüste bulunan yolcu sayısınında 7 olduğunu gördüm. Doğrusu böyle durumlarda biraz endişe ederim, sanki kendimi son durak filminde ki gibi hissettim. koltuğuma doğru ilerlerken o küçük çocuk annesinin kollarından kurtularak hemen yanı başındaki 14 numaralı koltuğa kustu. Bu durumda o koltuğa oturamayacağımı anlayıp etrafı temizlemek için muavini çağırdım. muavin
+ isterseniz 7 numaralı koltuğa geçin orası boş
-peki bana uyar dedim. Ancak iyiden iyiye bunca şeyin tesadüf olamayacağına yolda giderken bir kazanın olacağına dair evhamlarla 7 numaraya geçtim.

bi kaç dk sonra yanımda ki koltuğa spor ceket, kot ve gömlekli bi adam geldi. Kıyafetinden yola çıkarak giyinmesini bilen zengin binin biri diye geçirdim.

Bir an gözlerim saatine takıldı. Saat tam 7 idi.

Olum bilerekmi yapionuz sunu
4 ü 7 7yi 4 die okuma hastaligim var yazma artik 7 4 falan

Rez atalım belki değerlenir buralar

Rez kardeş lütfen yaz

dostum*